De Sanctus-tekst is het oudste gedeelte van de mis in de katholieke kerk en werd toegevoegd tussen de 1e en 5e eeuw. Het doel is om het voorwoord van de mis af te sluiten en het verschijnt ook in de hymne uit de 6e eeuw, 'Te Deum'.

Vertaling van de "Sanctus"

Zoals bij elke vertaling, zijn er veel manieren om de woorden te interpreteren terwijl we tussen twee talen schakelen. Hoewel de Engelse vertaling van de Sanctus kan (en doet) variëren, is het volgende een letterlijke manier om het te vertalen.

In de Latijnse versie van de kerk luidt de voorlaatste regel als volgt:

Benedictus qui venit in nominale Domini.

Dit, samen met de tweede 'Hosanna', staat eigenlijk bekend als de Benedictus. Het vertaalt zich naar "Gezegend die komt in naam van Lord." U kunt dit zien in de officiële Engelse vertalingen.

De officiële vertalingen

Het is belangrijk op te merken dat de Sanctus, evenals andere delen van de gewone vorm van de mis, verschillende interpretaties hebben in de katholieke kerk. Dit is om katholieken te helpen begrijpen wat er wordt gezegd zonder dat ze Latijn hoeven te leren. Voor Engelstaligen biedt de kerk een officiële vertaling uit het Latijn. Deze vertalingen zijn bijgewerkt in 1969 en opnieuw in 2011.

Voor de Sanctus komt het verschil in de tweede regel en je kunt zien hoe andere regels verschillen van de letterlijke vertaling. De vorige vertaling (1969) gebruikte:

Heilig, heilig, heilig.

Heer, God van macht en macht.

Hemel en aarde zijn vol van jouw glorie.

Hosanna in de hoogste.

Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer.

Hosana in de hoogste.

Toen de Internationale Commissie voor Engels in de Liturgie (ICEL) in 2011 de laatste vertaling voorbereidde, werd deze gewijzigd in:

Heilig, heilig, heilig

Heer God der heerscharen.

Hemel en aarde zijn vol van jouw glorie.

Hosanna in de hoogste.

Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer.

Hosanna in de hoogste.