Top 10 films van 2008

Tot november stond mijn Top 10-lijst bovenaan The Dark Knight. Toen ik uit een screening in IMAX liep, herinner ik me dat ik iedereen die zou luisteren vertelde dat ik zojuist de beste film van het jaar had gezien en waarschijnlijk de beste superheldenfilm ooit gemaakt. Toen zag ik in december The Curious Case of Benjamin Button … en begon ik The Dark Knight te flippen tussen de 1e en 2e plaats. Uiteindelijk ben ik met The Dark Knight gegaan omdat het me maandenlang is bijgebleven. Houd er rekening mee dat dit mijn persoonlijke favorieten zijn. Het staat u vrij om het oneens te zijn met een of alle van hen.

Eervolle vermeldingen: Wat doodt je niet, Tropic Thunder, Iron Man & Snow Angels

'De donkere ridder'

Christian Bale, Heath Ledger, Aaron Eckhart, Maggie Gyllenhaal en Gary Oldman leveren allemaal geweldige prestaties in de tweede Batman- film van schrijver / regisseur Christopher Nolan. 'Dark' is het juiste woord om te associëren met dit Batman- verhaal waarin onze held het opneemt tegen een van zijn grootste tegenstanders - The Joker. Bale's Batman is wederom een van de beste hoofdprestaties in een superheldenfilm, en Ledger's Joker is een van de meest memorabele schurken ooit die het zilveren scherm siert. De effecten zijn fantastisch, de richting van Nolan is helder en precies en er is absoluut geen vet meer om weg te knippen. The Dark Knight is ongeveer net zo goed als films krijgen.

'The Curious Case of Benjamin Button'

Oh man, ik hou van dit fantasieverhaal. De Curious Case van Benjamin Button kan 2 uur en 45 minuten duren, maar het is 2 uur en 45 minuten waar ik nooit spijt van zal krijgen in een theater. Prachtig om naar te kijken, elk detail is perfect in deze sprookjesachtige foto van David Fincher ( Fight Club ,). Kijkend hoe Brad Pitt ouder werd en Cate Blanchett zag evolueren van een slungelige jonge vrouw naar een volwassen, waardige senior, had zich gekunsteld gevoeld, had er zelfs hokey kunnen uitzien met alle vooruitgang die is geboekt in make-upeffecten. Maar het feit is binnen enkele minuten nadat je hebt zitten kijken naar Benjamin Button dat je zo verdwaald bent in dit prachtige verhaal, dat je er niet lang over nadenkt dat Pitt en Blanchett onder al die make-up zijn.

'Slumdog Millionaire'

De populariteit van Who Wants to Millionaire is afgenomen, maar je hoeft geen fan van de serie te zijn om Slumdog Millionaire te begrijpen en ervan te genieten. Een van die films die moeilijk te weerstaan is als tag 'een klein juweeltje', Slumdog Millionaire laat zien hoe een jonge man in staat was om uit vreselijke armoede te komen om miljonair te worden in de Indiase versie van de ooit populaire spelshow. Hoewel sommige scènes gruwelijk en ongelooflijk triest zijn, is er een gevoel van hoop dat Slumdog Millionaire doordringt. Regisseur Danny Boyle ( Trainspotting , 28 dagen later ) maakte de film op locatie in Mumbai, waarbij hij voornamelijk onbekende jonge acteurs gebruikte om zijn hoofdrollen in te vullen. Het resultaat is een film die geloofwaardig, herkenbaar en oprecht ontroerend is.

'Wall-E'

? Dat klinkt niet zo aantrekkelijk. En niet alleen dat, Pixar verbergde niet het feit dat er niet veel dialoog in de film was. Ik was niet meteen verkocht aan het idee, maar ik zal je vertellen wat, 10 minuten na de film werd ik verliefd op Wall-E - en ik viel hard. Die goochelaars bij Pixar, geleid door schrijver / regisseur Andrew Stanton, deden het opnieuw. Ze creëerden een magische wereld die een publiek van alle leeftijden aantrekt en aan je hart trekt.

'De lezer'

Kate Winslet is fenomenaal in de hoofdrol in

is een van die films die de reactie van het publiek opsplitst in twee kampen - je zult het geweldig vinden of er een hekel aan hebben. Er is geen midden in de weg met deze dramatische film die zich richt op de nasleep van de Holocaust en het effect ervan op overlevenden.

'Frost / Nixon'

Ik wist niets over de interviews met Nixon versus Frost tot ik deze film zag. Nu voel ik me beter op de hoogte van de schandelijke ex-president als een gevallen wereldleider en als een man die te maken kreeg met zijn ambtsuitval (iets dat hij zelf meebracht) en gedwongen werd zijn leven te leiden buiten de wereld van de politiek. Geregisseerd door Ron Howard en aangepast voor het scherm door Peter Morgan (die het toneel schreef waarop de speelfilm is gebaseerd),

gaat niet alleen over politiek en dat maakt het zo fascinerend.

'In Brugge'

Heb je gezien

heeft misschien een kans gehad om een plekje op meer Top 10-lijsten te verdienen en misschien zelfs een prijs of twee.

'Melk'

Nog een stukje Amerikaanse geschiedenis dat ik niet kende voordat ik een speelfilm over het onderwerp zag, Milk vertelt over Harvey Milk's opkomst van een eigenaar van een klein bedrijf tot de eerste openlijk homoseksuele man die in Californië werd gekozen. Milk markeert het speelfilmdebuut van Dustin Lance Blank die zich met deze film als scenarioschrijver aankondigt om te bekijken. Blank condenseert het leven van Milk zonder de man te marginaliseren en regisseur Gus Van Sant toont veel terughoudendheid in het omgaan met het onderwerp. Boordevol geweldige uitvoeringen (Sean Penn, James Franco, Josh Brolin en Emile Hirsch zijn echte hoogtepunten), is Milk een zeer boeiend, tot nadenken stemmend verhaal dat hopelijk dagenlang het voer van gesprekken zal zijn na het bekijken.

'De bezoeker'

Precies daar met In Brugge in de categorie 'Ik wed dat je dit in theaters hebt gemist', is The Visitor een actueel verhaal over een introverte man die twee illegale immigranten helpt en tijdens het vriendschap sluiten opent hij zich voor het leven en de liefde. Richard Jenkins ( Six Feet Under ) geeft een tour de force uitvoering als een kerel die al zijn emoties opgesloten houdt totdat hij deze vreemden ontmoet die zijn hulp nodig hebben. De filmmaker achter de briljante, schrijver / regisseur Tom McCarthy, geeft ons een film vol met mensen die echte gesprekken voeren - geen dialoog spuiten.