Viggo mortensen-interview - de weg en zijn gewichtsverlies

Ik heb altijd geloofd dat Viggo Mortensen de man is , en letterlijk is hij The Man in The Road . Cormac McCarthy gaf zijn personages nooit namen in het boek, en de filmaanpassing van zijn werk blijft daaraan trouw, zonder ooit een personage bij naam te noemen. The Road speelt zich af in een post-apocalyptische wereld en vertelt het verhaal van een vader (Mortensen) die alleen gelaten wordt om voor zijn jonge zoon (nieuwkomer Kodi Smit-McPhee) te zorgen in een sombere wereld met weinig menselijke overlevenden. Degenen die het hebben overleefd, komen door van plaats naar plaats te reizen, te schreeuwen voor magere stukjes voedsel of door kannibalen te worden. De man moet de jongen beschermen, onderwijzen en troosten terwijl hij hem voorbereidt op een tijd waarin hij hem niet langer kan onderwijzen en begeleiden.

Op de LA-persdag voor de film Weinstein Company herinnerde Mortensen zich zijn inleiding op het boek van McCarthy. "Ik las het dezelfde dag dat ik het script las, omdat ik dacht: 'Dit is echt een goed script, een moeilijk verhaal, maar mooi en vreemd soort opbeurend aan het einde.' Ik heb veel dingen gelezen bij het lezen van het script. Ik kon niet geloven hoeveel mijn emotie erin was gecondenseerd, en visueel wat het zou kunnen zijn, weet je? En dus rende ik naar de boekhandel en ik was blij om te zien dat dit een zeer getrouwe aanpassing van het boek was."

Joe Penhall's bewerking van McCarthy's roman is misschien wel de meest getrouwe bewerking van een boek om te vertonen in de recente geschiedenis, en Mortensen voelde zich uitgeput na het lezen van zowel het boek als het script op dezelfde dag. "Ja, ik was die dag waardeloos", gaf Mortensen toe. "Ik was eigenlijk bij mijn moeder thuis en bezocht haar en ze zei: 'Dus wat wil je doen voor het avondeten?' 'Avondeten?' Ik zei: 'Hoe kan ik nu eten?'"

The Skinny on Viggo Mortensen's Gewichtsverlies

oosterse beloften

Omdat hij zo dun mogelijk moest blijven, kon Mortensen niet echt genieten van de Oscar-feesten. "Ik moest ook vertrekken. Ik moest in het vliegtuig zitten, dus nee, " zei Mortensen. "Er was een chocoladevormige Oscar in de Governor's Ball met goudomslag en ik herinner me dat ik daar de hoed van heb opgegeten."

Er zijn flashbackscènes in The Road die Mortensen, Smit-McPhee en Charlize Theron (die de vrouw van Mortensen en de moeder van Smit-McPhee spelen) in iets minder nare tijden laten zien. Voor die scènes moest Mortensen er een beetje fiter uitzien, maar er was gewoon geen tijd voor Mortensen om echt wat aan te komen. "De laatste paar dagen van de shoot verscheen Charlize om al die flashback-scènes te doen, en ik zei: 'Het zou geweldig zijn als ik een week had waarin ik kon eten en wat aankomen, ' omdat ik verondersteld word te kijken gezonder en dan geleidelijk minder als je de evolutie van onze relatie en haar uiteindelijke verdwijning ziet. Ze zeiden: "Het spijt me …" en dus begon ik vals te spelen. Een paar dagen voordat ik begon - en ik kon niet mijn maag wilde niet zoveel eten, maar ik begon een paar dagen voordat ze opdook, en toen de dag dat ze opdook, was ik gewoon enorme hoeveelheden voedsel aan het eten en dacht echt: 'Wauw, dat is wat dat is!' Niet dat ik niet eerder at, maar ik was niet te veel aan het eten."

Zijn favoriete eten? "Veel Italiaans eten, snoep, veel snoep. Het grootste deel van de film wat ik at was pure chocolade en dronk veel mate, maar ik gaf me enorm over aan het punt waar ik moest gaan liggen. Mijn lichaam kon niet tegen het. Het werkte wel . Ik zie dat ik het in sommige scènes met haar kan."

Bonding With His Young Co-Star

"Mijn eerste zorgen toen ik ja zei, wat altijd tot op zekere hoogte gebeurt, zeg je ja wanneer je deze rol wordt aangeboden en dan denk je:" Oh nee, nu moet ik dit doen. Hoe ga ik om dit te doen?' En in dit geval meer dan normaal, omdat ik in gesprek met de regisseur wist dat hij in principe dingen zou doen tot het uiterlijk, schieten op echte plaatsen en niet op groen scherm, "zei Mortensen. "De plaatsen waar we op zouden schieten, zouden er goed uitzien. De mensen die hij inhuurde, tot andere acteurs en crew, waren allemaal erg goed. Dus als we wat geluk hadden met het weer, hadden we misschien een kans om deze ziet er goed uit."

Pagina 2: Werken met Kodi Smit-McPhee en die pensioengeruchten

"Ik had het gevoel dat ik een last had die ik nog niet eerder had gehad op emotioneel niveau om constant dit soort turbulentie onder de oppervlakte te hebben, weet je, en spijt en al deze dingen met elkaar vermengd", legde The Road- ster Viggo Mortensen uit. Hoe ga ik dat geloofwaardig doen tegen de landschappen? Ik dacht: 'Nou, als dit zo rauw en zo echt is en je het als een meetlat kunt zien, kunnen we niet minder reëel zijn in onze gevoelens en hoe we dingen doen.' Dus ik maakte me daar zorgen over. Maar dan als bezorgd, misschien nog meer bezorgd omdat ik zo afhankelijk was - zal worden - van wie de jongen speelde. Ik zei tegen de regisseur: 'Weet je, als we geen geniaal kind vinden om dit deel te doen, kunnen we alleen zoveel doen. De film kan alleen een bepaald niveau bereiken. Het maakt niet uit hoe goed het is gedaan, hoe goed ontworpen, of hoe hard ik werk of in staat ben om eerlijk en emotioneel te zijn. We zijn beperkt. ' Het moet echt werken, die relatie, en we hebben geluk dat we hem hebben gevonden omdat hij zo goed kon geven als hij kreeg."

Mortensen voegde eraan toe: "Een groot voordeel van hem is dat hij een soort grappenmaker is. Hij is een kind. Hij is een goed aangepast kind zoveel als hij kan, ik weet niet waar vandaan, deze intense emotie en verdriet en aanwezigheid die hij heeft, die melancholie, hij is een goofball. Hij rent de hele tijd rond, maakt mensen belachelijk, maakt grapjes over mensen en dat heeft ons enorm geholpen."

De film was zowel emotioneel als fysiek uitdagend, maar de relatie die hij met Smit-McPhee ontwikkelde, hielp enorm. "Het feit dat ik veel dunner was, weet je, dat ik helemaal niet veel lichaamsvet had, betekende dat ik sneller moe werd in het koude weer, denk ik, net als Kodi die van nature dun is. Dus dat was gewoon proberen gefocust blijven en de dag doorkomen, eigenlijk, maar het was niet zo moeilijk als het emotionele ding soms was, hoewel dat gemakkelijker werd omdat mijn relatie met hem sterker werd, omdat ik hem meer vertrouwde en hij me meer vertrouwde. we hadden echt het gevoel dat we alles samen konden doen. Het was een geweldig gevoel om zo'n acteerpartner te hebben."

Als hij met dezelfde situatie te maken had als zijn personage in The Road Mortensen, weet hij helemaal niet zeker wat hij zou doen. "Nou, je weet maar nooit. Dat maakt het dramatisch interessant, een verhaal als dit. En wat maakt het leven interessant, weet je? Ik denk dat het iets is dat mijn geloof in de kostbaarheid van het leven en de waarde van het meeste uit het leven halen bevestigde. En ik weet het niet. Ik denk alleen dat de extra fysieke en emotionele tests die onze personages in dit verhaal ondergaan ons hebben gedwongen om, niet alleen als personages, maar in sommige gevallen ook onszelf te confronteren en onze persoonlijke zwakheden en sterke punten. En tegen het einde van het verhaal, denk ik, om dat potentieel te herkennen dat iedereen heeft, ongeacht hoe nijpend de omstandigheden zijn, om lief te hebben. Gewoon omdat het goed is, niet omdat het nuttig is. Wanneer alles wordt weggenomen, daarom zegt de vrouw: 'Wat is het punt?', heeft ze gelijk, 'zei Mortensen.

"Maar dan is het iets leerends, dit is wat de film leert, denk ik op een manier, als er iets is, dat het alleen maar de moeite waard is om andere mensen en jezelf vriendelijk te behandelen. Klinkt gek op een manier als je dat hoort - niet gek, het klinkt als: "Wel, ja, tuurlijk, het is een eenvoudig, leuk idee, concept, " maar je ziet de film en je weet wat dat betekent. Het is iets dat moeilijk is om te doen, om die reis te verdienen, maar als je krijg dat aan het einde - dat is waarom het vreemd opbeurend is, omdat je dat potentieel gelooft. Niet zeggen dat jullie het allemaal doen, maar ik deed het toch. Op een diepgaande manier begrijp je dat het niet uitmaakt wat, wat er ook gebeurt , het is altijd beter om aardig te zijn Het is gewoon zo. Het is niet altijd het gemakkelijke en soms is het: 'Ik heb veel redenen om me hier aan te ergeren', maar toch is het beter niet te zijn als je het kunt vermijden, of om te herkennen wanneer je het doet dingen verkeerd. Daar gaat het ook om en wat het kind de man leert, wat volgens mij heel goed is gedaan."