El Capitan is een torenhoge granieten monoliet die boven de noordkant van Yosemite Valley in het Yosemite National Park in de Sierra Nevada in Californië doemt. De klif is verdeeld in twee hoofdgezichten gescheiden door The Nose, een stompe boeg die van het lage punt van de formatie naar de top stijgt.
- Hoogte: 7, 569 voet (2.307 meter)
- Prominentie: 9 voet (3 meter)
- Hoogte: 900 voet (3.000 voet) naar de top op de neus van El Capitan.
- Locatie: Sierra Nevada, Californië.
- Coördinaten: 37.73420 N / 119.6367 W
- Eerste beklimming van South Face: Warren Harding, George Whitmore en Wayne Merry bereikten de top na 47 dagen klimspreiding van 18 maanden op 12 november 1958.
De formatie een naam geven
El Capitan, Spaans voor 'De kapitein', werd in 1851 genoemd door het Mariposa Bataljon, een groep soldaten die Chief Tenaya en 200 Ahwaneechees achtervolgden naar Yosemite Valley, waar ze werden gevangen en uit hun Yosemite thuisland naar een reservaat werden gebracht. De naam El Capitan is afgeleid van de Ahwaneechee-naam To-to-kon oo-lah, wat "De Chief" betekent. Klimmers noemen het meestal El Cap.
El Capitan-geologie
El Capitan wordt meestal gevormd uit graniet. De westkant van El Cap, inclusief The Nose en Salathe Wall, bestaat uit El Capitan Granite, een roze, grofkorrelig graniet dat zo'n 103 miljoen jaar geleden in oudere rotsen in het westen was ingebracht.
Nadat het El Capitan graniet was gestold, werd Taft graniet binnengedrongen en vormt nu het bovenste deel van de muur; het lijkt veel op het El Cap Graniet. Een donker, fijnkorrelig dioriet, een andere stollingsgesteente, werd ook in El Capitan binnengedrongen. Het verschijnt als een spinnenweb van donkere aderen op de oostflank van El Cap, waar het een ruwe kaart van Noord-Amerika vormt.
El Capitan gevormd door gletsjers
El Capitan is een massieve rotsformatie in plaats van een afgebroken zoals andere in de vallei omdat het niet veel gewrichten of breuken heeft die kunnen worden aangevallen door erosie en verwering. In plaats daarvan wordt het graniet van de kapitein langzaam verweerd door water, ijs en ijsvorming. De primaire beeldhouwer van El Capitan was de actie van gigantische gletsjers die periodiek Yosemite Valley vulden. De Sherwin Glaciation, die plaatsvond tussen 1, 3 miljoen en een miljoen jaar geleden, deed het grootste deel van het beeldhouwen van El Cap. De niet-samengevoegde rotsoppervlakken van El Cap weerstonden de rivieren van ijs, waardoor het lang en trots bleef staan.
Grootste granieten monoliet ter wereld
El Capitan wordt beschouwd als de grootste granieten monoliet ter wereld en wordt gevormd uit één stuk graniet.
Eerste beklimming van El Capitan in 1958
De grote muur van El Capitan werd voor het eerst in 1857 en 1958 beklommen met belegeringstactieken door omhoog te klimmen en touwen terug naar de grond te bevestigen. Onderweg werden kampen opgezet op richels. De 47-daagse inspanning werd geleid door grote muurmeester Warren Harding. Het team gebruikte hulpklimtechnieken, die in die tijd nog in de kinderschoenen stonden, door pitons te stampen of expansiebouten in geboorde gaten te plaatsen. Harding samen met Wayne Merry en George Whitmore bereikte de top op 12 november 1958 om te worden begroet door krantenverslaggevers en champagne.
Harding boort 28 bouten in 15 uur
De laatste dagen van de eerste beklimming van The Nose begin november zijn legendarisch onder klimmers. Na een driedaagse storm hoog op El Cap te hebben doorstaan, bereikte het team een smalle richel die 180 voet onder de top van El Capitan lag op 10 november. Een overhangende blinde muur reed omhoog boven de klimmers naar de top.
Vroeg in de ochtend van 11 november zwermde George Whitmore de vaste touwen naar de richel, met genoeg bouten om naar de top te klimmen. Warren Harding ging als een gek aan het werk, boorde langzaam 28 gaten met de hand en hamerde vervolgens 28 bouten in de gaten om een lange boutladder op het steile blootgestelde gezicht te maken in de komende 15 uur, na 6 uur klimmen de top bereiken.
Tweede en derde hemelvaart van El Cap
De tweede en eerste ononderbroken beklimming van El Capitan was in zeven dagen in 19 dagen op de route van de neus door Royal Robbins, Tom Frost, Chuck Pratt en Joe Fitschen. Deze beklimming, bereikt zonder belegeringstactieken, bewees dat de grote muren van Yosemite veilig konden worden beklommen in een enkele duw. De derde beklimming van de route duurde drie en een halve dag door de Colorado-klimmer Layton Kor, Steve Roper en Glenn Denny in 1963.
Captain Kirk Free-Solos de kapitein
In het jaar 2287, een paar honderd jaar in de toekomst, probeerde kapitein James T. Kirk, el capitan van de Star Ship Enterprise, El Solo te beklimmen in Yosemite Valley. Waarom? Omdat hij wilde gaan waar nog nooit iemand was geweest … ja, toch. Hij glijdt bijna weg en neemt de grote duik van El Cap af, maar zijn goede vriend Mister Spock verschijnt met zijn levitatielaarzen en redt de dag … en de kapitein.
