Sisters Ann en Nancy Wilson richtten de geweldig succesvolle rockband Heart uit de jaren 80 op in 1973 in Seattle, Washington. Samen met Roger en Mike Fisher, Steve Fossen, Howard Leese en Michael DeRosier - en later Mark Andes en Denny Carmassi - behaalde Heart in de jaren 70 groot commercieel succes met releases als "Barracuda" en "Crazy On You".

Het verhaal van Heart kan niet nauwkeurig worden verteld zonder een erkenning van de centrale dualiteit van de band tussen het succes in de jaren 1970 en de comeback van de jaren 1980. Halverwege de jaren zeventig ontstond een zelfvoorzienende hardrockband die onbetwistbaar werd geleid door twee sterke vrouwen, maar de groep versplinterde helaas tegen het einde van het decennium en werd gedwongen iets geheel anders te worden om de vonk opnieuw te ontsteken.

Helaas betrof dit de verminderde songwriting-input van de Wilson-zusters ten gunste van externe pop-songwriters. Hoewel de muziek van Heart '80s nog steeds van hoge kwaliteit was, leek het soms wat van zijn ziel te hebben verloren.

Beginjaren van de jaren '70 Hard Rock

Fans van de 1980-versie van Heart zijn zich misschien niet bewust dat de oorsprong van de band absoluut niets te maken had met de Wilson-zussen en zich uitstrekt tot 1963 toen de Fisher-broers een band vormden in Vancouver.

Pas na een heel decennium van bestaan, vestigde de band - voorheen het leger en het witte hart genoemd - zijn blijvende naam, kort daarna trad Ann Wilson toe als zanger. Tegen 1974 werd Nancy ook lid, en verhuisde de ontwikkelende groep naar zijn geweldige debuut, 'Dreamboat Annie' uit 1976. Het album werd een grote hit in Amerika, ondersteund door de klassieke rock-nietjes "> Magic Man" en "Crazy on You".

Voor dat eerste album kondigden de Wilson-zusters onmiddellijk hun dominantie over het schrijven van liedjes aan, waarbij ze een visie vestigden die zachte ballades met rockers in balans bracht in echte rockstijl uit de jaren '70. De volgende twee echte albums van de groep zetten deze reeks hardrocksucces voort, waarbij populaire scorchers als "Barracuda" en "Straight On" werden losgelaten, maar ook in folky akoestische nummers zoals "Dog & Butterfly."

'Magazine', een album dat werd vertraagd door conflicten tussen platenlabels, leek minder moeite te doen, hoewel het een stevige rocker bevat in 'Heartless'. Tegen het einde van het decennium was Heart een belangrijke kracht in mainstream rock.

Lost in the Wilderness to Power Ballad Practitioners

Door die vroege jaren van succes waren de Wilson-zussen betrokken bij respectievelijke romances met de Fisher-broers, dus toen die relaties eindigden en Roger Fisher de band verliet, waren grote veranderingen onvermijdelijk.

De jaren tachtig zagen de band onzeker over zijn plaats in het post-punk- en new wave-landschap. "Even It Up" houdt stand als een kenmerkende Heart-rocker, maar elders voelt de hele affaire ongericht, een trend die zou doorgaan op de overgangsalbums met softcore-namen: "Private Audition" en "Passionworks." Als niets anders, echter, deze albums het toneel voor Heart's nieuwe arena rock identiteit te komen.

Toen de band in 1985 terugkeerde met een titelloos album voor Capitol, werd het duidelijk dat Heart de jaren '80 volledig had omarmd, zowel in beeld als in aanpak. Dit hoefde niet zo negatief te zijn als het was, maar de prominente positie van professionele songwriters en het onmiskenbare succes van die nummers ten opzichte van het door de band geschreven materiaal was jammer.

Het moet Wilsons hebben geïrriteerd dat de vier Top 10-hits van het album creatief externe inspanningen waren. Dat neemt niet weg dat "Nooit", "Hoe zit het met liefde?", "Niets anders" en "Deze dromen" uitstekende mainstream pop / rock-nummers zijn die vakkundig worden geleverd.

Einde van een tijdperk en het millennium omarmen

Misschien werden de Wilsons niet achtervolgd door hun afnemende artistieke bijdragen naarmate de jaren tachtig voortgingen, omdat ze bewezen behoorlijk in staat te zijn om beroemd te worden als pop / rock tolken. 'Bad Animals' uit 1987 en 'Brigade' uit 1990 hebben de aandacht getrokken van Heart's aangepaste maar nog steeds vraatzuchtige publiek, en blijven de hitlijsten beheersen met gepassioneerde powerballads zoals 'Alone' en 'All I Wanna Do Is Make Love to You'. Het feit dat de zussen nu volledig op heldinnen uit romaanse romancovers leken, was waarschijnlijk geen toeval, gezien de omhelzing van de band van liefhebbende, vrolijke composities van Diane Warren.

Heart's aanwezigheid op de hitlijsten is misschien vrij snel vervaagd omdat de band in de jaren 90 veel intermitterend muziek uitbracht, maar het werk uit de jaren 70 van de groep bleef een belangrijk radertje in klassieke rock-afspeellijsten. En het sterke vrouwelijke leiderschap van de band is de afgelopen 20 jaar van invloed gebleven op de scores van artiesten uit verschillende genres.

Uiteindelijk neemt de band een nieuwe line-up op ter ondersteuning van de altijd constante Wilson-zussen, en blijft de band zijn kenmerkende tweesporencarrière vieren door consistent te touren. Plus, in 2004, bracht de groep haar eerste studioalbum uit in meer dan een decennium, Jupiter's Darling, een inspanning die een welkome heropleving van de songwritingbijdragen van de zusters inhoudt. Ze produceren nog steeds muziek tot op de dag van vandaag.