Als het gaat om kleuren op een golfbaan, staat er veel op het spel. Het overschrijden van de lijn kan je slagen kosten.

We hebben het over de gekleurde inzetten en lijnen die golfers tegenkomen op golfbanen: Rode inzetten en rode lijnen; gele palen en gele lijnen; witte palen en witte lijnen zijn de meest voorkomende kleuren die als indicatoren worden gebruikt. Maar golfers kunnen ook blauwe of groene inzetten tegenkomen; palen met twee kleuren; of twee verschillend gekleurde inzetten naast elkaar of zelfs samengebonden.

Wat betekenen de kleuren?

Witte inzetten en witte lijnen op een golfbaan

Witte palen of witte lijnen worden gebruikt om buiten de grenzen aan te geven. (Een koers kan ook op andere manieren buiten de grenzen markeren; een hek kan bijvoorbeeld de grens langs bepaalde delen van een koers markeren.)

Wanneer de palen (of een hek) buiten de grenzen wijzen, begint de buitenlijn op het dichtstbijzijnde binnenpunt van de palen op grondniveau (met uitzondering van elke vorm van hoekige steunen). Wanneer een lijn (op de grond geschilderd) wordt gebruikt om buiten de grenzen aan te duiden, is de lijn zelf buiten de grenzen.

Buiten het bereik brengt de gevreesde slag- en afstandstraf: een golfer moet een straf van één slag toepassen, terugkeren naar de plek van het vorige schot en opnieuw slaan. Dat kost natuurlijk veel tijd. Dus als een golfer denkt dat zijn bal OB is, is het een goed idee om een ​​voorlopige bal te slaan.

Regels voor out-of-bounds en voorlopige ballen worden behandeld in Rule 27.

Witte lijnen worden ook vaak gebruikt in grenzen om grond in reparatie aan te duiden.

Gele inzetten en gele lijnen

Gele palen en lijnen duiden op watergevaar. Waarom zijn indicatoren nodig voor watergevaar? Moet een watergevaar niet duidelijk zijn?

Meestal wel, ja, maar soms kan een deel van de golfbaan - bijvoorbeeld een seizoensbeek of een sloot - worden aangemerkt als watergevaar, ook al zit er zelden (of nooit) water in.

Golfers kunnen proberen te spelen vanuit een waterhindernis, en soms is dat gemakkelijk te doen. Als een bal de marge van een watergevaar overschrijdt (aangegeven door de gele palen of gele lijnen, die zelf als onderdeel van het gevaar worden beschouwd), maar zich niet in het water bevindt, is het misschien gemakkelijk speelbaar.

Als een bal onder water is, is het echter bijna altijd het beste om de penalty toe te passen en een nieuwe bal in het spel te brengen.

De straf is één slag. Er zijn twee opties om een ​​nieuwe bal in het spel te brengen. Een daarvan is om terug te keren naar de plek waar de vorige slag werd gespeeld en opnieuw te raken. De tweede, en vaker gekozen optie, is om een ​​druppel te nemen.

Wanneer een golfer een drop uit een watergevaar neemt, moet hij achter het punt vallen waar zijn bal de rand van het gevaar overschreed. De drop kan op elk punt worden gemaakt, zo ver terug als de golfer wenst, zolang het punt waar de bal het gevaar overschrijdt, tussen het punt van de drop en de hole wordt gehouden.

Een bal wordt in het gevaar beschouwd wanneer deze binnen het gevaar ligt of wanneer een deel ervan het gevaar raakt (onthoud dat gele palen en lijnen zelf deel uitmaken van het gevaar).

Regels voor watergevaren zijn te vinden in Regel 26.

Rode inzet en rode lijnen

Rode palen en lijnen duiden op een lateraal watergevaar. Een lateraal watergevaar onderscheidt zich van een watergevaar door het feit dat het goed is, zijwaarts. Dat wil zeggen, het loopt langs of naast de speellijn, in plaats van eroverheen.

Stel je een typisch watergevaar voor, bijvoorbeeld een kreek die de vaargeul kruist of een vijver voor de green. Als een golfer zo'n waterhindernis raakt, is het geen probleem om achter de plek te vallen waar haar bal het gevaar betrad.

Een lateraal watergevaar kan echter een kreek zijn die langs een gat loopt, of een meer aan de zijkant van een vaargeul die zich helemaal terug naar de afslaggrond of verder uitstrekt. Achter zo'n gevaar vallen zou niet alleen ongemakkelijk zijn, het zou ook oneerlijk zijn. Daarom worden laterale watergevaren anders behandeld dan 'normale' watergevaren.

En trouwens, verschillende delen van hetzelfde water op een golfbaan kunnen worden aangeduid als watergevaar en lateraal watergevaar. Stel je een vijver voor die langs het gat loopt en ga dan de fairway in. Dat deel dat de vaarweg oversteekt - dat gemakkelijk kan worden achtergelaten - zou worden gemarkeerd met gele palen en lijnen; dat deel naast het gat zou worden gemarkeerd met rode palen en lijnen.

Wat betreft het omgaan met een bal die een lateraal watergevaar is ingegaan: Golfers hebben dezelfde optie om vanuit het gevaar te spelen als ze dat willen.

Het is waarschijnlijker dat een golfer de straf met één slag toepast en een drop neemt. De drop kan worden genomen binnen twee knotslengtes van het punt waar de bal de marge van het gevaar kruiste, niet dichter bij het gat. Of een golfer kan naar de andere kant van het gevaar gaan en op een plek in de marge van het gevaar vallen die zich op gelijke afstand van het gat bevindt. (De optie om op een lijn achter het gevaar te vallen, met behoud van het punt van binnenkomst tussen u en de vlag, bestaat ook voor laterale watergevaren. Maar die optie wordt zelden gebruikt omdat deze zelden praktisch of wenselijk is.)

Een bal wordt in het gevaar beschouwd wanneer deze binnen het gevaar ligt of wanneer een deel ervan het gevaar raakt (onthoud, inzetten en lijnen zijn zelf onderdeel van het gevaar).

Regels die betrekking hebben op laterale watergevaren worden behandeld in Regel 26.

Minder gangbare kleuren die worden gebruikt op golfbanen

We vroegen regels officieel Robert Taire welke andere kleuren golfers kunnen tegenkomen op een golfbaan, op inzetten of lijnen, en hij legde deze minder gebruikelijke bezienswaardigheden uit:

• Dubbele inzet, gele inzet Naast rode inzet (vaak samengebonden): deze geven het scheidingspunt aan tussen een dubbel gevaar, behandeld als een normaal watergevaar aan de ene kant en een lateraal watergevaar aan de andere kant.
• Blue Stakes: ongewoon, maar ze worden soms gebruikt om grond in reparatie aan te duiden. (Vaker wordt GUR aangeduid met een witte lijn rondom het gebied.) Neem contact op met uw hoofdpro of starter voor meer informatie, als deze niet wordt weergegeven op de scorekaart of wedstrijdvoorwaarden.
• Green Stakes: Zeldzaam, gebruikt om ecologisch kwetsbare gebieden (ESA) aan te duiden. Controleer uw scorekaart of concurrentievoorwaarden - ESA's moeten prominent worden geplaatst, omdat het betreden van dergelijke gebieden vaak een kwestie van federale regelgeving is.
• Blue Stakes with Green Tops: volgens een lokale regel, duidt een ESA aan als te repareren grond met verplichte verlichting.
• Rode inzet met groene toppen: wijst volgens een lokale regel op een ESA die wordt behandeld als een lateraal watergevaar met verplichte verlichting.