Voorbeeld 1:
Deze vrouw en haar man gaan naar Mexico. Buiten hun motelkamer ziet de dame een vreemd uitziend hondje. Ze voedt het een paar nachten en uiteindelijk laat ze de hond met hen in de kamer slapen. Ze wordt verliefd op deze lelijke, maar schattige pooch en besluit het mee naar huis te nemen aan het einde van hun vakantie.
Ze draagt het dier in een deken op een bus die hen naar het vliegveld brengt. Het nieuwe huisdier likt aan haar gezicht terwijl ze zich ermee nestelt. Ze ziet een lokale oudere man in de bus die naar haar kijkt. Ze vraagt de man of hij weet van welk hondenras ze is gaan houden. Hij vertelt haar dat het geen hond is die ze knuffelt, maar het is eigenlijk een groot type Mexicaanse rat.
Voorbeeld 2:
Mijn beste vriend vertelde me over dit verhaal. Vermoedelijk waar - het is hen overkomen …
Zijn familie had net een kleine puppy gekocht. Ze hadden het maar een week of zo gehad en besloten het mee te nemen naar het strand. Toen ze aankwamen, kwamen ze erachter dat ze de puppy niet naar het openbare strand konden brengen vanwege een stadsverordening. In plaats van terug naar huis te reizen om de puppy achter te laten of in een hete auto te laten, lieten ze hem aan zijn riem … vastgebonden aan de auto.
Na een paar uur kwamen ze terug naar de auto om te ontdekken dat iemand hun puppy had gestolen. De riem en de halsband waren er nog, vastgebonden aan de auto. Ze zochten overal op de parkeerplaats naar de puppy. Geen geluk. Ze vonden echter een andere, smerig uitziende hond die zonder kraag rondliep. In plaats van zonder huisdier te vertrekken, besloten ze de straathond een thuis te geven.
Ze brachten het mee naar huis en hielden het een week bij zich in huis. Ze besloten vervolgens om de hond naar de dierenarts te brengen om zijn foto's te maken, enz. Bij het onderzoeken van de hond deed de dierenarts twee ontdekkingen:
- Hun nieuwe huisdier was geen hond, maar een grote dokrat.
- Hun puppy ontbrak niet, maar was opgegeten door de rat.
Analyse
Een variant van deze legende die lang in Europa is verteld, wordt 'Het Turkse huisdier' genoemd en toont aan dat het verhaal, ongeacht waar ter wereld het opduikt, de neiging heeft een xenofobe boodschap over te brengen: pas op voor vreemde landen en de vreemde en enge dingen die kom van hen.
Een ander repetitief motief in de verhalen over deze legende is de dood. De verkeerd geïdentificeerde 'hond' doodt bijvoorbeeld een ander familiehuisdier nadat het naar huis is gebracht, of blijkt te sterven aan een onaangename ziekte op straat, of verdrinkt in het toilet.
Volgens folklorist Jan Harold Brunvand is het verhaal minstens een eeuw oud, met varianten die teruggaan tot het midden van de negentiende eeuw.
Zie ook: "The Tainted Tandenborstels", een andere xenofobie-beladen stedelijke legende.
