Denk even na over je prioriteiten. Waar sta je op die lijst? Het begint waarschijnlijk met je kinderen aan de top - natuurlijk - gevolgd door andere verantwoordelijkheden, zoals je baan, zorgen voor ouder wordende ouders, vrienden helpen, en dan … ergens onderaan: jij. Je zou zelfs het gevoel kunnen hebben dat deze 'zelf-laatste-aanpak' een noodzakelijk onderdeel van alleenstaand ouderschap is. (En dat is vaak zo, omdat je maar zoveel kunt doen.) Maar het is ook belangrijk om je eigen behoeften niet de norm te laten worden. Dat leidt tot een burn-out voor alleenstaande ouders, waardoor elke ons plezier uit je leven en je relaties verdwijnt. Laten we enkele waarschuwingssignalen eens nader bekijken die u nooit moet negeren.

Schreeuwen naar je kinderen

We verheffen allemaal van tijd tot tijd onze stem, maar schreeuwen tot het punt dat je je stem kwijtraakt is een ander verhaal. Wanneer je merkt dat je het op deze manier 'verliest', let dan op of je een eigen behoefte negeert waar je meer aandacht aan moet besteden. Misschien is het tijd om een ​​aantal versterkingen van uw ondersteuningsnetwerk in te roepen of een oppas te zoeken en uzelf een vrije avond te gunnen. Als dat niet mogelijk is, neem dan een nacht per week en dwing jezelf om de kinderen eerder naar bed te krijgen dan normaal - en gebruik dan die extra minuten 'vrije tijd' om iets te doen dat je van brandstof voorziet.

Ouderschap op Auto-Pilot

De hele tijd interactie met uw kinderen op de automatische piloot is een indicatie dat u moet stoppen en op de knop 'Opnieuw opstarten' moet drukken. Voor een deel, omdat autorijden u berooft van kansen om verbinding te maken op manieren die het harde werk dat u doet, de moeite waard maken. Maar ook omdat voortdurend bezig zijn - tot het punt waar je in het heden niet op kunt letten - is wanneer ongevallen de neiging hebben om te gebeuren. Om de cyclus te beëindigen, dwing jezelf om te vertragen en echt aanwezig te zijn met je kinderen wanneer je samen bent. Kleine dingen zoals oogcontact maken bij het beantwoorden van een vraag of het uitschakelen van de tv op de achtergrond, kunnen je helpen om mentaler aanwezig te zijn. Zodra je jezelf begint te verwijderen van de auto-pilootstorm, let dan op hoe het voelt om meer aanwezig te zijn bij je kinderen en welke veranderingen, als die er zijn, je opmerkt in hun gedrag.

Overweldigende wrok voelen

Voor veel alleenstaande ouders begint burn-out met wrok. En zeker, je kunt soms het gevoel hebben dat je veel wrok hebt om je verontwaardigd over te voelen. In plaats van dat gevoel te negeren, heb je een manier nodig om het te verwerken - dus het is niet constant op de achtergrond aan het sudderen, waardoor je op elk moment klaar bent om over te koken. Om te beginnen, probeer in een dagboek te schrijven of deel je gevoelens met een vertrouwde vriend.

Zich terugtrekken van anderen

Een ernstiger waarschuwingssignaal voor eenoudergebrand is intrekking. Dit is wanneer je gewoon niet bij iemand in de buurt wilt zijn, inclusief je kinderen en de mensen die van je houden. Dit gebeurt zo nu en dan bij iedereen, maar als u merkt dat de drang om zich terug te trekken constant is geworden, of gepaard gaat met de drang om zelfmedicatie te gebruiken met alcohol of verdovende gedragingen, moet u een afspraak maken met uw arts.