Gedeeld ouderschap verwijst naar een gezagsregeling waarbij beide ouders ongeveer dezelfde opvoedtijd delen. Het is echter een optie die nog steeds op grote schaal verkeerd wordt begrepen, zoals blijkt uit deze gedeelde mythen over ouderschap:

1. "Shared Parenting kan onmogelijk worden uitgevoerd." Dit is gewoon niet waar. Naarmate de implementatie van wetgeving inzake gedeeld ouderschap zich verder verspreidt, leren steeds meer ouders goed met elkaar om te gaan. Het kan, en in situaties waarin het kind eerder relaties had met twee fitte, betrokken ouders, is gedeeld ouderschap een optie die niet over het hoofd mag worden gezien.
2. "Het is oneerlijk om te verwachten dat een kind in twee verschillende huizen woont." De aanpassing aan het leven in twee huizen maken is zeker een uitdaging die veel geduld, aanmoediging en samenwerking vereist. Als het goed is gedaan, kan het zelfs ideaal zijn voor de kinderen. Wat echt oneerlijk zou zijn, zou echter verwachten dat het kind een deel van zijn of haar relatie met één ouder verliest om tegemoet te komen aan de vastberadenheid van beide ouders om te voorkomen dat ze leren ouder te worden en als samenwerkingspartners.
3. "Gescheiden ouders zijn veel te omstreden om de verantwoordelijkheid voor het samen opvoeden van hun kinderen te delen." Nogmaals, dit is niet waar. Ouders die ooit getrouwd waren en hebben besloten hun huwelijkse relatie te beëindigen, moeten overstappen op een andere manier van omgaan. Met behulp van bemiddelaars en opvoeders kunnen gescheiden ouders leren hoe ze hun werkrelatie kunnen omvormen tot een relatie die gunstig is voor de kinderen.

1. "Regelmatige bezoeken zijn voldoende." Hoewel regelmatige bezoeken van cruciaal belang zijn voor gezinnen wiens huidige voogdijovereenkomst geen gedeeld ouderschap omvat, zijn ze een slechte vervanging voor de relatie die de ouder en het kind zouden hebben gehad als ze nog samenwoonden.
2. "Wanneer ouders de voogdij delen, lijdt het kind omdat het minder kinderbijslag ontvangt." Het is waar dat in situaties waarin een gezin overgaat van een ouder die de primaire ouder is naar beide ouders die ongeveer dezelfde opvoedtijd delen, de hoeveelheid kinderbijslag die door de eerder niet-voogdijouder wordt betaald, kan afnemen. Dit komt echter omdat die ouder nu meer tijd rechtstreeks met het kind doorbrengt en als gevolg daarvan op een directere manier voor de behoeften van het kind betaalt, terwijl het kind onder zijn / haar zorg staat.
3. "Gedeeld ouderschap is te lastig." Wennen aan gedeeld ouderschap kan in het begin een ongemak zijn. Er zijn echter ook veel voordelen voor beide ouders met een vaste routine van afwisselende verantwoordelijkheid voor de zorg voor de kinderen. Ouders met een reguliere gedeelde opvoedroutine kunnen bijvoorbeeld hun werkuren plannen terwijl het kind bij de andere ouder is en als gevolg daarvan de behoefte aan kinderopvang verminderen of elimineren. Het stelt elke ouder ook in staat om een ​​normale 'ik-tijd' in te bouwen terwijl het kind voor de andere ouder zorgt.

Tot slot is gedeeld ouderschap een optie die niet over het hoofd mag worden gezien. Beide ouders moeten wel de behoeften van het kind boven hun eigen onopgeloste woede en persoonlijke voorkeuren stellen. Met hulp van bemiddelaars en opvoeders is gedeeld ouderschap echter een optie die voor elk gezinslid - en vooral voor de kinderen - zeer voordelig kan zijn.