Het was nooit bijzonder cool om een ​​Night Ranger-fan te zijn, zelfs niet op het hoogtepunt van de band midden jaren '80. Dit was vooral het geval voor mannelijke rockmuziekliefhebbers, iets dat ik ontdekte uit de reacties van anderen toen ik opgewonden de grootste hitscompilatie van 1989 van de band kocht laat op de middelbare school. Maar in vergelijking met veel concurrentie voor arena rock uit de jaren '80, is dit echt premium spul, gebouwd op stijgende melodieën en smakelijke hooks, evenals het werk van enkele handige rockinstrumentalisten. Toch is het de songwriting van de gebruikelijke creatieve generaal Jack Blades die de beste nummers van Night Ranger naar een ander muziekniveau uit de jaren 80 brengt. Hier is een chronologische blik op de allerbeste Night Ranger-nummers van de jaren '80.

"Vertel me niet dat je van me houdt"

Night Ranger rockte altijd harder dan de meeste tegenstanders de band gaven, vooral dankzij de dubbele gitaaraanval van Brad Gillis en Jeff Watson. Maar dit nummer van het debuut van de band uit 1982, Dawn Patrol, bewijst dat het kwintet op zijn best een zeer effectieve rocksynergie vertoonde met bijdragen van alle leden. Blades, de primaire songwriter van de band, had een hand in het schrijven van bijna al het gedenkwaardige materiaal van de band, en hij is ook een van de sterkste stemgeluid met duidelijke stemmen in melodieuze hardrock. En hoewel het feit dat Blades hier zo centraal staat, velen ertoe kan hebben gebracht hem als de duidelijke leider van de band te zien, zouden toekomstige opnames een onzelfzuchtigheid onthullen die de muziek van de groep uniek maakte.

"Zuster Christian"

Night Ranger zou nooit met dezelfde intensiteit rocken na de release van Midnight Madness in 1983, iets wat de band op een bepaald niveau misschien heeft gerealiseerd, maar niet met de finaliteit die wordt verzekerd door het succes van deze legendarische nummer 5 hitballad. "(You Can Still) Rock in America" ​​heeft misschien succes gehad met rockfans, maar de dwaasheid ervan belette blijvende kracht. 'Zuster Christian' daarentegen, werd niet voor niets een symbolisch nummer uit de jaren 80. Volledig geschreven door Kelly Keagy en ook met overtuigende passie gezongen door de drummer van de band, definieerde het nummer daarna Night Ranger, in voor- en tegenspoed. Het hielp ook dat de film Boogie Nights het nummer zo memorabel herintroduceerde in het popcultuurbewustzijn via een van de meest explosieve scènes aller tijden van de bioscoop.

"Wanneer je je ogen sluit"

Ondanks de duidelijke status van Night Ranger als pop / rockband (en niet langer een hardrock-act) door zijn tweede album, schijnt dit geweldige nummer als een van de beste muzikale convergenties van de jaren '80. Afgezien van een spectaculair gevoel voor melodie, profiteert het nummer van een element dat ik niet had opgemerkt tot ik de track onlangs zorgvuldig opnieuw bezocht. Blades deelde niet alleen songwriting-credits met toetsenist Alan Fitzerald en gitarist Brad Gillis; hij toonde ook een enorme kennis van het delen van zangplichten met Keagy. De briljante beslissing om van Blades op het couplet naar Keagy op het pre-refrein te gaan naar een volledige bandinspanning op het refrein helpt het nummer te schoppen met een emotionele intensiteit die de pijnlijk nostalgische teksten vereisen.

"Vier in de ochtend"

Blades 'songwriting neemt nog een solide wending in dit aangename en melodieuze als puur middenweg aanbod van de derde volledige release van Night Ranger, vreemd getiteld 7 Wishes. Maar als je zoals ik was en ervoor koos om te luisteren naar rechtlijnige mainstream-rock in het midden van de jaren '80, was er niet veel beters van dat soort muziek dan dit. Meer dan ooit spelen de keyboards van Fitzgerald een belangrijke rol, maar de solide instrumentalisten van de band komen toch door om een ​​bijna onberispelijk mid-tempo meesterwerk te leveren. Blades was altijd de haakmeester voor deze specifieke band, maar hier levert hij nog een andere briljante drievoudige dreiging in een perfect passend couplet / pre-koor / koorpatroon.

"Sentimentele straat"

Absoluut geen spoor van het hardrockverleden van Night Ranger zit in deze elegante powerballad, de tweede en laatste Top 10-pophit van de band. Toch is het nummer verheven en mogelijk gered door de gepassioneerde, dringend ruige zang van Keagy. Bij de eerste luisterbeurt is er geen groot verschil tussen zijn vocale stijl en die van Blades, maar een luisteraar luistert hier en, natuurlijk, naar de gedeelde leadzang op "When You Close Your Eyes", onthult interessante en unieke nuances in Keagy's doorgewinterde rockmuziek stem. Het nummer zelf, een andere Blades-compositie, onthult een volwassen gevoel van pop-songcraft dat nogmaals de beheersing van de bassist van melodie bewijst. Ik weet niet zeker waar dit nummer over gaat, maar het klinkt zeker leuk.

"Vaarwel"

Deze prachtig arpeggieerde elegie tot verloren romantiek profiteert ook van een uitstekend, onbaatzuchtig bandoordeel bij het opnieuw plaatsen van Keagy op leadzang. Nog beter, het staat zeker als een van de beste, minst goedkope powerballads van de jaren '80, die aan zeer weinig gedateerde productiekwaliteiten leed. Songwriter Blades toont opnieuw aan dat zijn vermogen om ontroerende verhalen over romantische nostalgie te maken, in de buurt van de top staat, zo niet het toppunt van rockartiesten uit de jaren 80. Night Ranger blijft veel warmte opeisen omdat het een ietwat gecastreerde versie van hardrock uit de jaren 80 is, maar de waarheid is dat de band in feite melodieuze hardrock perfectioneerde op een manier waar veel lege haarmetalen bands alleen maar van konden dromen.