Ook bekend als "de Edmonton Express" en "Old Blood and Guts", wordt Eddie Shore altijd vermeld onder de grote verdedigers aller tijden. Hij heeft ook een reputatie als een van de meest wrede en wraakzuchtige mannen van hockey. De Boston Bruins profiteerden ten volle en promootten hem als de nummer 1 van de NHL in een carrière die liep van 1926 tot 1940.
Shore deed zijn best om de facturering waar te maken. Hij vestigde een NHL-record met 165 strafminuten in zijn tweede seizoen. Zijn carrière is besprenkeld met verhalen over gebroken botten, bebloede gezichten en langlopende vendetta's. Tegengestelde spelers zouden geld hebben verzameld in een premie op zijn hoofd. Shore nam zelfs teamgenoten aan en verloor ooit bijna een oor in een vechtpartij bij een praktijk van Bruins.
Zijn verdedigende vaardigheden en vermogen om een spel te besturen, zijn nooit in twijfel getrokken. Shore werd in de jaren dertig vier keer uitgeroepen tot meest waardevolle speler van de NHL. Maar zijn opvliegendheid leverde hem een langdurige schande op toen zijn aanval op Irvine 'Ace' Bailey de carrière - en bijna het leven - van de ster van Maple Leafs beëindigde.
In 1940 kocht Shore de Springfield Indians, een minor league club die bekend werd als "hockey's Siberia" voor de volgende kwart eeuw. Optreden als eigenaar, manager, coach, trainer, ticket puncher - noem maar op - Shore was de man waarvoor niemand wilde spelen. Hij liet spelers door de straten lopen met reclameborden voor sandwichborden. Hij gaf ze een vieze huisremedie over hoe ze zelf konden maken. Hij riep ze in om ballonnen op te blazen of door de gangpaden te vegen toen de Ice Capades naar de stad kwamen. Hij belde ooit een bijeenkomst van spelersvrouwen en vroeg hen om seks in te houden totdat de mannen beter speelden. Hij was een legendarische penny-pincher en dwong zijn spelers de goedkoopste sticks en uitrusting te gebruiken.
De spanningen liepen uiteindelijk over in 1966, toen de spelers van de Indianen wegliepen en een lijst van eisen uitgaven. De stand-off eindigde toen Shore ermee instemde af te treden als teampresident, maar de spelers hoefden niet lang te vieren. Als afscheidsschot verkocht Shore de hele selectie voor $ 1 miljoen de volgende zomer.
De carrièrenummers van Eddie Shore
