Calle 13 - biografie van calle 13 van puerto rico

Calle 13 (13th Street) is uitgegroeid tot de belangrijkste urban muziekgroep van de Latijnse muziek. De muziek van Calle 13 houdt niet van de titel van een reggaetonband en is uniek. Hun teksten zijn sociaal bewust, controversieel en vaak satirisch, en baseren zich meer op de boodschap dan op gangbare stereotypen zoals de misogynistische opvatting van vrouwen of het bepleiten van geweld. Hoewel hun muziek vaak het 'dem bow'-ritme bevat dat identiek is aan reggaeton, experimenteren ze ook met een fusie van andere stijlen en ritmes die de muziek van de Puerto Ricaanse groep een fris geluid geven dat de hedendaagse Latin urban-muziek doet herleven.

Calle 13 - De naam:

Rene Perez en Eduardo Cabra zijn stiefbroers; De moeder van Perez, actrice Flor Joglar de Gracia, trouwde met de vader van Cabra, een advocaat en een ex-muzikant. Het echtpaar scheidde uiteindelijk, maar de stiefbroers bleven dichtbij. Toen ze jong waren, woonde Perez in een gated community op Calle 13 en toen Cabra op bezoek kwam, vroeg de bewaker bij de poort: Residente o Visitante? Zo nam Perez de naam Residente (inwoner) en werd Cabra Visitante (bezoeker).

Rene Perez - Residente:

Rene Perez Joglar werd geboren op 23 februari 1978 in Hato Rey, Puerto Rico. Hij groeide op met het schrijven van poëzie en liedjes. Hij studeerde boekhouding bij Escuela de Artes Plasticas, maar zijn creatieve drive trok hem in andere richtingen. Hij vervolgde zijn opleiding aan de Savannah University in Georgia, waar hij zich richtte op animatie met het oog op een carrière in multimedia. Voordat hij een voltijdse muzikale carrière begon, filmde hij video's voor kunstgalerijen en schreef hij liedjes en korte films.

Eduardo Cabra - Visitante:

Eduardo Jose Cabra Martinez werd geboren op 10 september 1278 in Santurce, Puerto Rico. Cabra toonde al op jonge leeftijd interesse in muziek en volgde pianolessen van de beroemde maestro, Jose Acevedo. Hij initieerde zijn muziekstudies aan het Muziekconservatorium en volgde later de Manolo Acosta School of the Arts, experimenteerde en beheerste saxofoon en fluit evenals de piano. Uiteindelijk leerde hij zichzelf klassieke gitaar.

Brothers in Music:

In 2004 begonnen Residente en Visitante samen muziek op te nemen; hun hoop was om hun muziek via de website aan de wereld te presenteren. Ze schreven een paar nummers en na ongeveer een jaar stuurden ze een demo-tape naar White Lion Records, een klein reggaeton-label opgericht door Elias de Leon. Ze werden snel ondertekend op het label.

'Calle 13' - Debuutalbum:

Het titelloze debuutalbum van Calle 13 bevatte twee nummers die al hits waren op de Puerto Ricaanse ether. "Se Vale To-To" (Alles is toegestaan) was de eerste en Residente regisseerde en bewerkte de videoclip van het nummer. Vervolgens kwam "Atreve-te-te", waar Calle 13 een onwaarschijnlijke maar effectieve klarinetbegeleiding bevatte die een vroege indicatie was dat dit een groep was die hun eigen weg zou gaan.

Calle 13 werd uitgebracht in 2005, maar verloor langzaam aan in de VS hoewel het platina ging, voornamelijk vanwege zijn populariteit in Puerto Rico. Maar hier stonden de critici en collega-muzikanten de fans voor; Calle 13 won 3 Latin Grammy-prijzen voor het album, waaronder 'Beste nieuwe artiest'.

'Residente o Visitante':

In 2007 bracht Calle 13 hun tweede album, Residente o Visitante, uit. Residente o Visitante bevestigde de eclectische richting van de muziek van de groep. De eerste single van het album was "Tango del Pecado" (Tango of Sin). Terwijl "Atreve-te-te" reggaeton combineert met cumbia, is "Tango del Pecado" een effectieve mix van reggaeton en Argentijnse tango en beschikt over Gustavo Santaolalla en zijn Bajofondo Tango Club.

Calle 13 legde contact met bewonderde kunstenaars en Residente o Visitante heeft samenwerkingen met Cuba's Orishas op 'Pa'l Norte' en La Mala Rodriguez in Spanje op 'Mala Suerta con el 13', onder andere.

'Sin Mapa':

In 2007 brachten Residente en Visitante een groot deel van het jaar op tournee door Zuid-Amerika; ze haalden een aantal lokale instrumenten op, waarvan vele werden opgenomen in de muzikale arrangementen van het album.

Een ander resultaat van de reis was de documentaire Sin Mapa. Sin Mapa vertelt het duo (met de hulp van zus Ileana) dat door Zuid-Amerika reist met het oog op het ontdekken van inheemse muziek, cultuur en (misschien) verlichting.

'Las De Atras Vienen Conmigo':

In 2008 werd hun volgende studioalbum uitgebracht, Las De Atras Vienen Conmigo (Those in the Back Come with Me). Voortzetting van de trend om muzikaal onvoorspelbaar te blijven, bevat het album een scala aan stijlen en gastartiesten op hitsingles, waaronder Ruben Blades op "La Perla", Café Tacvba op "No Hay Nadie Como Tu 'en Afrobeta op" Electro Movimiento."

Calle 13 en Las De Atras waren de grote winnaars van de Latin Grammy Awards 2009, waarbij al hun nominaties goud werden en vijf beelden mee naar huis werden genomen.

Calle 13 Albums