Stikstofnarcose is een veranderde gemoedstoestand die wordt veroorzaakt door stikstof met een hoge partiële druk in te ademen. Hoe dieper een duiker daalt, hoe hoger de partiële druk van stikstof en andere gassen in zijn lucht zal zijn. Om deze reden wordt stikstofnarcose meestal gezien als een functie van diepte. Hoe dieper een duiker gaat, hoe groter de narcose.

Inerte gasnarcose

Hoewel stikstof het belangrijkste bestanddeel van lucht is (79 procent), zijn andere gassen in de tank van een duiker ook op grote diepten verdovend, zoals zuurstof en kooldioxide. Om deze reden verwijzen veel trainingsbureaus nu naar de narcose die wordt veroorzaakt door het diep inademen van perslucht als 'inerte gasnarcose' in plaats van 'stikstofnarcose'. Natuurlijk zijn zuurstof en kooldioxide geen inerte gassen, dus misschien de beste term gebruiken is gewoon 'narcose'. Hoe je het ook noemt, het punt is dat meer dan één gas het niveau van narcose onder water van een duiker kan beïnvloeden.

Narcose wordt de "opname van de diepte" genoemd en veel duikers vergelijken narcose met een gevoel van aangename dronkenschap. Duikers gebruiken soms zelfs de 'Martini-regel' om de effecten van narcose tijdens een duik globaal in te schatten. Afhankelijk van de bron, stelt de Martini-regel dat voor elke 30 of 60 voet diepte een duiker het verdovende effect ervaart van het drinken van één martini.

Dieptes waarop duikers Narcose ervaren

De gemiddelde diepte waarop een duiker op zijn minst een milde narcose ervaart, is 100 voet zeewater. Op 140 voet zullen de meeste duikers aanzienlijke narcose ervaren. Duiken boven 140 voet (de limiet voor recreatief duiken) terwijl ademlucht wordt door de meeste trainingsorganisaties sterk afgeraden.

Sommige duikers zullen duiken tot 160-90 voet in de lucht maken, maar dergelijke duiken vereisen diepe luchttraining en worden over het algemeen afgekeurd. Als een duiker een diepte van 200 voet overschrijdt terwijl hij lucht inademt, zal hij waarschijnlijk slopende narcose ervaren - zelfs bewusteloosheid.

De effecten van narcose op duikers

Narcose heeft een verdovend effect op een duiker. In de meeste gevallen van narcose zijn de verdovende effecten niet extreem en ervaart de duiker een enigszins veranderde toestand zonder het volledige bewustzijnsverlies.

Emotionele effecten van narcose op duikers

Afhankelijk van de duiker en de duikomgeving, kan narcose ervoor zorgen dat een duiker positieve, euforische emoties of negatieve, stressvolle emoties (een "donkere narc") voelt. Beide scenario's zijn gevaarlijk.

Een duiker die zich te ontspannen en gelukkig voelt, reageert mogelijk niet op de juiste manier op een gevaarlijke situatie omdat hij vindt dat alles in orde is. Een voorbeeld is een euforische duiker die opmerkt dat hij zijn druk in de tankreserve heeft overschreden, maar besluit door te gaan met duiken omdat hij zich geweldig voelt en zich daarom geen zorgen maakt over een tekort aan lucht.

Een duiker die gevoelens van angst of stress ervaart, kan problemen ervaren die niet bestaan ​​of ongepast reageren op die welke dat wel doen. Een voorbeeld is een gestresste duiker die merkt dat hij zijn tankreserve-druk heeft bereikt. Hij raakt in paniek, blaast zijn drijfvermogencompensator op en schiet naar de oppervlakte omdat hij bang is dat hij geen lucht meer heeft als hij een normaal gecontroleerde afdaling maakt, ook al heeft hij meer dan voldoende lucht om dit te doen.

Narcose vertraagt ​​en vermindert mentale vermogens

Narcose beïnvloedt het vermogen van een duiker om te redeneren, situaties te evalueren, geschikte acties te bepalen en informatie op te roepen. Narcose vertraagt ​​ook de denk- en reactietijden van een duiker. In feite denkt een duiker met narcose minder duidelijk en langzamer dan normaal.

Mistig denken en redeneren onder water is gevaarlijk. Zelfs normale situaties kunnen leiden tot potentiële rampen als de mentale vermogens van een duiker afnemen. Een duiker die een negatief drijfvermogen heeft, kan bijvoorbeeld zijn drijfvermogencompensator niet opblazen omdat hij het probleem niet herkent (de situatie niet evalueert). Of hij kan proberen het negatieve drijfvermogen te compenseren door zichzelf een schop te geven (niet beslissen over een gepaste manier van handelen).

Fysieke beperking door narcose

Narcose beïnvloedt de coördinatie van een duiker. Hij kan moeite hebben met het uitvoeren van taken die nauwkeurige bewegingen vereisen tijdens diepe duiken.

Een ander fysiek effect van narcose is verminderde thermoregulatie (temperatuurregeling). De rillende reactie die helpt het lichaam van een duiker te verwarmen, wordt verminderd met narcose. Hoewel een duiker die aan narcose lijdt, gevaarlijk kan zijn gekoeld, voelt hij zich doorgaans warmer dan hij is vanwege zijn veranderde percepties en mentaal functioneren. Dit leidt tot de mogelijkheid van onderkoeling. Lichamelijke beperking als gevolg van narcose begint meestal op grotere diepten dan de mentale en emotionele effecten van narcose.

Hoe Narcose te herkennen tijdens het duiken

De drempel waarbij een duiker nauwer wordt, varieert van duiker tot duiker. Duikers die narcose ervaren, weten vaak niet dat ze op een suboptimaal niveau functioneren. De veranderde percepties van een duiker kunnen ervoor zorgen dat hij zich goed genoeg voelt tijdens de duik dat hij niet beseft dat zijn motorische vaardigheden en mentale functies zijn aangetast, waardoor narcose moeilijk zelfdiagnostiek is. Tot overmaat van ramp ervaart de buddy van de duiker waarschijnlijk dezelfde verdovende effecten als de duiker zelf, en kan hij mogelijk niet helpen hem te identificeren wanneer hij wordt vernauwd.

Let op ongebruikelijke emoties (zelfs goede) om narcose te identificeren. Let ook op problemen met het waarnemen van informatie, zoals het lezen van uw manometer of duikcomputer. Veel duikers melden ongewone gedachten tijdens narcose. Eén persoon verbaasde zich bijvoorbeeld eens over de enorme, enorme omvang van een vlindervis en zorgde ervoor dat hij er naar glimlacht en knipoogt, zodat hij weet dat hij vriendelijk is.

Duikers hebben ook bizarre effecten gemeld, zoals zout water dat zoet smaakt of kleuren anders ziet op hun manometer. Hoewel de effecten van narcose in bepaalde omstandigheden plezierig kunnen aanvoelen, moet een duiker nog steeds actie ondernemen om narcose tegen te gaan op het moment dat hij het opmerkt, omdat hij niet in staat is om efficiënt en adequaat te reageren op onverwachte situaties. Een duiker moet weten hoe hij narcose moet behandelen en minimaliseren of alternatieve ademhalingsgassen moet gebruiken. Ze moeten ook het verschil weten tussen stikstofnarcose en decompressieziekte.