Een van de eeuwenoude debatten in voetbalcentra over wie de beste speler aller tijden is: Pele of Maradona?

Het argument is veelzijdig, maar als een van de beslissende factoren controverse was, zou Diego Armando Maradona zonder twijfel winnen.

Van zijn beruchte 'Hand van God'-doel tot het afvuren van een persluchtgeweer op verslaggevers buiten zijn huis, het verleden van Maradona is geruit, maar zijn genialiteit heeft nooit betwijfeld.

Maradona's techniek was subliem en linkervoet magisch. Zijn kracht, dribbelvaardigheden en nauwe controle gecombineerd om hem voorbij verdedigers te brengen, het eindresultaat vaak een doel of een assist voor een teamgenoot.

In zijn autobiografie lijkt Maradona wrok te koesteren tegen velen in het spel, die volgens hem hem door de jaren heen onrecht hebben aangedaan. Hij is niets, zo niet eerlijk over zijn gevoelens, en zijn uitgesproken opvattingen blijven het spel in beroering brengen, lang nadat hij zich als speler in 1997 had teruggetrokken.

Snelle feiten

• Naam: Diego Armando Maradona
• Nationaliteit: Argentijns
• Geboortedatum en -plaats: 30 oktober 1960 in Lanus, Argentinië
• Positie: Aanvallende middenvelder / tweede aanvaller
• Clubs: Argentinos Juniors (1976-1981), Boca Juniors (1981-1982), Barcelona (1982-1984), Napoli (1984-1991), Sevilla (1992-93), Newell's Old Boys (1993), Boca Juniors (1995 -1997)
• Internationale carrière: 1977-1994 (91 caps, 34 doelpunten)

De vroege jaren

Maradona groeide op in Villa Fiorito, een sloppenwijk aan de zuidelijke rand van Buenos Aires. Een van de zes kinderen in een arm gezin, zegt hij in zijn autobiografie dat zijn vader hem nooit toestond om zonder een maaltijd te gaan, maar dat hij daarvoor elke dag vanaf 4 uur in een fabriek moest werken.

El Pibe de Oro (The Golden Boy) debuteerde op 20 oktober 1976 bij Argentinos Juniors tegen Talleres de Córdoba, slechts 10 dagen kort voor zijn 16e verjaardag. Hij scoorde meer dan 100 doelpunten voor de club, maar ondanks zijn betoverende vorm was er geen call-up van Argentinië-coach Cesar Luis Menotti voor het WK 1978.

Maradona kwam in 1981 bij Boca Juniors, hoewel het slechts een vluchtig verblijf was. Hij hielp hen het kampioenschap te winnen voordat hij naar Barcelona verhuisde.

Controverse in Barcelona

Zijn transfersom was een wereldrecord, maar Maradona vond de verleidingen van de stad te veel om te weerstaan, en het was in 1983 dat hij naar verluidt cocaïne begon te gebruiken.

De stad heeft weinig aangename herinneringen voor Maradona. Hij vocht met regisseurs, leed aan een hepatitis, had zijn been gebroken door de "slager van Bilbao" Andoni Goikoetxea, terwijl hij er niet in slaagde een competitie of Europese titel te winnen. Hij won wel een Spaanse beker en de inmiddels ter ziele liggende beker, maar het was een periode van onderpresteren. Een verhuizing naar Napoli zou zijn carrière opnieuw ontbranden.

Napoli's favoriete zoon

El Diego werd door de Napoli-fans verafgood toen hij de club in 1987 en 1990 naar Serie A-titels leidde. Dit was een verbazingwekkende prestatie en een trots tijdperk voor het zuiden van Italië in hun zoektocht om te concurreren met het noorden en dergelijke krachtpatser clubs als Juventus, AC Milan en Inter Milan.

Maradona's kenmerken kwamen overeen met die van de stad en haar inwoners; uitdagend, unapologetisch en gepassioneerd. De tifosi (fans) aanbaden hem en hij betaalde ze terug met een reeks mooie doelen en een echte affiniteit voor de club. Napoli won ook de Coppa Italia uit 1987 en de Uefa Cup uit 1989 toen de aanwezigheid van Maradona leidde tot een tijdperk van ongekend succes in het Stadio San Paolo.

Maar zijn drugsverslaving ging door, en een schorsing van 15 maanden na het falen van een drugstest voor cocaïne zag hem het land in schande verlaten. De banden met de maffia van de stad - de Camorra - droegen ook weinig bij aan zijn reputatie en vertrok in 1992 naar Spanje.

Een verhuizing naar Sevilla werkte niet en na een korte periode bij Newell's Old Boys beëindigde hij zijn carrière bij zijn geliefde Boca Juniors.

Internationale carrière

Een van Maradona's meest dierbare herinneringen speelt voor zijn land op het Wereldkampioenschap Jeugd 1979 in Japan. Hij inspireerde zijn teamgenoten naar de overwinning, waarbij hij de teleurstelling achter zich liet dat hij het jaar daarvoor niet naar het WK was gereisd.

Toeschouwers op het WK van 1982 zagen niet het beste van Diego, hoewel hij wel tweemaal scoorde tegen Hongarije. Zijn toernooi eindigde in controverse, omdat hij werd uitgezonden tegen Brazilië nadat hij gefrustreerd raakte met de strakke markering van de Selecao-verdedigers.

Vier jaar later bracht de aanvoerder in Mexico zijn 'A'-wedstrijd en scoorde vijf keer, waaronder de beroemde double tegen Engeland. De eerste was zijn 'Hand of God'-poging toen hij de bal over doelman Peter Shilton en in het net sloeg. Zijn tweede was subliem toen hij elke speler op zijn pad versloeg en de doelman rondde. Een andere brace tegen Italië droeg zijn zijde in de finale, waar ze West-Duitsland met 3-2 versloegen.

Maradona hielp Argentinië vier jaar later ook naar de finale in Italië, maar zijn bijdrage werd gehinderd door een enkelblessure. Zijn vastberadenheid was echter niet verminderd, maar hij kon niets doen om een ​​1-0-nederlaag tegen West-Duitsland in de finale te stoppen.

El Pibe werd na twee wedstrijden schandelijk naar huis gestuurd vanaf het WK van 1994 in de VS. Hij scoorde tegen Griekenland, maar na het falen van een drugstest voor efedrine doping, verdreef de FIFA hem uit het toernooi.

Vierendertig goals in 91 internationals maken Maradona Argentinië de tweede hoogste scorer na Gabriel Batistuta, maar het was meer dan alleen doelen die hij naar de tafel bracht tijdens een van de meest controversiële carrières van het voetbal.

Na het pensioen

Maradona heeft sinds zijn pensionering vier stints gehad en elke stelling is teleurgesteld. Korte spreuken met Mandiyú van Corrientes (1994), Racing Club (1995) en Dubai-outfit Al Wasl FC zullen niet lang in de herinnering leven.

Verreweg zijn grootste taak was het overnemen als bondscoach van Argentinië in oktober 2008 na het aftreden van Alfio Basile. De kwalificatiecampagne voor het WK 2010 was een bochtige campagne met een 6-1 nederlaag tegen Bolivia, gelijk aan de slechtste marge van nederlaag ooit voor het team. Argentinië stond op de vijfde plaats in de groep met nog twee wedstrijden te wachten en zag het vooruitzicht om zich niet te kwalificeren, maar de overwinning in de laatste twee wedstrijden redde Maradona.

Na de kwalificatie vertelde Maradona beroemd aan leden van de media om "te zuigen en te blijven zuigen", waarvoor hij twee maanden lang werd verbannen uit alle voetbalactiviteiten door de FIFA.

Argentinië zeilde door een comfortabele WK-groepsfase en versloeg Nigeria, Zuid-Korea en Griekenland. Ze zagen toen uit Mexico in de tweede ronde, maar werden door Duitsland met 4-0 gerouteerd in de kwartfinales. De Argentijnse voetbalbond besloot de volgende maand dat zijn contract niet zou worden verlengd.