Een verdwijnpunt of convergentiepunt is een belangrijk element in veel kunstwerken. In een lineaire perspectieftekening is het verdwijnpunt de plek op de horizonlijn waarnaar de teruglopende parallelle lijnen verminderen. Hiermee kunnen we tekeningen, schilderijen en foto's maken met een driedimensionale uitstraling.

De eenvoudigste manier om dit in het echte leven te illustreren, is door midden op een rechte weg te staan. Wanneer u dit doet, zult u zien hoe de zijkanten van de weg en de lijnen die erop zijn geschilderd elkaar op één plek aan de horizon ontmoeten. De middellijn zal er recht voor gaan en de lijnen aan de zijkant zullen naar binnen schuiven totdat ze allemaal elkaar snijden. Dat snijpunt is het verdwijnpunt.

Een verdwijnpunt gebruiken in art

Bekijk de objecten in de kamer om je heen. De items die verder van u verwijderd zijn, lijken kleiner en dichter bij elkaar dan objecten in de buurt. Naarmate objecten nog verder weg komen, worden ze erg klein en komen ze uiteindelijk samen in een enkel punt.

Dit is een soort optische illusie die we proberen na te bootsen bij het tekenen van een foto. Zonder dit zou alles er vlak uitzien en de scène geen diepte hebben. Ook zou de kijker de schaal en afstand van objecten niet kunnen relateren.

De eenvoudigste manier om dit te zien is in een perspectieftekening met één punt. Daarin lopen alle horizontale en verticale lijnen van het primaire vlak recht met het papier. De lijnen die van ons af bewegen, de zijkanten van dozen, de weg waar we op zijn, of de spoorlijnen voor ons, komen samen in het midden van het beeld. Dit worden orthogonale lijnen genoemd, een term afgeleid van wiskunde.

Het middelpunt is het verdwijnpunt. Wanneer je tekent, gebruik je het als het doelwit voor al je orthogonalen, en dit is wat het tekenperspectief geeft.

Meer dan één verdwijnpunt

In tweepuntsperspectief staat ons onderwerp schuin zodat elk van de twee zijden, links en rechts, hun verdwijnpunt hebben. In het echte leven combineert de hoek tussen deze met ons lage gezichtspunt om de verdwijnpunten heel ver uit elkaar te laten lijken.

Als je vanuit het leven tekent en je verdwijnpunten probeert te construeren, zul je merken dat ze vaak niet kloppen. Ze kunnen zelfs een hele meter over uw muur of tafel zijn. Bij het werken vanaf een foto kan die afstand veranderen, afhankelijk van de lens die door de fotograaf wordt gebruikt.

Hoe om te gaan met meerdere verdwijnpunten

In een driepuntsperspectief kan elk van de verdwijnpunten nog extremer zijn. Dit leidt tot een probleem over waar u uw verdwijnpunten ter referentie kunt plaatsen.

Kunstenaars hebben een paar trucs om hen te helpen dit probleem op te lossen. Velen met veel ervaring stellen zich gewoon voor waar hun verdwijnpunten liggen. Dit komt echter met jarenlange oefening en een goed begrip van het juiste perspectief.

De meeste mensen zullen het nuttig vinden om verdwijnpunten op de randen van het papier te plaatsen. Dit moet worden gedaan op een vlak dat gelijk is aan waar het verdwijnpunt normaal gesproken zou zijn. Nogmaals, het vergt een beetje visualisatie om deze plek te vinden.

Als je nieuw bent in het construeren van perspectief, is het het handigst om een ​​extra vel papier te gebruiken. Leg dit op de tafel naast uw tekenpapier en plak beide stukken indien nodig vast om te voorkomen dat ze bewegen. Gebruik het reservepapier om uw verdwijnpunt te markeren en gebruik het als referentie voor al uw orthogonale lijnen.

Wanneer u hier ervaring mee opdoet, analyseer uw tekeningen om de locatie van de verdwijnpunten op het tekenpapier te vinden. Binnenkort kunt u helemaal van het tweede blad afzien.