Het pommel-paard is een artistiek gymnastiekevenement voor heren. Het is het tweede apparaat in Olympische volgorde (vloer, paard, ringen, kluis, parallelle balken en hoge balk).
Het paard van Pommel
Het paard is ongeveer 3, 8 ft hoog. De lengte van de bovenkant is ongeveer 5, 25 ft. En de breedte ongeveer 13, 8 inch - het is iets kleiner aan de onderkant. Het is bedekt met leer en heeft twee pommels die ongeveer 4, 7 inch hoog en 18 inch apart van elkaar staan. De pommels zijn meestal gemaakt van plastic.
Een Pommel-paardenroutine
Turners mogen tijdens een routine niet pauzeren en moeten blijven bewegen als ze het apparaat hebben gemonteerd. Routines zijn opgebouwd uit verschillende soorten en categorieën cirkels (beide benen samen één volledige rotatie rond het paard zwaaiend, terwijl het lichaam horizontaal op de grond wordt gehouden) en schaarwerk (de benen over het stomende paard schakelen tijdens het slingeren, soms tot een handstand en weer naar beneden).
Routines kunnen flairs omvatten (een cirkel met gespreide benen), elementen op een enkele pommel en elementen die de lengte van het paard afleggen. Alle routines moeten ook eindigen met een demontage die mogelijk pirouetting inhoudt en door de handstand gaat. Demontage moet vastzitten, net als op het andere apparaat.
Een sleutel - en lastig - evenement
Velen beschouwen het paard op dezelfde manier als de evenwichtsbalk van vrouwen: het is een make it of breaks-evenement. Veel wedstrijden zijn verloren gegaan op het paard. Op de Olympische Spelen van 2012 kwalificeerden Amerikaanse turners Danell Leyva en John Orozco zich respectievelijk in de finale op de eerste en vierde plaats. In de finale zakte het paar naar de derde en achtste plaats, grotendeels vanwege de lage scores van het pommelpaard.
Wat maakt het evenement zo moeilijk? Pommel-paardvaardigheden vertalen zich niet echt in de andere evenementen, dus een turnster die erg goed is in de andere vijf herenevenementen, is misschien zwak in pommels. Ook besteedt de gymnast veel van zijn tijd aan één hand, terwijl hij zijn gewicht heen en weer verplaatst en van vaardigheid naar vaardigheid gaat. Een combinatie van balans, kracht en uithoudingsvermogen is vereist om succesvol te zijn op het evenement, en hoewel het niet het meest risicovolle of gedurfde herenevenement is, is het een van de moeilijkste om te leren.
De top pommel paardenarbeiders
De Hongaarse turner Krisztian Berki won Olympisch goud in Londen, terwijl de Britse turners Louis Smith en Max Whitlock zilver en brons verdienden. Hoewel Berki goud won in een tie-break met Smith, was Berki geen verrassende overwinnaar: hij had wereldgoud gewonnen in zowel 2010 als 2011 en was ook de 2012 Europees kampioen. Berki won ook nog een wereldtitel in 2014. In 2015 gingen Whitlock en Smith 1-2 op het pommel paardenpodium op werelden.
Historisch gezien was het een evenement voor specialisten, en sommige mannen hebben consequent de overhand: de Hongaarse Zoltan Magyar won zowel op de Olympische Spelen van 1976 als in 1980 en verdiende ook drie wereldtitels op het evenement. Marius Urzica van Roemenië haalde goud op de Olympische Spelen in Sydney in 2000 en won twee wereldgouden, in 2001 en 2002. Xiao Qin uit China kwam overeen met die prestatie door werelden te winnen in 2005 en 2006 en Olympisch goud in Beijing in 2008.
In de afgelopen jaren is Alex Naddour, een Olympisch alternatief voor 2012, de beste op het paard voor de VS: hij won drie opeenvolgende titels van 2011-2013, werd tweede in 2014 en won opnieuw in 2015.
Twee opmerkelijke uitzonderingen op de specialistische regel: Allround grootheden Vitaly Scherbo en Alexei Nemov blonken ook uit op de pommels. Elk won een wereldtitel, en Scherbo pakte ook in 1992 Olympisch goud.
