Begin 1969 raakten de Beatles verwikkeld in verschillende economische conflicten - hun Apple-ondernemingen, opgezet om hun belastingdruk te verlichten, bloedden geld en de band ontdekte laattijdig dat EMI hen niet had betaald wat ze waard waren voor al die jaar Beatlemania. Tot overmaat van ramp was de band verdeeld over wie de financiën van de groep moest redden: Paul vond dat zijn schoonvader, entertainmentadvocaat John Eastman, de knik moest krijgen, terwijl John enthousiast was over rockmanager Allen Klein, die letterlijk had gedraaid de Rolling Stones 'en fortuinen rondom. Een eindeloze reeks zakelijke onderhandelingen volgde.

Op een dag, misschien al in april '69, besloot George Harrison gewoon niet te komen opdagen voor een van deze bijeenkomsten. Later vond hij het leuk om "hookey" te spelen of "af te zakken" van school, maar in plaats daarvan bezocht hij het huis van zijn vriend Eric Clapton in Surrey, Engeland. Daar, terwijl hij door de tuin dwaalde met een van Eric's gitaren, kwam de zon voor het eerst die lente tevoorschijn. Harrison beschouwde het als een goed voorteken en schreef ter plekke "Here Comes The Sun".

De opname van het nummer, die de uiteindelijke vrijheid van George van de groep symboliseerde, was bijna een solo-onderneming. Paul en Ringo hebben samen met Harrison op 7 juli een ritmetrack vastgelegd, en Paul heeft George de volgende dag met zang geholpen, maar daarna werd het meeste werk gedaan door George. Op de 16e voegde hij handclaps toe (te horen tijdens de instrumentale brug) en harmonium (het meest opvallend tijdens de brug en in het laatste couplet). Meer akoestische gitaren werden neergelegd op 6 en 11 augustus en George Martin arrangeerde en nam de smaakvolle snaren en blaasinstrumenten op de 15e op. Uiteindelijk, op 19 augustus, haastend om het album voor master te voltooien, voegde Harrison de Moog toe, die het beste te horen is in de intro en bridge.

Snelle feiten

Geschreven door: George Harrison

Opgenomen: 7, 8 en 16 juli, 6, 11, 15 en 19 augustus 1969 (Studio 2, Abbey Road Studios, Londen, Engeland)

Gemengd: 8 juli, 4 en 19 augustus 1969

Lengte: 3:04

Neemt: 15

muzikanten

Paul McCartney: harmoniezang, basgitaar (1964 Rickenbacker 400IS)

George Harrison: harmoniezang, ritmegitaren (1968 Gibson J-200), synthesizer (1968 Moog IIIP), harmonium, handclaps)

Ringo Starr: drums (1968 Ludwig Hollywood Maple)

Onbekend: altviolen (4), cello's (4), contrabas, piccolo's (2), fluiten (2), altfluiten (2), klarinetten (2)

Beschikbaar op:

• "Abbey Road" (VK: Apple PCS 7088; VS: Apple SO 383; Parlophone CDP 7 46446 2)
• "The Beatles 1967-1970" (VK: Apple PCSP 718, VS: Apple SKBO 3404, Apple CDP 0777 7 97039 2 0)

Lied Trivia

• Dit nummer werd gespeeld door George in A, met een capo op de 7e fret. Het is zeker een van de meer ritmisch complexe aanbiedingen van de groep: de brug heeft bijvoorbeeld maten van 11/8, 4/4 en vervolgens 7/8 tijd!
• Hoewel naar verluidt een monomix is ​​gemaakt, is deze nooit opgedoken. De uiteindelijke stereomix is ​​iets versneld, wat bijdraagt ​​aan het "wiebelende" geluid van de Moog.
• George heeft dit nummer bij verschillende gelegenheden live uitgevoerd: tijdens het all-star Concert For Bangla Desh-voordeel in 1971, als een zacht duet met Paul Simon op "Saturday Night Live" in 1976, tijdens het Prince's Trust Rock Gala Concert in 1987 (met Ringo!), als onderdeel van een medley in de studio's van het nationaal gesyndiceerde radioprogramma "Rockline" in 1988, tijdens zijn '91-tournee door Japan, en voor de laatste keer tijdens een eenmalig concert in de Royal Albert Hall in Londen in 1992.
• Opgemerkte astronoom Carl Sagan lobbyde om dit nummer op te nemen in de plaat die met het ruimtevaartuig Voyager in 1977 werd uitgezonden, een plaat die bedoeld was om andere levensvormen een staaltje van de aardse cultuur te bieden. Helaas weigerde EMI toestemming.

• Het nummer is gecoverd door: Richie Havens, The Bee Gees, Belle en Sebastian, Joe Brown, Colbie Caillat, George Benson, Dan Fogelberg, Nina Simone, Nick Cave, Chuck Leavell, Laurence Juber, Sharon Forrester, Gordon Giltrap, We Five, Denny Doherty, Hugo Montenegro, Riot, Sergio Mendes, Burning Souls, Cockney Rebel, Michael Johnson, Ofra Harnoy, Steve Morse, Sarah Bettens, Womack and Womack, The Watts 103rd Street Rhythm Band, Nazca, Bon Jovi, Lou Rawls, John Entwistle, King's X, Steve Harley, Harry Sacksioni, Esteban, Sandy Farina, Paul Simon met David Crosby en Graham Nash, Lulu Santos, King's Singers, Travis, Lloyd Green, John Williams, Bennet Hammond, The London Symphony Orchestra, Fat Larry's Band, Phil Keaggy, Bob "Bronx Style" Khaleel, James Last, Jon Lord, Yo-Yo Ma, Peter Tosh, Pedro Guasti, Gary Glitter, Les Fradkin, Voodoo Glow Skulls, Sheryl Crow, Rockapella, Coldplay