Een samenvatting van cilea's opera, adriana lecouvreur

19e en 20e eeuwse Italiaanse componist Francesco Cilea, schreef de opera Adriana Lecourvreur. De opera ging in première in Milaan in het Teatro Lirico-theater in Milaan, Italië op 6 november 1902. Het verhaal speelt zich af in Parijs in de vroege 18e eeuw, met name het jaar 1730.

Het verhaal van Adriana Lecouvreur

Adriana Lecouvreur, Act 1

Achter het gordijn haasten acteurs en actrices zich als toneelmanager druk over het podium, Michonnet probeert de zaken vóór de voorstelling op orde te krijgen. Prins de Bouillon, een bewonderaar van de actrice Duclos, brengt zijn vriend, de Abbé, backstage. Adriana loopt over het podium terwijl ze haar regels voorbereidt. Na een compliment van de prins te hebben ontvangen, zingt ze een aria die God erkent voor haar creatieve geest. De Prins hoort van een voorbijgaande toneelschrijver dat Duclos een brief schrijft en besluit deze te onderscheppen. Wanneer Adriana en Michonnet alleen zijn, vertelt Michonnet haar dat hij van haar houdt. Adriana laat hem zachtjes in de steek door hem te vertellen dat ze al een minnaar heeft - een soldaat die dient voor de graaf van Saksen. Maar wat Adriana niet kent, is haar minnaar eigenlijk de graaf van Saksen zelf, en hij verschijnt vlak voor de voorstelling om haar te vertellen dat hij van haar houdt. Ze komen overeen om na de voorstelling uit te gaan. Adriana geeft hem een paar viooltjes om op zijn revers te plaatsen voordat hij naar de voorkant van het huis vertrekt.

Ondertussen komen de Prins en de Abbé binnen nadat ze de brief van Duclos succesvol hebben onderschept. Het is gericht aan de graaf en binnenin een verzoek om een geheime bijeenkomst na de voorstelling in de buurt van de villa van de Prins. In de hoop ze te ontmaskeren, organiseert de Price een feest in zijn huis voor de hele cast en crew. De prins zorgt ervoor dat de brief van Duclos aan de graaf wordt bezorgd. Wanneer de graaf het ontvangt, schrijft hij een briefje aan Adriana en annuleert hij hun vergadering. Adriana stemt ermee in het castfeest van de prins bij te wonen.

Adriana Lecouvreur, Act 2

In de villa van de Prins wacht de prinses op de komst van de graaf. Ze is verliefd op hem, en wanneer hij binnenkomt, vraagt ze zich af over de viooltjes op zijn revers. Wanneer ze vraagt, trekt hij ze uit zijn jas en geeft ze aan haar. Hij bedankt haar voor het helpen in de rechtszaal en vertelt haar dat hij niet meer van haar houdt. Ze beschuldigt hem van het hebben van een andere minnaar, maar hij geeft het niet toe. Wanneer de prins en de abt het huis naderen, verbergt de prinses zich snel. Het wordt duidelijk dat de prins en de abt geloven dat hij stiekem Duclos ontmoet. Adriana komt het huis binnen en is verrast haar geliefde te vinden. Hij onthult zijn ware identiteit en overtuigt haar dat hij er alleen is om politieke redenen. Hij vraagt haar om hulp om de verborgen vrouw te helpen ontsnappen. Adriana stemt ermee in hem te helpen. De lichten zijn uit en in het donker vindt Adriana de prinses en vertelt haar dat het veilig is voor haar om te ontsnappen. De prinses is echter op hun hoede voor Adriana en de twee beginnen ruzie te maken. De prinses stormt eindelijk het huis uit en laat daarbij haar armband vallen.

Michonnet arriveert en vindt de armband op de grond en geeft deze aan Adriana.

Adriana Lecouvreur, Act 3

Als gevolg van zijn rechtszaak werd de graaf schuldig bevonden en in de gevangenis gegooid vanwege zijn schulden. Ondertussen is de prinses geobsedeerd geraakt door het achterhalen van de identiteit van de andere geliefde van de graaf - de vrouw die haar hielp ontsnappen in het donker. De Prins onderzoekt een zeer dodelijk gif zoals gevraagd door de regering. Na het op te bergen, vergezelt hij de anderen voor een receptie in het Hôtel de Bouillon. De prinses vermengt zich met iedereen en probeert tegelijkertijd haar rivaal te vinden. Nadat Adriana en Michonnet zijn aangekomen, worden ze begroet door de prinses. Nadat ze met hen heeft gesproken, herkent ze de stem van Adriana en is ervan overtuigd dat ze haar rivaal is. Om haar theorie op de proef te stellen, kondigt ze aan dat de graaf gewond is geraakt in een duel. Adriana valt flauw. Gelukkig werd de graaf uit de gevangenis vrijgelaten en arriveerde op de ontvangstmomenten nadat Adriana instortte. Adriana is dolblij om te ontdekken dat de graaf ongedeerd is. Ze confronteert de prinses en ze dagen elkaar al snel uit over de graaf.

De prinses wijst erop dat de armband die Adriana draagt de hare was. Ze "stelt" scherp voor dat Adriana een scène uit Ariadne moet laten spelen in de hoop dat haar talent plat zal vallen. De prins hoort haar verzoek af en vraagt Adriana in plaats daarvan een scène uit Phèdre op te voeren. Adriana reciteert wijselijk een paar regels waarvan alleen de prinses weet dat ze een aanval op haar zijn. De prinses zegt tegen zichzelf dat ze wraak zal nemen.

Adriana Lecouvreur, Act 4

Michonnet wacht in Adriana's huis terwijl ze boos heen en weer loopt. Leden van de cast en crew komen langs bij haar thuis om cadeautjes te bezorgen op haar naamdag en proberen haar te overtuigen terug te keren naar het theater. Michonnet presenteert haar een prachtige diamanten nekloze, dezelfde die ze eerder verkocht om de graaf te helpen zijn schulden af te lossen. Een kleine kist wordt haar afgeleverd. Daarbinnen vindt ze een klein briefje en de viooltjes die ze aan de graaf gaf. Gekwetst door het feit dat hij de bloemen naar haar terug zou sturen, haalt ze ze uit de doos en kust ze voordat ze in het vuur wordt gegooid. Op dat moment komt de graaf binnen en vraagt haar met hem te trouwen. Verward, maar nog steeds verliefd op hem, omhelzen ze elkaar stevig. De graaf merkt dat ze trilt. Hij vertelt haar dat hij zijn bloemen niet terug heeft gestuurd. Adriana doet een paar stappen achteruit en begint zich grillig te gedragen. Michonnet en de graaf beseffen dat de bloemen met gif zijn doorspekt. Wanneer Adriana kortstondig helder is, sterft ze.