Hoewel de regisseur op Sicilië werd geboren, zijn de films van Frank Capra typisch Amerikaans. Zijn drama's zijn inspirerend, patriottisch en vervuld van plichtsbesef. Zijn komedies zijn geestig en warm. Nu gedateerd, en boordevol van wat zijn critici 'Capra-maïs' noemden, zijn films rijk vermakelijk en zijn visie op het hart en de ziel van de natie zal je doen verlangen naar eenvoudiger tijden.

Hier zijn enkele van de beste films van Frank Capra.

'It Happened One Night' - 1934

Heerlijke screwball-komedie met Claudette Colbert als een weggelopen erfgename en Clark Gable als de onzekere verslaggever die haar vasthoudt in de hoop op een verhaal op de voorpagina. Ze haat hem bij het zien en de twee worden gedwongen tot een dwaze langlaufreis. Hmm. Denk je dat die twee gekke kinderen samenkomen? Berucht als de film waarin Colbert tijdens het liften een klein been liet zien, en Gable deed zijn shirt schandalig uit op het scherm. Yowzah!

'Dhr. Deeds Goes to Town '- 1936

In de eerste film van Capra's 'gewone man'-trilogie, speelt Gary Cooper een bescheiden tuba-speler in de kleine stad die $ 20 miljoen erft, en niet helemaal weet wat hij ermee moet doen. Een smerige krantenuitgever stuurt een gewetenloze verslaggever (mooie Jean Arthur) om de nouveau riche rube te parodiëren terwijl hij de grote stad raakt met zijn kleine stadswijken. Hmmm. Denk je dat die twee gekke kinderen samenkomen? Een charmante mythe over het tijdperk van de depressie over een man die moet bewijzen dat hij gezond is wanneer hij zijn fortuin probeert weg te geven.

'Lost Horizon' - 1937

Een fantasie over een verloren wereld hoog weggestopt in de Himalaya, een utopie waar mensen nauwelijks ouder worden, waar geen ziekte, oorlog of conflict is: Shangri-La. De schatten van cultuur, kunst en leren van de wereld zijn opgeslagen in de afgelegen en onwaarschijnlijke vallei tegen de dag dat de buitenwereld afdaalt naar Armageddon. Met weelderige sets en een royaal budget is Lost Horizon een beetje ploeterend en spraakzaam. Het paradijs lijkt nooit alles te zijn wat het is.

'Je kunt het niet meenemen' - 1938

In zijn heerlijke filmversie van het hitspel gebruikt Capra enkele van zijn favorieten in een onverslaanbare cast. Lionel Barrymore is de schattige grootvader van een heerlijk vrijgevochten en liefdevolle familie, die helaas in het laatste huis woont dat de lokale bankfamilie moet kopen voor een snode financiële regeling. Jean Arthur schittert als het dichtst bij de normale gezinslid, en Jimmy Stewart als de zoon van de bankier, natuurlijk verliefd op haar. Probeer niet te glimlachen naar deze goedaardige komedie.

'Dhr. Smith Goes to Washington '- 1939

Het verhaal van een eerlijke man die naar Washington komt, onthult een beerput van corruptie en bedrog, en slaagt er toch in om zijn idealen en triomf te behouden. Gevuld met patriottische beelden van hoe de hoofdstad van het land eruit zag, met prachtige uitvoeringen door een jonge Jimmy Stewart als Mr. Smith, Jean Arthur als zijn cynische assistent en Claude Rains als zijn corrupte mentor. De tweede en de beste van Capra's "gewone man" -trilogie.

'Ontmoet John Doe' - 1941

De derde en de donkerste van de gewone man-trilogie, Meet John Doe, is het verhaal van een pittige krantenvrouw (Barbara Stanwyck) die haar baan verliest. Ze bedenkt een fictief personage dat op kerstavond zelfmoord dreigt te plegen uit walging van corrupte politiek en het hopeloze lot van de armen. De oplage van de krant stijgt en een hervormingsbeweging is geboren. Ze moet een echte man vinden om John Doe te spelen en vult de rekening met Gary Cooper als een slechte honkbalspeler. Ernstig, preachy, maar nog steeds boeiend.

'Arsenic and Old Lace' - 1944

Capra's film van het enorm succesvolle toneelspel speelt dapper Cary Grant als een New Yorkse theatercriticus die ontdekt dat zijn schattige oudere tantes oudere mannelijke bezoekers naar hun huis sturen met vergiftigde vlierbessenwijn. Gracious! Gelukkig denkt neef Teddy dat hij Teddy Roosevelt is en vindt hij een plek voor de lijken in zijn kelder 'Panamakanaal'. Geen diepgaande berichten hier; gewoon een gekke, lullige komedie waar de actie snel voorbijgaat en zelfs de moorden uiteenlopen.

'It's a Wonderful Life' - 1946

Deze vakantieklassieker is een beetje oubollig, maar nog steeds volkomen magisch. Jimmy Stewart speelt opnieuw de sterren, dit keer met Donna Reed als zijn liefhebbende vrouw, Lionel Barrymore als de gemene stadsbankier, en een spectaculaire cast die de perfecte kerststad Bedford Falls bevolkt. De hemel verleent held George Bailey een vreemd en prachtig geschenk: de kans om te zien hoe zijn familie en zijn wereld eruit zouden zien als hij nooit geboren was. Geen succes aan de kassa, het was toch de eerste film die werd genomineerd voor alle vijf van de beste Oscars.

'Staat van de Unie' - 1948

Capra brengt zijn bekende thema's van politieke corruptie, dubbelhandel in big business en de ultieme wijsheid van het volk naar deze ietwat gedateerde film over presidentiële politiek, aangepast vanaf het podium. Losjes gebaseerd op een echte politieke figuur, speelt Spencer Tracy een tycoon voor het presidentschap, met Katharine Hepburn als de vrouw die hem probeert trouw te houden aan zijn idealen, en Angela Lansbury in een laaiend optreden als de cynische, manipulatieve, toekomstige koningmaker.