Een lichtgevende actrice die haar carrière op Broadway begon, werd Gene Tierney ontdekt door studiokop Darryl F. Zanuck en werd snel een leidende dame in de vroege jaren 1940. Tierney speelde in films die werden geregisseerd door aanmatigende persoonlijkheden als Ernst Lubitsch, Otto Preminger en Fritz Lang, maar slaagde er altijd in zich staande te houden. Het was met Preminger dat ze haar beroemdste film, Laura (1944), een klassieke film noir maakte die haar carrière verhoogde. Hoewel ze zich tot ver in de jaren 1960 bleef gedragen, was het het klassieke tijdperk van de jaren 1940 waar Tierney haar grootste impact maakte.
'Heaven Can Wait' - 1943
Na ontdekt te zijn door de beroemde studio-executive Darryl F. Zanuck, tijdens het optreden op Broadway, tekende Tierney een contract met 20th Century Fox. Ze steeg snel naar leidende status en speelde in deze screwball-komedie geregisseerd door Ernst Lubitsch. Heaven Can Wait speelde Don Ameche als Henry Van Cleave, een 70-jarige man die sterft en een sceptische Satan (Laird Cregar) probeert te overtuigen dat hij in godsnaam thuis is. Henry vertelt zijn levensverhaal om zijn zonden te vertellen, waaronder het stelen van de mooie Martha (Tierney) van haar verloofde (Allyn Joselyn). Tierney leverde een kwaliteitsprestatie en toonde sterke chemie met Ameche, ondanks haar worsteling met de "tiran" Lubitsch achter de schermen.
'Laura' - 1944
Een klassieke film noir geregisseerd door Otto Preminger, Laura bleek de meest herinnerde film van Tierney te zijn. De actrice speelde het titelpersonage, Laura Hunt, een vrouw die we aan het begin leren wie is vermoord. De stoere New Yorkse detective Mark McPherson (Dana Andrews) onderzoekt de misdaad en de wezens die de topverdachten ondervragen, waaronder een charismatische krantencolumnist (Clifton Webb), een trustboy van het trustfonds (Vincent Price) en een rijke socialite (Judith Anderson). McPherson wordt meer geobsedeerd door de zaak, en met Laura, hoe dieper hij gaat, alleen om te ontdekken dat ze echt leeft. Dat begint een nog diepere duik in wie echt is vermoord en waarom. Laura was een van de grootste film noirs ooit gemaakt en hielp Tierney naar een grotere roem te katapulteren.
'The Razor's Edge' - 1946
Een romantisch drama aangepast aan de roman van Somerset Maugham, The Razor's Edge bevatte de perfecte cast van Tierney tegenover Tyrone Power. De film speelde Power als Larry Darrell, een gedesillusioneerde veteraan uit de Eerste Wereldoorlog die zich een weg baant naar Parijs en zich aansluit bij beroemde leden van de Lost Generation. Van die omvatten socialite Isabel Bradley (Tierney), die een andere man trouwt voor rijkdom ondanks Larry's liefde voor haar. Larry gaat over naar een romance met de onstabiele, alcoholische Sophie (Anne Baxter), alleen om Isabel zijn leven terug te zien binnenkomen en proberen ze uit elkaar te halen. Na de dood van Sophie schuwt Larry Isabel's avances, verwijt haar de dood van Sophie en keert terug naar Amerika als een veranderde man. De prestaties van Tierney werden geprezen door critici, maar ze werd grotendeels overschaduwd door de Oscar-winnende beurt van Baxter.
'Laat haar over aan de hemel' - 1946
Een van de weinige technicolor-film noirs uit die tijd, John Stahl's Leave Her to Heaven gaf Tierney de kans om te schitteren als een femme fatale. Verteld in uitgebreide flashbacks, speelde de film Tierney als Ellen Berent, een mooie, maar onstabiele socialite die in een trein romanschrijver Richard Harland (Cornel Wilde) ontmoet en onmiddellijk verliefd op hem wordt. De twee trouwen snel, maar Ellen toont haar pathologische jaloezie wanneer Richard enige vorm van genegenheid jegens iemand toont, wat leidt tot een reeks "ongelukken" die resulteren in de dood van Richard's gehandicapte broer (Darryl Hickman) en zijn ongeboren baby. Uiteindelijk pleegt Ellen zelfmoord en probeert het vast te pinnen op haar adoptiezus (Jeanne Crain), hoewel Richard het is die een prijs betaalt. Tierney was uitstekend als Ellen en verdiende een Academy Award-nominatie voor Beste Actrice, maar verloor uiteindelijk het iconische optreden van Joan Crawford in Mildred Pierce.
'The Ghost and Mrs. Muir' - 1947
Een romantische fantasie van regisseur Joseph L. Mankiewicz, The Ghost en mevrouw Muir bevatte goede prestaties van Tierney en haar costar Rex Harrison. Tierney speelde de titulaire Lucy Muir, een jonge weduwe die aan haar onmogelijke schoonouders ontsnapt door met haar dochter (Natalie Wood) naar een huisje aan zee te verhuizen. Ondanks dat hij gewaarschuwd is dat het huisje achtervolgd wordt, trekt Lucy toch in, maar ontdekt dat het inderdaad wordt achtervolgd door de geest van een profane zeekapitein, Daniel Gregg (Harrison). Lucy weigert bang te zijn en Daniel straalt naar haar en leidt hen op het pad van vriendschap, samenwerking en uiteindelijk liefde. Tierney en Harrison speelden speels hun rol en vertoonden samen uitstekende chemie, ondanks het vergezochte uitgangspunt van de film. De Geest en mevrouw Muir werden later in de late jaren 1960 aangepast tot een kortstondige tv-sitcom.
