Anime-series en films zien eruit als tekenfilms, maar veel zijn verre van kinderachtig. Deze selecties zijn complex, grafisch en aantrekkelijk voor volwassenen. Sommige zijn zelfs R beoordeeld voor seks en geweld - ver weg van de wereld van Pokemon!
Het is 'Romeo en Julia in het samoeraien-tijdperk', waarbij de door sterren gekruiste minnaars de jonge telgjes zijn van twee wederzijds vijandige ninjaclans. Ze zijn ook net veroordeeld om elkaar dood te vechten. Elke kant is uitgerust met een verbijsterende reeks buitenaardse krachten. Toch zijn het hun emoties die voor hen het moeilijkst zijn om zich tegen te verdedigen.
Voor een volwassen publiek omdat: het is gevuld met extreem geweld en grotesquerie in overvloed. Je vindt er ook politieke machinaties en een tragisch verloren liefdesverhaal dat zich over meerdere generaties uitstrekt.
Wat zou je doen als je een ongelukkige kantoormedewerker was die in een of andere scummy havenstad in Thailand strandde, gegijzeld door piraten die geweren op je neus richtten? En wat als uw bedrijf besluit u af te schrijven als een acceptabel verlies en u naar de wolven te gooien?
Dat klopt, je zou zelf met de wolven rennen en je aansluiten bij de hele bemanning die je aan het verlossen was. Dat is het uitgangspunt van 'Black Lagoon'. Het is zoals elke actiefilm uit Hollywood en Hong Kong die is gedestilleerd tot zijn puurste vormen van overmaat en is samengevoegd tot één.
Voor volwassen doelgroepen omdat: geweld, grof taalgebruik en slechte attitudes in overvloed.
In een land verwoest door oorlog is Guts een zwaardvechter te huur. Hij verbindt zich met een huurlingengroep die bekend staat als de Band of the Hawks.
Lef komt in de ban van een van zijn collega-soldaten (de mooie Casca) en de eigen leider van de Hawks (de charismatische Griffith). Alle drie zullen hun loyaliteit getest worden, omdat ze al snel gekatapulteerd worden in wat een strijd aan het einde van de wereld zou kunnen zijn. Lef is uitzonderlijk vanwege zijn uitstekende weergave van middeleeuwse politiek. De drievoudige liefdesdriehoek is een van de meest aantrekkelijke in anime tot nu toe.
Voor volwassen doelgroepen omdat: Je zult geweld vinden van zowat elke beschrijving. Dit omvat een bovennatuurlijke seksuele aanval die (gelukkig) een van de allerlaatste scènes in de hele show is.
Deze surrealistische mind-bender is een geweldig voorbeeld van anime als een kunstvorm. Een jongen en een meisjeskat gaan op odyssee om hun ziel terug te winnen uit het land van de doden. Dat is echter een beetje hetzelfde als zeggen "Moby Dick" gaat over een man die op jacht is naar een grote vis. "Kattensoep" is uitverkocht en daarom is het des te meer de moeite waard om op te sporen.
Voor volwassen doelgroepen omdat: Surrealistische, seksuele, vulgaire en suggestieve beelden in overvloed aanwezig zijn. De film behandelt ook concepten als dood en opstanding op een bedwelmende manier die recht over het hoofd van jongere kijkers zou kunnen gaan.
Een jonge Japanse man wordt wakker buiten het Witte Huis met een pistool in de ene hand, een mobiele telefoon in de andere, geen herinneringen en geen steek kleding op zijn rug. De telefoon verbindt hem met een operator die hem lijkt te krijgen, letterlijk alles waar hij om vraagt. Vanaf dat moment is het een mix van The Bourne Identity en 'The Social Network', terwijl onze held de mysteries die hij belichaamt en het vreemde spel dat hij is uitgekozen probeert te ontrafelen.
Voor volwassen doelgroepen omdat: deze heeft veel politieke machinaties. Het omvat ook behandelingen van moderne sociale kwesties zoals generatievervreemding.
Deze ongebruikelijke Japanse / Russische coproductie (Japan voor de animatie, Rusland voor de verhaallijn) vertelt een geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog waarin het Russische leger steun kreeg van een geheim kader van jonge helderzienden. Hun wederzijdse vijand: een nazi-brigade wiens gebrabbel in de duistere kunsten het tij van oorlog in hun voordeel zou kunnen keren.
Voor volwassen doelgroepen omdat: Geweld en wat surrealistische netherworld-spelunking. Moeten we meer zeggen?
De leden van de elite "Sectie 9" beschermen een bijna-toekomstig Japan tegen cybercriminelen van alle streken. Ze doen dit door niet alleen geavanceerde technologie te gebruiken, maar hun eigen verstand en vaardigheden. Hun grootste vijanden kunnen echter uit hun eigen regering komen.
Alom geprezen als een van de helderste sterren van anime, is het niet moeilijk om te zien waarom. Deze is uitstekend geproduceerd en heeft een verhaallijn die slim genoeg is om de meeste top-end live-actie-tv's waar voor hun geld te geven.
De op zichzelf staande (woordspeling bedoeld) speelfilms, "Ghost in the Shell" en "Ghost in the Shell 2: Innocence, " verdienen ook een blik om veel van dezelfde redenen. Dat gezegd hebbende, de tv-serie is de meest toegankelijke en lonende van het stel.
Voor volwassen doelgroepen omdat: het geweld en seksuele insinuaties omvat. Het heeft ook diep gecompliceerde politieke machinaties en een aantal bedenkelijke gedachten over sociale organisatie, kunstmatige intelligentie en de moeilijke aard van de staat en bedrijfsgeheimen in een volledig digitaal tijdperk met alle informatie.
Een niet erg zelfverzekerde samoerai, wanhopig op zoek naar werk, neemt een baan als lijfwacht bij een mysterieuze man. Hij blijkt een van de vele criminelen te zijn die ontvoeren (en losgeld) voor winst. Niet in staat om te vertrekken, omdat hij zichzelf al bij hen betrokken heeft, graaft de samoerai in plaats daarvan dieper in de werking van dit kader dat zichzelf "The Five Leaves" noemt. In het proces ontdekt hij veel over hen - en zichzelf.
Voor volwassen doelgroepen omdat: niet vanwege de langzame, betrokken, karaktergerichte en, goed, volwassen verhalen. Dit is geen show waarin alles wordt opgelost met een zwaardgevecht en als het zo was, zou het niet de helft van de show zijn.
In een alternatieve geschiedenisversie van Japan onderdrukt een autoritaire centrale regering meedogenloos onvrede met dank aan hun eliteteam van zwaar gepantserde politie. Een van hun aantal komt zijn loyaliteit in twijfel wanneer een dissidente vrouw een weg naar zijn hart vindt, maar liefde overwint zelden alles in het echte leven. Dit grimmige maar zorgvuldig geobserveerde drama heeft hetzelfde cynisme over de mensheid als een politiek dier als een van de romans van Graham Greene.
Voor volwassen doelgroepen omdat: geweld, politiek en een aura van meedogenloos cynisme. Deze is niet voor degenen die een gelukkig einde wensen.
Het eerbetoon van Satoshi Kon aan de Japanse filmindustrie als droomfabriek is, tamelijk dromerig. Het is precies wat je zou verwachten van een regisseur die de (wazige) scheidslijn tussen illusie en realiteit zijn favoriete onderwerp maakte.
De actrice in kwestie was een vrouw van groot talent die verdween op het hoogtepunt van haar creatieve kracht. De film neemt ons mee terug door haar eigen filmische geschiedenis, evenals die van Japan.
Voor volwassen doelgroepen, omdat: de manier waarop de film de realiteit versus fantasie versus verbeelding onderzoekt, volwassenen net zo aantrekkelijk moet vinden als jongere doelgroepen. Misschien nog meer.
Het leven van dokter Tenma wordt vernietigd wanneer hij ervoor kiest om een jonge jongen te opereren, een slachtoffer van een kennelijke thuisinvasie, in plaats van de burgemeester van de stad waar hij woont.
De jongen verdwijnt en Tenma ontdekt verontrustend bewijs dat hij misschien een seriemoordenaar is geworden. Vastbesloten om de zaken recht te zetten, daalt de arts de Europese onderwereld in om hem te vinden en te stoppen zoals hij kan.
Aangepast uit een even betoverende mangareeks, heeft deze psychologische thriller meer gemeen met "SE7EN", "Silence of the Lambs" of de Alex Cross-procedures dan veel andere anime-titels.
Eenmaal begonnen, is het alles behalve onmogelijk om het niet door te houden tot zijn stil verwoestende conclusie. Dit is ook een van de weinige anime die niet in Japan speelt, hoewel de arts zelf Japans is.
Gelegen in een land dat een combinatie is van meerdere Aziatische culturen (voornamelijk Japan en Tibet), volgt "Moribito" de huurster die Balsa heeft ingehuurd terwijl ze Chagum, erfgenaam van een troonoverleg toevertrouwd, is. De machten willen de jongen, en de twee worden gedwongen op de vlucht te gaan. Ze veranderen hun identiteit, vechten tegen een aantal vijanden, worstelen om te overleven en trekken de ene laag bedrog na de andere af. Het verhaal is afgeleid van een reeks jong-volwassen romans geschreven door een vrouw die ook professor in de sociologie was.
Voor een volwassen publiek omdat: Er is wat geweld (de show is in de eerste plaats een groots avontuurlijke saga). Maar in de eerste plaats behandelt de show concepten op dezelfde manier als een natie zijn eigen mythologie creëert - en probeert waar te maken.
Dr. Atsuko Chiba leidt twee levens. Overdag is ze een onderzoeker die werkt aan een revolutionair apparaat waarmee mensen elkaars droomruimtes kunnen betreden (neem dat aan, ' Inception'). 'S Nachts is ze' Paprika ', de pittige droomtherapeut op de zwarte markt die het apparaat gebruikt om diegenen te helpen die traditionele therapie niet kan bereiken. Wanneer het apparaat wordt gestolen, is het aan haar alter ego om de dag te redden voordat de realiteit wordt begraven onder een stortvloed van waanzinnige dromen.
Yasutaka Tsutsui's non-conformistische sciencefictionroman leest als een tarter-versie van Michael Crichton. Regisseur Satoshi Kon bracht het op een even levendige en grote ogen tot leven. Helaas was dit Kon's laatste speelfilm. Hij stierf aan alvleesklierkanker tijdens het werken aan zijn volgende film, "The Dreaming Machines."
Voor volwassen doelgroepen omdat: seksueel en suggestief materiaal in overvloed aanwezig is (de film heeft de beoordeling R). Net als Kon's andere films onderzoekt het kwesties van identiteit en illusie die misschien het best worden gewaardeerd door oudere kijkers.
Dit was Satoshi Kon's een uitstapje naar episodische tv, en het is verbazingwekkende dingen. Het speelt als een verloren Rod Serling scenario zoals geregisseerd door Christopher Nolan.
Een stedelijke legende circuleert rond een mysterieus figuur genaamd "Little Slugger", die je uit je ellende kan halen als je leven uit elkaar valt. Een paar detectives ontdekt dat Little Slugger in feite echt kan zijn. Hoe meer ze graven, hoe meer een laag leugens en waanideeën na de andere wegvallen totdat de structuur van de werkelijkheid zelf begint af te brokkelen.
Voor een volwassen publiek omdat: er geweld is en wat seksueel materiaal, maar vooral vanwege het alles doordringende gevoel van paranoia - vandaar de titel. Dat maakt deze show nog griezeliger hoe meer je erover nadenkt.
Als "Paranoia Agent" Satoshi Kon was die Hitchcock channelde, is dit het Dario Argento-moment van Kon.
Een popster trekt zich terug uit haar zangcarrière om te proberen het te maken als actrice. Haar leven begint spiraalvormig te worden in waanzin en moord wanneer iemand haar uit haar gedachten probeert te verdrijven. Of barst ze gewoon helemaal uit zichzelf?
Dit was Kon's eerste lange productie als regisseur nadat hij een ondersteunend personeelslid was bij veel andere projecten. Het heeft het vertrouwen en de durf van een ervaren directeur op het werk.
Voor volwassen doelgroepen omdat: de film gewelddadig en seksueel materiaal bevat. Dit omvat een echt verontrustende "gesimuleerde" verkrachtingsscène die op de een of andere manier des te verontrustender is omdat deze wordt uitgevoerd. Je zult ook veel momenten van duizelingwekkende, hart-op-mond-terreur vinden.
Een toekomstverhaal over de meest gevaarlijke, illegale en langverwachte race in de hele melkweg. Deze laat de straat in "The Fast and the Furious" lijken op kinderen die spelen met Matchbox-auto's.
Deelnemers JP en Sonoshee worstelen met hun rigs en elkaars emoties. Tegelijkertijd samenspannen snode krachten van alle kanten om de race uit te schakelen, te stoppen of de deelnemers naar het koninkrijk te laten komen. Het duurde zeven jaar om te maken en het is te zien in elk zorgvuldig met de hand getekend kader.
Voor volwassen doelgroepen omdat: Slechte taal en wat geweld, maar vooral vanwege de manier waarop het teruggaat naar de werken van Ralph Bakshi. Deze animatieregisseur uit de jaren 70 probeerde animatie over te brengen naar een volwassen (lees: R-rated) publiek met titels als "Heavy Traffic", "American Pop" en "Wizards". "Redline" herinnert aan de funky esthetiek van die tijd, maar met een moderne, snel bewegende anime gevoeligheid.
De natie Honneamise is al enige tijd aan het opscheppen over hun ruimteprogramma. In werkelijkheid is het niet meer dan een excuus om geld naar een PR-programma te leiden dat zijn prestaties overtroeft om andere landen te intimideren.
Wanneer een man in feite wordt gekozen om in de ruimte te worden gelanceerd - de zachte, eenzijdige Lhadatt - komen de mannen achter deze voddenmissie samen om het onmogelijke te laten gebeuren, ondanks hun eigen cynisme.
Prachtig geanimeerd door GAINAX, hetzelfde bedrijf achter 'Evangelion', het is als een documentaire geschiedenis voor een tijd en plaats die nooit heeft bestaan.
Voor volwassen doelgroepen omdat: degenen onder u die oud genoeg zijn om te onthouden wanneer Neil voor het eerst op de maan liep, of wanneer de shuttle de toren voor het eerst leegmaakte, meer dan een beetje sensatie van herinnering krijgen met deze film.
Het wordt ook aanbevolen voor een volwassen publiek vanwege een slecht gehanteerde scène van poging tot seksueel geweld van de kant van de hoofdrolspeler. Dit is veruit de grootste fout van de film.
Een prequel voor de tv-serie "Rurouni Kenshin", die de oorsprong van Kenshin beschrijft zoals beschreven in de laatste verhaalboog die de oorspronkelijke manga heeft afgesloten.
Kenshin werd gered als wees door de man die hem heeft opgeleid tot moordenaar (beter dan dat hij als slaaf wordt verkocht) en is een huurmoordenaar voor een groep revolutionairen. Wanneer hij merkt dat hij verliefd wordt op de zus van een man aan wie hij de opdracht heeft gekregen om te doden, is het laatste wat hij verwacht dat zij dezelfde gevoelens terugkeert. Dit blijkt de ondergang van beiden te zijn.
De volmaakte kunstenaarschap van het vertellen van verhalen en animaties maakt dit bijna ondraaglijk trieste verhaal tot iets transcendents.
Voor volwassen doelgroepen omdat: geweld (grafisch bloedvergieten), politieke machinaties en een verhaal van gedoemde liefde die het hardst in het publiek zal zitten te snuiten.
Twee zwaardvechters - de ene blind, de andere kreupel - bereiden zich voor op een onwaarschijnlijk duel. Deze show is het verhaal van hoe ze rivalen werden in zowel liefde als eer, tegen de achtergrond van een samurai-tijdperk dat Japan langzaam verstikt in zijn eigen decadentie. Het is geen mooi plaatje, maar het is er zo vakkundig in elkaar gezet dat het ook weerzinwekkend wordt.
Voor volwassen doelgroepen omdat: Geweld en seks, zowel afzonderlijk als samen. "Graphic" en "verontrustend" zijn enkele van de meer beleefde woorden voor deze show. Was de titel niet genoeg van een tip?
Voormalig gevechtsfotograaf Saiga wordt meegesleurd in een bizarre onderwereld waar de ultrarijken alle verlangens kunnen vervullen - en zelfs anderen die ze nog niet kennen. Plots wordt hij een van de "Euphorics", een subklasse van de mensheid met krachten die anderen zouden doden of sterven.
Als mensen plus superkrachten gelijk zijn aan 'X-Men', lijkt dit meer op XXX-Men, met fetisjisme en erotiek in overvloed. Het heeft ook een complex en boeiend verhaal dat spreekt tot een tijd waarin de rijken rijker worden en alle anderen zand beuken.
Voor volwassen doelgroepen omdat: geweld, seks, perversie en politieke corruptie.
Satoshi Kon regisseerde deze zeer, zeer losse bewerking van John Wayne's "Three Godfathers". In plaats van het Wilde Westen speelt het zich af in het stedelijke Tokio.
Een drietal dakloze daklozen - een alcoholist, een weggelopen tiener en een transseksueel - blunderend over een verlaten kind en proberen het terug te geven aan zijn ouders. Dit zet een hele keten van krankzinnige misverstanden in gang
Voor volwassen doelgroepen omdat: de film onderzoekt veel volwassen situaties, waaronder dakloosheid en genderdysforie. Ook verwijst de film terug naar de komische komedies van het klassieke Hollywood.
