Het korte antwoord is dit: de US Open-paren worden bepaald door een handvol USGA-ambtenaren tijdens een enkele vergadering waarin opties worden besproken en groeperingen handmatig worden geregeld.

Wanneer deze vraag wordt gesteld, worden de eerste en tweede ronde groepen bedoeld. (Koppelingen in de derde en vierde ronde worden uitsluitend bepaald door de scores van de golfers.) Bij de US Open spelen golfers in dezelfde groepen van drie voor de eerste 36 holes. Zijn die paren willekeurig? Worden ze door de computer gegenereerd? Is er een specifieke formule die USGA volgt? Schriftelijke richtlijnen waaraan de paren moeten voldoen?

De US Open-paren worden gemaakt door een kleine groep USGA-ambtenaren (soms zelfs maar één persoon), en die ambtenaren stellen de paren naar eigen goeddunken in, hoe dan ook. Er zijn geen geformaliseerde regels waaraan de USGA-ambtenaren zich moeten houden; er zijn echter informele richtlijnen en tradities die de paringsmakers in gedachten houden.

Het standaard US Open-koppelingsproces

Het basisproces is dit: wanneer het US Open-veld bekend is, komen de USGA-functionarissen die verantwoordelijk zijn voor de paren voor ronde 1 en 2 bij elkaar, gaan zitten en halen de groeperingen weg. Dat is het. Op de US Open 2012 waren bijvoorbeeld USGA Executive Director Mike Davis en USGA Rules & Competitions Director Jeff Hall als enige verantwoordelijk voor het beslissen welke golfers samen de eerste twee ronden speelden, en wat hun starttijden zouden zijn. Davis en Hall ontmoetten elkaar, schopten ideeën uit en bedachten de groepen en starttijden tijdens een enkele, langdurige vergadering.

Wat zijn de "informele richtlijnen" die deze USGA-ambtenaren overwegen? Ze kijken naar dingen zoals wereldranglijsten (ze neigen ernaar om hoger gerangschikte spelers samen te groeperen, hoewel soms, vanwege de samenstelling van het veld, het onmogelijk is om te voorkomen dat een hoog aangeschreven golfer in dezelfde groep wordt geplaatst als een clubprof die het maakte via kwalificatie); speelgeschiedenis (zowel recente geschiedenis als US Open-geschiedenis); en het tempo van spelen (de voorkeur gaat niet uit naar een zeer snelle speler met een paar zeer trage spelers).

Ze houden ook rekening met de interesse van fans, zowel de opwinding van de fans op de toernooisite als de opwinding van fans die vanuit huis op televisie kijken. Met andere woorden, zijn er groeperingen die een hoge interesse en hoge ratings zullen genereren? Op de US Open van 2012 plaatsten de USGA-combinaties poo-bahs bijvoorbeeld supersterren Tiger Woods en Phil Mickelson in dezelfde groep voor de eerste twee rondes met de ook zeer populaire en regerend Masters-kampioen Bubba Watson. Nu is dat een groepering die interesse van fans genereert!

Een ander voorbeeld van een dergelijke combinatie van de US Open 2012: Luke Donald, Rory McIlroy en Lee Westwood - de toenmalige Nos. 1, 2 en 3 spelers op de wereldranglijst - speelden de eerste twee rondes samen. Alle drie zijn ook Britse golfers, wat de Britse uitzendpartners van USGA behaagt. Ja, dat is een ander ding dat USGA-ambtenaren kunnen overwegen; het plaatsen van drie golfers van dezelfde nationaliteit in dezelfde groep is niet ongewoon wanneer de US Open-combinaties elk jaar worden onthuld.

Zoals je kunt zien, zijn de US Open-combinaties niet willekeurig, maar ze zijn zeker niet automatisch gegenereerd of gegenereerd volgens een set-in-stone formule. USGA-functionarissen ontmoeten, bespreken, mixen en matchen en produceren groeperingen die meerdere informele richtlijnen proberen te respecteren, terwijl ze ook fans opwinden.

Plezier hebben met de US Open Pairings

En de USGA heeft ook graag wat plezier met de US Open-combinaties. Dat is een andere factor in het productieproces van groepen: het gevoel van vrolijkheid van USGA-ambtenaren.

Wat bedoelen we Overweeg wat de "Three C's" of "Charles in Charge" groepering zou kunnen worden genoemd op de US Open 2012: Charl Schwartzel, Carl Pettersen, Charles Howell III. Of de groep "Korean Initials": KJ Choi, KT Kim, YE Yang (ook een combinatie die de Koreaanse TV zou waarderen), of een groep "Long Bombers" bestaande uit drie van de langste coureurs.

Er is soms een "Heartthrob Group" of "Hunk Group", drie golfers die populair zijn bij vrouwelijke fans. Op de US Open van 2009 waren bijvoorbeeld Sergio Garcia, Camilo Villegas en Adam Scott gegroepeerd.

Een groep kan bestaan ​​uit drie voormalige Amerikaanse amateurwinnaars; van drie golfers die naar hetzelfde college gingen; van drie golfers met dezelfde voor- of achternaam; van drie golfers uit hetzelfde land of dezelfde staat; van drie 40-plus sterren of van drie "jonge kanonnen" - of een combinatie, zoals in een groep uit 2010 toen Ryo Ishikawa en McIlroy de eerste twee rondes met Tom Watson speelden.

Voormalig USGA-president David Fay gaf zelfs ooit toe dat schrijver John Feinstein drie golfers groepeerde omdat hij wist dat alle drie in therapie waren (dat gebeurde eigenlijk in een US Women's Open, waar hetzelfde koppelingsproces wordt gebruikt). Fay gaf ook toe dat er een groep bestond wiens bijnaam niet geschikt is om af te drukken, maar het begint met "p" en rijmt op "crick - the" p **** pairing. "Dit zijn drie golfers die worden beschouwd (door sommigen, in ieder geval) om eikels te zijn (proberen dat paar te herkennen, wat niet elk toernooi gebeurt, is elk jaar een populair spel wanneer paren worden aangekondigd.)

Opsommen

Het is duidelijk dat niet elk paar bij de US Open een speciale betekenis of betekenis heeft - de meeste zelfs niet. De meeste zijn gewoon je gemiddelde, gewone groeperingen van tour-spelers. Bovendien bevat elke US Open een aanzienlijk aantal weinig bekende amateurs en club-pro's en mini-tour-pro's, en de USGA-ambtenaren neigen deze spelers bij elkaar te groeperen.

Wat betreft de starttijden? Dat is hetzelfde als in de meeste andere golftoernooien: USGA-functionarissen willen hun selectiekader gelijkmatig verdelen tussen ochtend- en middagtijden, en ervoor zorgen dat elk van de eerste twee dagen van tv-verslaggeving een van de sterrengroepen omvat. En de groepen bestaande uit minder bekende golfers zijn degenen die het meest waarschijnlijk 's ochtends of onder de laatste groepen' s middags vertrekken.

Dus, om samen te vatten en te herhalen wat we bovenaan hebben vermeld: de eerste en tweede ronde US Open-paren worden bepaald in een handmatig proces waarbij een zeer klein aantal USGA-officials betrokken zijn die golfspelers ontmoeten, bespreken en groeperen, zonder enige harde- en snelle regels, maar met informele richtlijnen, plus een gezonde dosis plezier.