Hoewel actief in de jaren '80 als een muzikale entiteit, presenteerde het Britse ABC het grootste deel van zijn langdurige werk aan zijn prachtige debuut uit 1982, The Lexicon of Love. Een briljante combinatie van elegante synth-pop, R&B en funk stelde de band in staat om zich te onderscheiden van meer sombere tijdgenoten; en de precieze songwriting en arrangementen van leider Martin Fry waren verantwoordelijk voor enkele memorabele muziekmomenten uit de jaren 80.

Hier is een chronologische blik op ABC's beste liedaanbod, dat grotendeels in de eerste helft van het decennium verschijnt, zelfs als de inferieure single uit 1987 "When Smokey Sings" uiteindelijk de grootste Amerikaanse hit van de groep is.

"Giftige pijl"

Wat voelt er zo anders aan ABC in vergelijking met de andere synth-pop en new wave-groepen die keyboard-gedreven pop spelen in de vroege jaren '80? Er zijn veel totaal haalbare antwoorden op deze vraag, maar zonder twijfel is de beste plaats om te beginnen met frontman en duidelijke leider Martin Fry. Afgezien van zijn gelikte handelsmerk gouden pak (dat waarschijnlijk niemand anders zou kunnen trekken), brengt Fry een enorme hoeveelheid verfijning en flamboyantie over in zijn vocale uitvoering hier, op de een of andere manier vermijdende descriptoren zoals vampy of campy. De vitale, ondersteunende rol van het muzikale arrangement maakt deze Top 30 pophit speciaal, omdat weeflijnen van saxofoon, toetsenborden en pittige basgitaar combineren om bijna pop-perfectie te leveren.

"Veel gelukkige retouren"

Fry & Co. bundelen veel actie en textuur in hun arrangementen in ABC's debuut, The Lexicon of Love, die melodieus drukke sonische confecties transformeren in iets veel wezenlijkers dan bij de eerste luisterbeurt duidelijk is. Een andere belangrijke reden voor het succes van de Britse groep is het combineren van kwaliteiten van traditioneel witte en zwarte muziek op bijna naadloze manieren. Geluid voor geluid, ABC produceerde misschien net zoveel intrigerende, funky baslijnen als al zijn tijdgenoten, en Fry's stem betreedt zorgvuldig een unieke grens tussen arm-length elegantie en soulvolle aardse aard.

"The Look of Love (Deel 1)"

Veel mensen zullen zich misschien herinneren dat ze dit uitbundige nummer op Casey Kasem's America's Top 40 tegenkwamen en behoorlijk gecharmeerd raakten van Fry's smekende zang. Mogelijk nog gedenkwaardiger waren echter de fluisterende kantjes en achtergrondgeluiden die overal te horen zijn. De teksten van Fry raakten hier ook een hoogtepunt, waardoor een wendbaar pad werd gesmeed dat perfect aansluit bij de funky, melodieuze aantrekkingskracht van de compositie als geheel. "Wanneer je meisje je buiten op de stoep heeft gelaten" leidt een effectief tweede couplet dat een boost krijgt van de tussenkomst van een vrouwelijke stem ("Tot ziens"), evenals een stijlvolle back-up schreeuw van "Wie heeft de look?". Deze slimme combinaties helpen het nummer bij het ontwikkelen en beklimmen van talloze melodische pieken die voor veel andere bands bijna onbereikbaar zouden zijn.

"Heel mijn hart"

ABC is misschien de enige band die in staat is om een ​​dergelijke verduidelijkte draad van muziek te presenteren, perfect geschikt voor een grootse romantiek en toch nog ingetogen, zelfs waardig. Deze sterke albumtrack, een van de vele van zijn voortreffelijke debuut, is misschien weelderig en luchtig maar vermijdt op de een of andere manier sacharine of cheesy. Fry en zijn medewerkers blijven een stevig begrip van compositorische vaardigheden vertonen, met een dichte muzikale achtergrond voor delicate melodieën. Het effect is meestal dat ABC's muziek vaak aantrekkelijker wordt naarmate de bekendheid van de luisteraar groeit. Afgezien van de complexiteit trekt ABC de aandacht met een eenvoudige, uniforme aanval: "Wel, ik hoop en ik bid dat je op een dag misschien met mijn hart door de kamer loopt", met een geweldig huwelijk van tekst en melodie.

"Wees bij mij"

Na de teleurstellende Beauty Stab van 1984, waarop de groep met onopvallende resultaten probeerde om te transformeren in een gitaarband, keerde ABC triomfantelijk terug in 1985 met de op toetsenbord gebaseerde, haakgereden How to Be a … Zillionaire. Herinnerend aan de cleane productie en kruisende synth-gebaseerde melodieën van zijn geprezen debuut, leek het derde album van de band ABC opnieuw te vestigen als een belangrijke act uit de jaren 80. Deze mooie track werd de eerste Top 10-pophit van de groep in de Verenigde Staten en hielp een indrukwekkende tweede Top 30-hit op de hitlijsten van het Billboard-album te belanden. Fry lijkt zijn meest gepassioneerde en boeiende uitvoeringen naar voren te brengen voor zijn beste composities, en deze, samen geschreven met het enige originele lid Mark White, is misschien wel de kroon op ABC.