Stier rijden is misschien wel de meest erkende en populaire van alle rodeo-evenementen. Het is ook het gevaarlijkst. Over stierrijden wordt vaak gezegd dat 'het niet is als je gewond raakt, maar wanneer ', en bijna elke stierrijder kan de waarheid van dat gezegde bevestigen.

Maar voor degenen die genieten van het kijken naar de opwinding en, ja, het potentiële gevaar van de onmiskenbaar ruige sport, maakt een blik op de officiële regels voor de verschillende soorten stierenrennencompetities het gemakkelijker om te begrijpen wat er aan de hand is. En het begrijpen van de regels van de sport zal zorgen voor een aangenamere kijkervaring.

Moeren en bouten van stier rijden

Stierenrijden is in wezen een sport waarin een ruiter (vaak de cowboy genoemd) probeert op een grote stier te blijven zitten terwijl de stier hem of haar probeert af te boksen. Ruiters en stieren worden meestal willekeurig gekoppeld voorafgaand aan de start van een wedstrijd, hoewel in sommige evenementen renners wel inspraak hebben in de matchups.

Net als bij bareback rijden, rijden stierenrenners met één hand en kunnen zichzelf of hun stier niet aanraken met de vrije hand. Dit resulteert in een "geen score".

In tegenstelling tot de paardenevenementen is er geen mark-out in stierenrijden. Cowboys kunnen aansporen voor extra punten, maar acht seconden aan de stier blijven is de belangrijkste prioriteit. Na de rit worden stierenruiters geholpen door stierenvechters of rodeoclowns en vatmannen die de stier afleiden, waardoor de Cowboys veilig kunnen ontsnappen.

Hoe stier rijden wordt beoordeeld

Rechters kennen punten toe op basis van hoe beide ruiters en hun dieren presteren.

Scoren is hetzelfde als bij de andere ruwe aandelen evenementen. Twee juryleden geven tussen 1 en 25 punten voor de prestaties van de cowboy en tussen 1 en 25 punten voor de prestaties van het dier. Honderd punten is het maximum en wordt beschouwd als een perfecte rit.

Een goede score voor stierrijden is in de jaren 90. Er is één perfecte score van 100 behaald in de Professional Rodeo Cowboys Association.

Stieruitrusting

Stierenruiters gebruiken een stierentouw en een hars om te rijden. Het stierentouw is een dik gevlochten touw waaraan een koebel is bevestigd. De koebel fungeert als een gewicht, waardoor het touw veilig van de stier kan vallen als de rit voorbij is. De hars is een kleverige substantie die de grip op hun touwen verhoogt. Stierenruiters wikkelen hun stierentouw rond de stier en gebruiken de rest om hun hand stevig rond hun hand te wikkelen, in een poging zichzelf aan de stier te bevestigen.

Populariteit van Bull Riding

Stierenrijden vereist evenwicht, flexibiliteit, coördinatie en moed. Een stier van 2.000 pond onder ogen zien kost evenveel mentale voorbereiding als fysieke vaardigheden. Bull rijden heeft een eigen leven gaan leiden met de Professional Bull Riders-tour en zijn populariteit vertoont geen tekenen van vertraging.