Lezers rapporteren hun eigen vervelende ervaringen met het fenomeen mysterieuze schaduwmensen en bieden ook enkele aanvullende theorieën om ze uit te leggen

In ons artikel over schaduwmensen - donkere, spookachtige schaduwachtige entiteiten - wordt vermeld dat dit fenomeen wereldwijd lijkt toe te nemen. Er lijken meer waarnemingen te zijn met een grotere frequentie. Veel lezers lijken het eens te zijn en hebben gereageerd met hun angstaanjagende, soms bizarre persoonlijke ontmoetingen met deze vreemde wezens.

Hier zijn hun verhalen:

HUIS VAN SCHADUWEN

Ik werd me bewust van de schaduwen kort nadat ik naar mijn huis in New Jersey was verhuisd. De speelkamer van mijn dochters was in de kelder en ze klaagden voortdurend dat ze altijd iets uit hun ooghoeken zagen bewegen. Mijn jongste zei ook dat ze bij het plafond zweefden.

In latere jaren had ik mijn bloemenwerkplaats in de kelder en zag ze constant. Het kwam op het punt dat ik met hen zou praten met mijn geest, niet dat ze ooit terug antwoordden. Ze waren zwart. We zagen ze overal in de kelder, maar meestal langs een muur, en zagen ze af en toe langs dezelfde muur op de eerste verdieping en in de keuken bij de achterdeur. We hebben ze nergens anders in het huis of elders op het terrein gezien. Maar zelfs toen we geen glimp van hen kregen, wisten we wanneer ze aanwezig waren. Sommigen van hen leken een slechte aanwezigheid te hebben.

Een paar jaar nadat we waren ingetrokken, vertelde ik hen dat ze niet welkom waren in het huis en de slechte aanwezigheid leek weg te gaan. Toch hadden we een ongemakkelijk gevoel over hen. Niet angst. We hebben gewoon geaccepteerd dat ze er waren, omdat verschillende stappen die in de loop der jaren zijn genomen om ze te laten verdwijnen, toch niet werkten. Pas nadat de kwaadwillende mensen waren verteld dat ze niet welkom waren, wist ik dat ze terugkwamen. En ik weet niet zeker of ze slecht waren of gewoon overstuur. Ik zal het later uitleggen.

Slechts één keer zag hij er één duidelijk. Maar het gebeurde in een fractie van een seconde en ik zag het niet van boven naar beneden. Ik liep door de ontbijtzaal naar de keuken. Het keukenlicht stond in de hoek aan. Het was bij de achterdeur voor de kachel. Ik was geschrokken. Ik dacht dat iemand het huis was binnengekomen. Het gebeurde allemaal heel snel. Maar het licht erachter ging niet door zoals het een schaduw zou zijn. Het was kort en gedrongen en verscheen als een silhouet van een persoon. Het had een hoofd (er waren geen waarneembare kenmerken, inclusief geen ogen) schouders, armen en een romp. Het verdween te snel om nota te nemen als het benen of voeten had. Ik voelde dat het net zo verrast was als ik en was niet van plan gezien te worden.

Toen vloog ons huis in brand. Het was een groot vuur dat begon vanaf een kortgesloten tv langs de muur van schaduwen in de kuil. We waren zes maanden buiten toen het gerepareerd was. Ongeveer een week na de brand kwam ik vlak voor het donker langs om een ​​paar dingen op te pikken. Toen ik de achterportiek op kwam en door het zes meter hoge gat keek waar ooit het raam stond, keek ik door de ontbijtzaal naar de deur van de kelder. Ik voelde drie schaduwen bij de deuropening. Het was bijna donker buiten, dus ik zag ze niet echt.

Ik kreeg ook een heel slecht gevoel over hen en vertelde hen door te denken dat de slechten nog steeds niet welkom waren in het huis, of ik daar nu was of niet. Toen draaide ik me om en ging weg zonder het huis binnen te gaan. Ik was behoorlijk van streek. Of ik dit gevoel had omdat ik ook emotioneel boos was over het vuur … ik kan het niet zeggen.

De volgende dag ging ik terug en het leek alsof het huis vol schaduwen was, hoewel ik er zoals gewoonlijk slechts een glimp van opving, vluchtend in de kelder. En ik weet niet zeker of ik ze echt heb gezien, want daar waren geen lichten aan en het enige licht kwam van de ramen van de vensterput. Het was de enige keer dat ik ooit voelde dat ze probeerden te communiceren. Het leek erop dat ze van streek waren dat we er niet waren omdat het huis helemaal zwart was, er geen licht voor hen was in de keuken en er elke dag vreemden in het huis (de arbeiders) waren.

Een paar weken later probeerden inbrekers de nieuwe apparaten voor het huis te stelen. Alles was achtergelaten in de keuken bij de achterdeur. Mijn dochters en ik maakten grapjes dat ze de schaduwen tegenkwamen en bang waren. Wie weet? - Artsen zonder Grenzen

SCHADUWMENS OP DE WEG

Ik ben altijd heel opmerkzaam geweest en merk alles tot in detail op. Toen ik 13 was, reed ik met mijn oudere broer naar huis vanuit de supermarkt. Plots dook een donker figuur onder de auto. Het gebeurde heel snel, maar ik zag het rechtdoor. Het was absoluut in de vorm van een man en het leek uit het niets te verschijnen.

"Ik zag net een … een … een schaduwman, " zei ik tegen mijn broer. Natuurlijk maakte hij er een grapje van. Ik ging ermee akkoord, maar het was meer dan een grap voor mij. Ik zag een andere schaduwman diezelfde nacht toen ik uit bed stapte om naar de badkamer te gaan. Ik weet dat het niet mijn gedachten was om trucjes te spelen. - Jason

DE REFLECTIE

Ik heb schaduwmensen minstens twee keer gezien. De meest recente was terwijl je voor een tv zat die was uitgeschakeld. De weerspiegeling toonde een donkere entiteit die naast me zat. Ik was geïrriteerd en al snel was het weg. Ik hoop dat ik nooit meer zo'n ervaring heb.

Lang geleden zag ik een man met een hoge hoed die zich in de schaduw van een groot gebouw bewoog. Hij leek bijna op een fantoom te lijken, hoewel hij leek op een zeilmast die bestond uit elektrische magnetische signalen. - Gene

BLAUWE SCHADUWMENSEN OF DIMENSIONELE REIZIGERS

Ik heb terugkerende bezoeken van een levensvorm die ik de blauwe mensen noem. Ze zien er echter niet echt uit als mensen. Ze zijn ongeveer vier voet lang, ze lopen rechtop op benen, maar de knieën buigen achteruit. Ze hebben vier vingers en twee duimen en ongeveer dezelfde configuratie aan hun voeten. De tenen en vingers zijn zwemvliezen. Ze hebben geen schouders en geen nek. Ze gaan gewoon vanaf de schouders omhoog in een bolvormig hoofd. Het gezicht bestaat uit drie halve manen die gebogen zijn als een grimas, de kortste bovenaan en de langste onderaan. Ze zijn blauw.

Naar mijn weten hebben ze me nu ongeveer vijf jaar bezocht. Ze komen 's avonds laat als alles stil is. Het eerste en het ding dat me wakker maakt, is een hoog gejank. Dat wordt gevolgd door een wit licht dat door de muur, deur of waar ze ook maar naar binnen gaan, verschijnt. Ze komen binnen door het licht wanneer het voldoende opengaat om te passeren. Ik was in het begin behoorlijk bang en dacht dat ik een lucide nachtmerrie had. Maar later, toen ze verschillende keren terugkwamen, realiseerde ik me dat ze welwillend waren en alleen nieuwsgierig naar deze wereld. Ze liepen door mijn kamer, keken naar dingen en probeerden dingen aan te raken.

Lange tijd, toen ik probeerde met hen te praten, renden ze terug naar het licht en verdwenen. Ik heb alles geprobeerd om een ​​soort communicatie op te zetten. Pas sinds kort heb ik een doorbraak. Toen ik mijn mond opende om te spreken, rende een van hen naar hem toe en legde zijn hand op mijn mond. Ik werd stil en het raakte mijn ogen en vervolgens mijn oren. Toen raakte het de drie halve manen op zijn gezicht, raakte mijn ogen en oren weer aan.

Eén ding dat ik moet tussenkomen is dat ze hier geen fysieke vorm hebben; Ik bedoel, het zijn soort van spoken, dus als ik zeg dat ze me aanraakten, was het niet echt aangeraakt te worden. Het kostte me een tijdje om het allemaal samen te stellen, maar ik heb het gedaan en de boodschap is dat ze met geluid "zien". Mijn stem verblindde hen en maakte hen bang. Het kan hen zelfs hebben verwond.

Ik denk dat ze dimensionale ontdekkingsreizigers zijn en ik denk dat ze graag willen communiceren. Ik werk aan verschillende benaderingen om dat te doen. - DM

ROOK EN VORMLOOS

Ik zie al heel lang iets dat lijkt op schaduwmensen, hoewel de schaduwen die ik zie niet precies op mensen lijken en ze zich in de onderste hoeken van het huis bevinden. Ik zie ze vanuit mijn ooghoeken en ze zijn rokerig, maar ze zijn vormloos en verdwijnen zodra ik er frontaal naar kijk, meestal om een ​​hoek.

Ik krijg echter zeker een kwaadaardig gevoel van hen. Ik heb altijd geloofd dat ze demonen waren, en dat nog steeds doen, omdat ik niet geloof in het leven na de dood of buitenaardse wezens en geesten. Ik zie een psychiater voor klinische depressie en vertelde hem er eindelijk over omdat het me dwars zat. Ik vertelde hem dat ik dacht dat ik gek werd en, natuurlijk, hij gaf me meteen een psychotropisch medicijn en wilde weten of ik ook stemmen hoorde (waarvan ik dacht dat het gek was!). Ik ben niet lang genoeg op de drug geweest om te zien of het zal veranderen dat ik ze zie. Op de een of andere manier krijg ik het gevoel dat ik iemand gewoon heb verteld dat ik ze niet meer zal zien. Zou dat een placebo-effect zijn? - Barbara

SCHADUWMENSEN EN OUIJA

Ik ben er vrij zeker van dat de schaduwmensen demonen zijn. Op een avond had ik een feestje en ik had net een Ouija-bord gekregen voor mijn verjaardag. Iedereen heeft me overgehaald om het te gebruiken, dus we begonnen te spelen.

Toen begonnen er rare dingen te gebeuren. Schaduwfiguren begonnen in mijn kamer te verschijnen - veel schaduwmensen. Het was geen van onze schaduwen; deze waren anders. Sommigen hadden rode ogen. Toen kwamen rode bollen door mijn kamer. We hadden een beschermende cirkel gemaakt en we probeerden er allemaal in te blijven. Het werd echt koud in mijn kamer en we konden allemaal onze adem zien. Als sommige van mijn vrienden de schaduwmensen niet konden zien, konden ze ze voelen.

Er was een totaal kwaad gevoel in de kamer. We werden allemaal te bang om te bewegen. We hadden zoiets van "Whoa!" Toen veranderde een van de schaduwmensen - ze zagen er allemaal eng uit. Ik zou het kunnen uitleggen, maar ik wil niet in detail treden. Laten we zeggen Pumpkin Head (de demonenjongen uit enge films; nee, zijn hoofd is geen pompoen.) Dus we schreeuwden en renden uiteindelijk de kamer uit. Mijn ouders dachten dat we gek waren.

Die nacht toen we naar bed gingen, gloeiden mijn kasten rood en gingen er bollen door mijn kamer. We gingen niet slapen tot, bijvoorbeeld om 5 uur, en zelfs toen sliepen we slechts nog geen vier uur. Dat was freaky, en daarna stierf het een tijdje niet meer.

Dat was de laatste keer dat ik het Ouija-bord gebruikte. Ik gooide het ergens diep in een van mijn kasten. Nu heb ik alleen Psychic Circle gebruikt, en zelfs dat heeft consequenties. Ik mag het niet meer gebruiken vanwege wat mij, mijn vriend en mijn moeder is overkomen. Maar dat is een ander verhaal voor een andere keer. - Manda

THEORIE: OUDE GODEN

Ik onderzoek alle dingen van het paranormale, UFO's en oude beschavingen als een hobby van mij. Ik herinner me een artikel over buitenaardse wezens die de aarde eerder hebben bezocht - de Maya-goden Quetzalcoatl en Tezcaticopa waren Drac-broers. Dit artikel zei dat deze Drac-mensachtigen, geïdentificeerd door talloze namen als draken, slangen, slangen, Quetzalcoatl en Tezcatlipoca, afkomstig waren uit het sterrenbeeld Draco, wat draak betekent en vernoemd is naar deze Drac-mensachtigen. Dit ging samen met het sterrenbeeld Lacerta, wat hagedis betekent, een ander reptielenras dat ooit op aarde kwam. Deze werden meestal in Mexico aanbeden.

Hoe dan ook, er wordt gezegd dat Quetzalcoatl en Tezcatlipoca zichzelf zouden kunnen vermommen als verschillende humanoïden, en omdat de Dracs in een ander frequentiebereik bestaan, kunnen ze de mogelijkheid regelen om gedeeltelijk in en uit ons frequentiebereik te verschijnen, en dat soms alleen hun "schaduwen" of hun vleugels verschijnen.

Zou dit kunnen zijn wat mensen hier zien met schaduwmensen? Zouden al onze legenden van duivels, waterspuwers, slangengoden, motten en draken van deze wezens kunnen zijn? En misschien is de reden dat we meer schaduwmensen zien, omdat ze in aantal toenemen. - Mystylady

THEORIE: MOTHMAN

Ik las je artikel over de schaduwmensen en merkte dat je een voor de hand liggende theorie over het hoofd zag: The Mothman. Ben ik de enige die dit heeft opgemerkt? Sommige beschrijvingen en schetsen van de schaduwmensen lijken erg op de Mothman. De zwarte schaduwfiguur, de gloeiende rode ogen en het gevoel van angst. Al deze zijn op een gegeven moment gebruikt in beschrijvingen van de Mothman en de schaduwmensen.

Misschien zijn deze schaduwmensen dezelfde wezens als de Mothman. Oké, de Mothman had iets meer "kracht" - zijn hypnotische vermogens de elektrische storingen die zich voordeden toen hij in de buurt was. Misschien was het een soort 'superschaduwwezen'. Ja, ik weet dat dat oubollig klinkt. Mothman-waarnemingen zijn onlangs weer over de hele wereld opgekomen. En deze schaduwmensen zijn onlangs begonnen zich gemakkelijker te laten zien. Misschien zijn ze hetzelfde. - Brandon W.