Seinen (青年) betekent 'jongeman', een term die op de mangamarkt wordt gebruikt om titels te beschrijven die zijn bedoeld voor een demografische groep van 18 tot 30 jaar oud. De term is echter sindsdien gebruikt om zowel anime-titels te beschrijven die zijn gemaakt met dergelijke manga als nieuw gecreëerde anime die zo'n publiek zouden kunnen aanspreken.
Omdat het publiek voor anime en manga niet altijd precies op elkaar in kaart wordt gebracht, wordt de term echter weer meestal gebruikt voor anime-titels gemaakt op basis van seinen manga - omdat dat de definitie het meest eenduidig is.
Omdat seinen een demografische beschrijving is en geen genre, passen seinen-titels ook niet in een enkel genre. Het kan van alles zijn, van harde sciencefiction tot romantiek, van realistisch drama tot avant-gardistische verhalen die niet gemakkelijk in een bepaald genre passen.
Wat definieert de demografie?
Veel van wat seinen onderscheidt, is zijn houding ten opzichte van zijn materiaal. Volwassen thema's, karakter en verhaal in plaats van plot of plotapparaten, en de aard van het schrijven zelf kan allemaal bepalen wat seinen vormt, afgezien van andere vormen van manga.
Het is belangrijk op te merken dat de 'volwassen' betekenaar hier niet altijd 'pornografisch' betekent, maar gewoon iets dat voor een ouder publiek interessanter is dan een jonger publiek. Oudere thema's in seinen anime zijn bijvoorbeeld politiek zoals 'Flag', economie in 'C: Control', technologie in 'Ghost in the Shell: Stand Alone Complex' en mythologie in 'Moribito', enzovoort. In elk van deze gevallen kunnen de volwassen thema's betrekking hebben op de blootstelling van lichaamsdelen of de bespreking van elementen zoals sterfte en gevolgen bedoeld voor oudere fans.
Seinen onderscheidt zich het meest van shonen in die zin dat het zich meer richt op de personages dan op de plot. De meeste shonen-shows gaan over wat er gebeurt en hoe de helden het doen terwijl seinen meer gaat over waarom en met welk doel - goed, slecht of onverschillig. Gelukkige eindes zijn ook niet gegarandeerd, dus seinen is vaak spannender voor mensen die op zoek zijn naar wat onrust.
Ten slotte is een seinen-project misschien niet inherent serieus, maar zelfs een komische seinen-show heeft een onderstroom van ernst en attentheid. Daarom bepaalt de behandeling van het materiaal zelf, door de schrijver en de lezer, in hoge mate of het al dan niet bedoeld is voor oudere doelgroepen.
Zal ik genieten van Seinen Anime en Manga?
Voor veel kijkers is seinen een "ik weet het als ik het zie" -ervaring. De smaak van de hele show, meer dan iets anders, kan zijn wat het in het gezelschap van (of het uit het gezelschap van) andere seinen-projecten plaatst. De beste manier om te weten is om een recensie te lezen en zelf een van de animes, manga's of films te bekijken.
Sommige bekende anime van seinen-oorsprong, of die vanwege hun onderwerp of benadering als seinen kunnen worden beschreven, zijn onder meer "Berserk", "The Big O", "Cowboy Bebop", "Death Note" - strikt genomen een shonen toont maar één die grenst aan het territorium van seinen - en 'Gantz'. Zelfs speelfilms en anime-releases zoals "Ghost in the Shell" komen in aanmerking voor de demografie, omdat oudere fans het thema robotica en moraliteit van kunstmatige intelligentie meer zullen waarderen dan jongere anime-fans.
Het 'noitaminA'-animatieblok' s avonds laat, gemaakt voor Fuji TV in Japan, bekend voor experimentele en soms baanbrekende projecten, heeft een aantal titels aangeboden die kunnen worden omschreven als seinen, of die als zodanig zijn geïdentificeerd vanwege hun bronmateriaal. Deze omvatten "Ayakashi: Samurai Horror Tales", "House of Five Leaves" - gebaseerd op de grimmige roman "House of Leaves" - en "Mononoke."
