Maak een reis door de geschiedenis van de Olympische kunstschaatsen en leer een beetje over schaatsende "koninginnen" die tijdens de Olympische Winterspelen in goud zijn gekroond.
Op donderdag 20 februari 2014 won Adelina Sotnikova de Olympische kunstschaatstitel voor dames en werd de eerste Russische dame die Olympisch goud op de kunstschaatsen won. Rusland heeft zich gekwalificeerd om slechts twee dames naar de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji te sturen. Er was enige bezorgdheid dat Sotnikova niet naar de Olympische Spelen zou worden gestuurd nadat ze de Europese kunstschaatstitel verloor aan haar teamgenoot Julia Lipnitskaia en ook na haar 9e plaats op de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 2013.
Sotnikova won vier keer de Russische nationale kunstschaatstitel; in 2009, 2011, 2012 en 2014. Haar opkomst naar de top kwam snel nadat ze de World Junior Figure Skating-titel 2011, de Junior Grand Prix Finale van 2010 won en zilver won op de 2012 Jeugd Olympische Spelen.
Kim Yu-Na: de eerste Olympische kunstschaatskampioen van Zuid-Korea
Kim Yu-Na is de Olympische kampioen kunstschaatsen 2010. In 2013 kondigde ze haar terugkeer aan en is de favoriet om de Olympische kunstschaatstitel 2014 te winnen. Ze staat bekend om de "Yu-Na Spin" of de "Yu-Na camel spin." Het is een kameelspin waarbij ze verschillende en ongewone posities inneemt. Een andere van haar kenmerkende bewegingen is een relaxte Ina Bauer die naar een dubbele as leidt. Kim Yu-Na is naast kampioen kunstschaatsster ook een beroemdheid in Korea, omdat ze een populaire zangeres is.
Shizuka Arakawa: de eerste Olympische kunstschaatskampioen voor dames in Japan
In 2006 was Shizuka Arakawa de eerste Olympische kampioenschappen voor dames kunstrijden in Japan. Ze was niet de favoriet om te winnen in 2006, maar ze schaatste een perfecte vrije schaats en haalde de derde plaats na het korte programmagedeelte van het damesevenement om de Olympische titel te winnen.
Arakawa begon met schaatsen toen ze vijf jaar oud was. Er is gezegd dat ze drievoudige sprongen begon te landen toen ze acht jaar oud was. Ze begon in 1994 deel te nemen aan nationale Japanse kunstschaatsevenementen. In 1998, toen ze 16 was, streed Arakawa voor Japan op de Olympische Spelen in Nagano, Japan. Ze kwam niet in aanmerking voor de Olympische Winterspelen van 2002, dus nam ze niet deel aan de Olympische Spelen van 2002. Ze was 24 toen ze de Olympische kunstschaatstitel 2006 won.
Sarah Hughes: 2002 Olympisch kampioen kunstschaatsen
Sarah Hughes was pas zestien jaar oud toen ze Olympisch goud won en er werd niet verwacht dat ze de Olympische Spelen 2002 voor dames in Salt Lake City zou winnen. Ze stond op de vierde plaats na het korte programma; in de vrije schaats schaatste ze een perfect programma en landde ze zeven drievoudige sprongen, terwijl negen keer Amerikaans kampioen kunstschaatsen en vijfvoudig wereldkampioen kunstschaatsen Michelle Kwan fouten maakten.
In 1998 werd Tara Lipinski op 15-jarige leeftijd de Olympische kunstschaatskampioen. Ze is de jongste olympische gouden medaillewinnaar in de geschiedenis. Ze was drie jaar oud toen ze begon met rolschaatsen en begon met schaatsen toen ze pas zes jaar oud was.
Lipinski is de eerste vrouwelijke skater die een drievoudige lus-drievoudige lussprongcombinatie landt. Die sprong werd haar kenmerkende sprongcombinatie. Ze landde die combinatie netjes op de Olympische Spelen van 1998.
Oksana Baiul: 1994 Olympisch kampioen schaatsen
Oksana Baiul was pas 16 jaar oud toen ze in 1994 Olympisch goud won en veel obstakels overwon voordat ze de Olympische titel won. Op tweejarige leeftijd gingen de ouders van Oksana Baiul uit elkaar en maakte ze nooit opnieuw contact met haar vader. Ze werd opgevoed door haar grootouders en moeder, maar haar beide grootouders stierven tegen de tijd dat ze 10 was. Toen stierf haar moeder toen ze 13 was. Ze woonde bij haar coach Galina Zmievskaya in Odessa in de Oekraïne die haar naar haar Olympische overwinning leidde in 1994.
Kristi Yamaguchi was de eerste Amerikaanse vrouw die de Olympische Spelen in kunstschaatsen won sinds Dorothy Hamill in 1976 won. Ze won ook de wereldkampioenschappen kunstschaatsen in 1991 en 1992 en op de Wereldkampioenschappen junioren 1988 won ze goud in zowel singles als paren. Het winnen van de Olympische Spelen opende allerlei deuren voor haar. Ze schaatste 10 jaar met Stars on Ice en heeft boeken over kunstschaatsen geschreven.
Katarina Witt: Olympisch kampioen kunstschaatsen 1988 en 1984
Katarina Witt won twee keer de Olympische Spelen en won ook vier keer de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen. Daarnaast won ze zes keer de Europese kunstschaatstitel. Haar succes in competitieve kunstschaatsen maakt haar een van de meest succesvolle schaatsers in de geschiedenis. Haar enorme schoonheid en haar Olympische gouden medailles opende allerlei deuren voor haar als professional, en ze verscheen in vele tv-specials, tijdschriften en films. In 1994 maakte ze een olympische comeback en nam ze deel aan de Olympische Winterspelen in Lillehammer, Noorwegen.
De Duitse kunstschaatsster Anett Pötzsch is de Olympische kunstschaatskampioen van 1980 en ook de wereldkampioen kunstschaatsen van 1978 en 1980. Ze won vier keer de Europese kunstschaatstitel en vijf keer de Oost-Duitse nationale titel. Ze ging verder met het beoordelen van internationale kunstschaatsen en coachte ook schaatsen.
Op de Olympische Winterspelen van 1980 werd de Amerikaanse kunstschaatsster Linda Fratianne derde in de verplichte cijfers, maar won het korte programma en werd tweede in het lange programma. Velen zeggen dat Fratianne de gouden medaille verdiende en Pötzsch had moeten winnen, maar dat er een samenzwering was onder de Oostblokrechters.
Dorothy Hamill werd beschouwd als 'Amerika's lieverd'. Na het winnen van de Olympische Spelen werd Hamill de meest gewilde skater voor commerciële aantekeningen in de geschiedenis van kunstschaatsen. Ze was jarenlang een ster in Ice Capades en trad ook op in andere professionele shows. Ze kocht uiteindelijk de Ice Capades en bleef professioneel optreden. Hamill stond bekend om haar beroemde wigkapsel. Haar kapsel kreeg nationale aandacht en veel kleine meisjes in de VS knipten hun haar kort zodat ze op Dorothy konden lijken.
Trixi Schuba van Oostenrijk won de Olympische Spelen toen verplichte cijfers vijftig procent van de totale score van een skater telden. Haar cijfers waren zo goed dat geen enkele andere skater haar scores kon verslaan. Op de Olympische Winterspelen 1972 in Sapporo, Japan, plaatste Janet Lynn van de Verenigde Staten de eerste plaats na de vrije schaats, maar omdat er zoveel punten werden gegeven voor verplichte figuren, won Schuba goud.
Peggy Fleming won de Amerikaanse Ladies Figure Skating-titel vijf keer en de wereldtitel drie keer. Toen ze in 1968 de Olympische gouden medaille voor dames in Grenoble, Frankrijk won, was haar Olympische gouden medaille de enige gouden medaille die de VS op die Olympische Spelen won.
Na zich teruggetrokken te hebben van amateur kunstschaatsen in 1968, schaatste Peggy Fleming als gastster met Shipstads en Johnson Ice Follies. Ze verscheen ook in televisiespecials en trad op voor vier verschillende Amerikaanse presidenten. Ze begon commentaar te geven bij ABC Sports in de jaren 1980 en is en was een zeer populaire en bekende commentator voor kunstschaatsen.
De Nederlandse kunstschaatser, Sjoukje Dijkstra, was de favoriet om de Olympische kunstschaatstitel uit 1964 te winnen na de pensionering van de Amerikaanse kunstschaatser Carol Heiss. Ze won zilver op de Olympische Winterspelen van 1960 en won vervolgens driemaal de wereldtitel kunstschaatsen (1962, 1963, 1964). Ze won ook vijf keer de Europese titel en zes keer de Nederlandse nationale titel. Zoals vele kunstschaatsers in haar tijd, lag haar kracht in verplichte figuren, maar ze was ook goed in vrij schaatsen. Dijkstra stond erom bekend hoge en krachtige sprongen te kunnen maken met veel snelheid en energie.
Carol Heiss: 1960 Olympisch kampioen kunstschaatsen
Carol Heiss is de Olympische kunstschaatskampioen van 1960 en de Olympische zilveren medaillewinnaar van 1956. Toen ze de Olympische gouden medaille van 1960 won, beloonden alle negen juryleden haar eerste plaats. In 1961 maakte Carol Heiss haar filmdebuut als Sneeuwwitje in "Sneeuwwitje en de Drie Stooges". Ze trouwde met Olympisch kunstschaatskampioen Hayes Alan Jenkins uit 1956. Nadat ze haar kinderen had grootgebracht, keerde ze terug naar kunstschaatsen en werd een van de beste kunstschaatscoaches in de VS.
Tenley Albright was de eerste vrouwelijke Olympische kunstschaatskampioen uit de Verenigde Staten en won in 1956. Ze won ook de zilveren medaille op de Olympische Winterspelen van 1952. Ze nam een jaar vrij van onderwijs en studie tijdens het jaar dat ze de Olympische Winterspelen van 1956 won. Na het winnen van de Olympische Spelen verliet ze competitieve kunstschaatsen. In 1957 begon ze de Harvard Medical School en studeerde in 1961 af aan de medische school. Albright werd chirurg.
Barbara Ann Scott: 1948 Olympisch kampioen kunstschaatsen
Barbara Ann Scott was de eerste Canadees die een gouden medaille won in Olympische kunstschaatsen. Ze was ook de eerste vrouwelijke kunstschaatser die een dubbele Lutz in competitie landde. Toen Scott de Olympische Winterspelen van 1948 won, nam ze deel aan een slushy en ijskoud ijsoppervlak in St. Moritz, Zwitserland. Nadat ze zich had teruggetrokken uit competitief en professioneel schaatsen, bleef ze actief in de sport door haar tijd als rechter voor kunstschaatsen aan te bieden.
Sonja Henie: 1928, 1932 en 1936 Olympisch kampioen kunstschaatsen
Sonja Henie was de eerste schaatser. Ze introduceerde het idee van witte schaatsschoenen en korte en mooie kunstschaatsenrokken en jurken. Henie was de dochter van een rijke Noorse zakenman. Ze begon met schaatsen toen ze zes jaar oud was, en ze won de Olympische Spelen in 1928 toen ze pas vijftien was. Ze won de Olympische Spelen nog twee keer. Na het winnen van de Olympische Spelen in 1936 werd Henie een filmster.
Herma Szabo uit Oostenrijk won de Olympische kunstschaatstitel van 1924 en won zeven keer de wereldkampioenschappen kunstschaatsen voor dames. Ze won ook twee keer de wereldtitel schaatstitel. Ze verliet het schaatsen nadat ze in 1927 de wereldtitel kunstschaatsen verloor aan Sonja Henie.
Magda Julin van Zweden was drie maanden zwanger toen ze meedeed aan de Olympische Spelen en goud won. Haar familie kwam oorspronkelijk uit Frankrijk, maar verhuisde naar Zweden toen ze een kind was. Toen ze in 1920 Olympisch goud won, maakte kunstschaatsen deel uit van de Olympische Zomerspelen. Haar vader was Edouard Mauroy, een Franse muziekproducent. Ze leefde een lang leven en werd buiten in Stockholm gezien toen ze 90 jaar oud was.
De eerste Olympische kunstschaatsevenementen waren onderdeel van de Olympische Zomerspelen van 1908 en vonden plaats in Londen, Engeland. De Britse kunstschaatsster Madge Syers, die de dames wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1906 en 1907 was, was de eerste Olympische kunstschaatskampioen voor dames. Syers veranderde van kunstschaatsen omdat een damesevenement werd toegevoegd aan internationale kunstschaatsencompetities nadat Syers meedeed aan en concurreerde met mannen op de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen van 1902. Bij het inaugurele Olympische kunstschaatsevenement in 1908 gaven alle juryleden Syers de eerste plaats in beide cijfers en bij het vrij schaatsen. Op diezelfde Olympische Spelen won ze een bronzen medaille in het paar schaatsevenement met haar man en coach, Edgar Syers, maar slechts drie paren namen deel aan de Olympische Spelen van 1908. Later schreven zij en haar man samen een boek genaamd The Art of Skating: International Style, dat in 1913 werd gepubliceerd.
