Er zijn bepaalde regisseurs die het filmgenre film na film herhaaldelijk aanbieden. Een van die regisseurs is Steven Spielberg. Spielbergs voorliefde voor sappy sentimentaliteit heeft hem echter niet altijd goed gediend binnen dit genre.

Brug van spionnen

Deze film met in de hoofdrol Tom Hanks uit 2015 heeft alles in zich voor een boeiende hit: het is een periodedrama, het speelt Tom Hanks en het gaat om een ​​spionnenruil voor een gevallen B2-piloot.

Schindler's Lijst

Deze Winnaar Best Picture uit 1993, gebaseerd op het leven van Oskar Schindler, is een klassieker in de moderne cinema. Het verhaal is bekend: Schindler is een industrieel opportunist in zaken met de nazi's die een geweten ontwikkelt en de joden begint te runnen die zijn fabrieken runnen, ook al blijft dit hem failliet doen gaan.

Gefilmd in zwart-wit, dit was een van de eerste films die echt de gruwelen van het leven in de concentratiekampen liet zien. Het is een moeilijke film om te bekijken vanwege de gruwelen die het laat zien: een psychopathische kampcommandant die kamparbeiders op een bevlieging vermoordt, kinderen die zich op de bodem van wc-huizen verstoppen om zich te verbergen voor de nazi's, joden worden vergast in de kamers.

Het is een krachtige film en vertegenwoordigt cinema als zowel hoogwaardige kunst als een nuchtere geschiedenisles. Een bijna perfecte film in elk opzicht.

Saving Private Ryan

Deze film uit 1998 is het andere meesterwerk van Spielberg. Een samenvatting van deze film is bijna overbodig, maar voor degene die het niet heeft gezien, volgt het een groep Rangers die door de nazi's wordt bestuurd om een ​​privé James Ryan te zoeken en terug te brengen, wiens broers allemaal zijn vermoord op een enkele vechtdag en is de laatst overgebleven zoon in zijn familie.

Hoewel het een fictieve film is, wordt Saving Private Ryan terecht geprezen om zijn rauwe en gewelddadige weergave van de invasie in Normandië D-Day die de film begint. Tegelijkertijd, opwindend, attent en ontroerend, met een perfecte cast en eersteklas productiewaarden, wordt het niet veel beter dan dit.

Lincoln

Hoewel dit meer een film is over de afschaffing van de slavernij dan een film over de burgeroorlog zelf, markeert de context van de oorlog achterin de film het nog steeds als een oorlogsfilm (hoewel er enkele kostbare scènes zijn die oorlog of oorlog daadwerkelijk weergeven).

Het is zeker een interessante film, met een boeiende perfecte uitvoering van Daniel Day-Lewis als Lincoln, en de politieke mechanismen die nodig zijn om een ​​einde te maken aan de slavernij zijn fascinerend, maar het heeft beperkte entertainmentwaarde. (In tegenstelling tot Saving Private Ryan, die erin slaagt tegelijkertijd te prikkelen en te entertainen, is Lincoln meer academische prestatie.) Dat wil zeggen, technisch goed gedaan en interessant, maar het zal nooit het soort film zijn dat een lange- langdurige emotionele band met zijn publiek. (In vergelijking met de eerder genoemde Saving Private Ryan, die herhaaldelijk door veteranen werd vermeld als hun favoriete film aller tijden.)

rijk van de zon

Deze film uit 1987 met een zeer jonge Christian Bale is een van Spielberg's minst bekende films. Het volgt een rijke Britse jongen die bij zijn buitenlandse ouders in China woont, die van hen gescheiden is en later tijdens de Tweede Wereldoorlog naar een Japans interneringskamp werd gebracht.

Afgezien van het tonen van een grotendeels onbekend deel van de Tweede Wereldoorlog (de Japanse bezetting van China), heeft de film ook enkele fantastische scènes en de normale uitstekende productiewaarden. Maar het totaalresultaat van deze film is nooit opgeteld in de emotionele golf die Spielberg's top twee films op deze lijst deden, en de film heeft nooit echt contact gemaakt met een groot publiek. Hoewel een beetje ondergewaardeerd, is het ook een film die beter had kunnen zijn dan had moeten zijn.

Oorlogspaard

Deze film uit 2011 is een complete misser. Het is een reeks verhalen die zich tijdens de Eerste Wereldoorlog afspelen en die allemaal onderling verbonden zijn door het paard van de titel van de film. Een paard dat vecht in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog. Naast de vreselijkheid van twee uur waarin een dier herhaaldelijk in gevaar wordt gebracht, is de film ook Spielberg op zijn meest roekeloos sentimentele manier, omdat elk van de afzonderlijke verhaallijnen culmineert in het soort emotioneel manipulatief einde waarop Spielberg wordt bekritiseerd.

1941

In 1971 bracht Steven Spielberg, de regisseur van zulke enorme hits als Jaws, Raiders of the Lost Ark en ET, een film uit waar tot op de dag van vandaag de meeste mensen nog nooit van hebben gehoord. En om een ​​goede reden. Op de posters voor theatrale releases werd het geadverteerd als een "A Comedy Spectacular!" Maar er is geen enkele lach in deze film die zich afspeelt in LA, terwijl paniek ontstaat over de aanval op Pearl Harbor. De overleden John Belushi rent rond met veel energie die probeert gek te zijn, maar de hoofdpijn-opwindende vreselijkheid ervan ontkent zelfs een enkele giechel die door de kijker wordt losgelaten.

Omdat dit een van Spielberg's eerste films was, kan het misschien zijn dat hij nog steeds zijn vak leert.