Toen de eerste grote animatiefilms werden gemaakt, werden ze niet gezien als 'kinderprogramma's', maar amusement voor alle leeftijden. De beste anime voor alle leeftijden is precies dat: voor alle leeftijden, een waar ouders en kinderen naast elkaar kunnen zitten (en waar de ouders niet wegknuffelen!).

Hier is een lijst van enkele van onze favoriete anime die voor elk wat wils biedt, jong en oud - en die in veel gevallen herhaalde bezichtigingen bij het opgroeien belonen.

Astro Boy

Volwassen publiek kan het moeilijk vinden om de klassieke creatie van Osamu Tezuka als iets anders dan een nostalgie-item te beschouwen, maar er was een tijd dat het voor het westerse publiek helemaal nieuw was - het was in feite de eerste anime die op tv in de Verenigde Staten werd getoond, zij het met veel herwerken. Sindsdien zijn meerdere iteraties van de show uitgegeven, zowel in zwart en wit als in kleur, maar ze haken allemaal vrij nauw samen, niet alleen aan de originele verhaallijnen van Tezuka, maar ook aan zijn zachte humanisme. Dat en ze zijn enorm leuk voor het kleine kind in ons allemaal. (De CGI-film uit 2009 houdt helaas niet zo goed stand ondanks een royaal animatiebudget.)

De kat keert terug

Studio Ghibli en zijn oprichter Hayao Miyazaki kunnen absoluut niet in deze lijst voorkomen: zoveel van wat ze hebben geproduceerd, verdient het om gezien te worden door bijna iedereen die dat kan. Maar niet alles wat ze hebben geproduceerd, is voor alle doelgroepen - de PG-13-classificatie komt me te binnen - en dus is The Cat Returns een van de vele titels in hun catalogus die volledig van alle leeftijden is. Toen een meisje genaamd Haru een kat redde van het raken van passerende auto's, werd ze een gast - en ook een gevangene - van het kattenrijk, waar ze niet alleen moet vechten om te ontsnappen, maar om volledig menselijk te blijven. Dit is een van een aantal Studio Ghibli-producties die is aangepast uit een andere bron - in dit geval de gelijknamige manga van Aoi Hiiragi (ze produceerde ook het bronmateriaal voor Whisper of the Heart, ook hier geprofileerd).

Kinderen die verloren stemmen achtervolgen

Wanneer de jonge Asuna vreemde uitzendingen van haar kristalset oppikt, ontdekt ze dat ze uit een grot ver onder haar plattelandsstadje komen waar een groot avontuur op haar wacht. Regisseur Makoto Shinkai (5 centimeter per seconde) creëerde dit avontuur als een expliciet eerbetoon aan de Studio Ghibli-films - zozeer zelfs dat veel van de individuele aanrakingen, zoals de schaduwwezens, al te vertrouwd voorkomen en de film ook een beetje lang duurt zijn verhaallijn. Maar het werkt door zijn enorme brede visuals, en voor het hebben van een moedige heldin zullen jongere kijkers zich waarschijnlijk identificeren.

Croisee in een vreemd labyrint

Deze charmante serie speelt zich niet af in Japan, maar in Parijs aan het einde van de 19e eeuw, waar een meisje met de naam Yune woont en een ijzerbewerker helpt. Zowel Yune als haar nieuwe adoptiefamilie hebben hun respectieve cultuurschokken: Yune's eerste ervaringen met kaas zijn hilarisch, en Claude (de kleinzoon van de ijzerbewerker) is nogal verbluft door de manier waarop Yune zich aanvankelijk gewoonlijk neerbuigt. Het is een inleiding tot zowel de Japanse als de Franse cultuur, voor zowel jong als oud publiek, met een fantastisch uitziende periode van opstarten.

Kiki's bezorgservice

Een Studio Ghibli-bewerking van een geliefd kinderboek uit Japan (nu ook in het Engels), de Kiki van de titel is een jonge heks in opleiding die zichzelf moet bewijzen als ze naar een nieuwe stad verhuist. Daar gebruikt ze haar bezemsteel-rijden-vaardigheden om te werken als een boodschapper - en vindt nieuwe vriendschappen en zelfs een kans om de dag te redden. De fictieve Europese stadsomgeving van de film heeft een smaak die de volwassenen in het publiek zullen waarderen (het detailniveau is verbluffend), maar het verhaal laat absoluut niemand in de kou staan.

Mijn buur Totoro

Misschien een van de mooiste momenten in de hele Studio Ghibli / Miyazaki-catalogus. Een retraite naar het land voor twee kleine meisjes wordt een deur naar een fantasieland van verwondering en schoonheid, terwijl ze ontdekken dat het huis waarin ze wonen een groot aantal bovennatuurlijke speelkameraden heeft. De magische sfeer die deze film oproept, is misschien wel de meest hartverwarmende in zijn soort; het is het soort film dat aanvoelt als een warme vlaag zomerlucht.

Oblivion Island: Haruka and the Magic Mirror

Deze full-scale CGI-speelfilm begint met een slim concept: wat als er een magische onderwereld was waar alles wat we hebben verloren wordt opgepikt door een ras van magische wezens? Een meisje met de naam Haruka struikelt over deze wereld wanneer ze een spiegel verliest die van haar overleden moeder was en begint aan een avontuur om de spiegel uit de Baron of Oblivion Island te halen - die er eigen ontwerpen voor heeft. De PIXAR-achtige animatie is van Production IG, de studio die normaal gesproken wordt geassocieerd met high-tech producties als.

Ponyo

We hebben elders geschreven dat Ponyo niet alleen een film voor kinderen is, maar een beetje aanvoelt als een film gemaakt door een kind, in zijn onschuldige ogen en verwondering (zelfs bij een ramp). Een jonge jongen redt een goudvis die eigenlijk de dochter is van een goochelaar die onder de oceaan leeft, en wanneer hij het per ongeluk doordringt met een druppel van zijn eigen bloed, neemt het de vorm aan van een onstuimig menselijk meisje. Jammer dat haar vader haar terug wil - en hij is bereid om allerlei chaos los te laten om het te laten gebeuren. De ecologische boodschap van de film is een veel voorkomend thema in Studio Ghibli-films, hoewel er niets is dat zegt dat het alleen moet resoneren met ouders in het publiek in plaats van met kinderen. Beste terugkerende moment (in het Engels): Ponyo zegt " Ham!"

Spirited Away

Miyazaki kwam uit zijn pensioen om de film te regisseren (en zijn carrière opnieuw op te starten) na een ontmoeting met het nors kind van een vriend inspireerde de hoofdpersoon in deze film. Chihiro is somber omdat ze naar een nieuwe buurt verhuist, maar nadat ze in een gigantisch resortachtig paleis is gevangen voor bovennatuurlijke wezens, moet ze werken (in meer dan één betekenis van het woord) om haar ouders te bevrijden van de transformatie naar varkens. De PG-rating voor deze Ghibli-productie is voor "enkele enge momenten" - het zwart geklede No-Face is griezelig, en de scène waarin Chihiro's ouders in varkensvlees veranderen, is zelfs voor sommige volwassenen schokkend, maar het gevoel van exotisch wonder dat dit doordringt verhaal compenseert het meer dan.

Welkom bij de Space Show

Een stel kinderen van een landelijke school worden de ruimte ingeslagen als ze een buitenaards wezen redden dat op een hond lijkt. Hun melkwegomspannende avontuur wordt uiteindelijk een missie om naar huis terug te keren, maar ze worden geconfronteerd met veel obstakels, zowel binnen als buiten hun groep.

Deze opmerkelijke film wordt enigszins gehinderd door twee problemen: het is alleen beschikbaar in het Engels in het Verenigd Koninkrijk en het loopt een beetje lang in zijn derde act. Maar het is nooit saai, de pure inventiviteit en energie van de film als geheel is een groot pluspunt, en het heeft een gevoel van grote ogen - altijd iets geweldigs voor zo'n film - dat nooit stopt.

Whisper of the Heart

Een ander werk van Aoi Hiiragi dat is aangepast voor een Studio Ghibli-film, en een prachtige versie daarvan. Whisper of the Heart gaat over een meisje in die ongemakkelijke periode waarin ze uit haar kindertijd is, maar nog niet helemaal in de puberteit, en hoe ze in die tijd toevallig een jongen ontmoet van rond haar leeftijd die een transformerend effect op haar leven heeft. Dit is het soort film dat kan worden bekeken als jong en genietend, en vervolgens telkens weer terugkeert in opeenvolgende leeftijden van je leven, waarbij elk kijken iets nieuws oplevert.