Negentiende-eeuwse virtuoze pianist en componist Franz Liszt was een bijzonder begaafde en uiterst getalenteerde pianist. De werken van de Hongaar, meer dan 125 jaar geleden geschreven, worden tegenwoordig nog steeds op grote schaal uitgevoerd in concertzalen over de hele wereld en worden veelvuldig gebruikt in televisie, bioscoop, radio en commerciële media. De 10 Liszt-werken die hieronder worden vermeld, bevatten stukken die elke klassieke muziekafspeellijst zou moeten bevatten.

Hongaarse Rhapsody nr. 2

Van de 19 piano-rapsodieën in deze set neemt nr. 2 de taart. Het werd gecomponeerd in 1847 en vervolgens gepubliceerd in 1851. Het was meteen een succes. Liszt regelde vervolgens een orkestrale versie ervan, evenals een versie voor een pianoduet. Velen van jullie zullen dit muziekstuk onmiddellijk herkennen.

De "Rhapsody Rabbit Merrie Melodies Animated Short" is uitgezonden sinds 1946 en bevatte dit nummer. Vanwege de extreme moeilijkheid van het stuk (luister maar naar die finale!), Werd het onofficieel een uitdaging en noodzakelijk voor elke virtuoze pianist.

Beste gebruik: speel Rhapsody nr. 2 als u zich op de muziek wilt concentreren en niets anders wilt doen. Het is niet geweldig om te studeren of te ontspannen omdat het je absolute aandacht vereist.

Liebestraum nr. 3

Samengesteld als een set van drie pianostukken, werd elke Liebestraum (Dreams of Love) bedacht uit gedichten van Ludwig Uhland en Ferdinand Freiligrath en gepubliceerd in 1850. Liebestraum nr. 3 is de meest populaire van de set en het bijbehorende gedicht: “O lieb, so lang du lieben kannst "(" Liefde zo lang als je kunt ") beschrijft onvoorwaardelijke liefde.

Beste gebruik: speel Liebestraum nr. 3 rustig op de achtergrond tijdens een romantisch diner bij kaarslicht.

La Campanella

Dit betekent "de kleine bel" in het Italiaans, het derde deel van de zes Grandes études de Paganini van Liszt (1851) komt uit het laatste deel van Paganini's Vioolconcert nr. 2.

Beste gebruik: speel La Campanella tijdens een klein diner of sociale bijeenkomst. De positieve energie ervan zal de stemming van iedereen verlichten en het gesprek verlevendigen.

12 Grandes Etudes

Ook bekend als de Transcendente Etudes, de huidige versies die we vandaag horen, zijn eigenlijk revisies van revisies van 12 etudes die Liszt schreef toen hij 15 jaar oud was. Hij schreef ze in 1826, maar reviseerde ze vervolgens, noemde ze Douze Grandes Etudes en publiceerde ze in 1837.

Vijftien jaar later herzag hij ze opnieuw, maakte ze minder moeilijk (zoals niet zo extreem moeilijk voor een pianovirtuoos) en voegde programmatische titels toe aan alle behalve etudes 2 en 10.

Beste gebruik: voor diegenen onder u die niet snel afgeleid raken, u kunt waarschijnlijk wegkomen met luisteren naar Liszts Transcendente Etudes tijdens het studeren. Het zou ook geweldig zijn om naar te luisteren terwijl je iets creatiefs doet, zoals een schilderij maken.

Pianoconcert nr. 1

Hoe geweldig zou het zijn geweest om de première van het pianoconcert nr. 1 van Liszt te zien op 17 februari 1855? Liszt zelf zat aan de piano en Hector Berlioz dirigeerde. Net als de Transcendentale Etudes duurde het meer dan twee decennia voordat Liszt eindelijk de compositie had voltooid.

Hij begon op 19-jarige leeftijd aan het concerto te werken in 1830. Na een reeks revisies ging hij in première in 1855 maar ging vervolgens nog meer veranderingen aanbrengen. Liszt liet zijn herziene concerto in 1856 publiceren, wat tegenwoordig in concertzalen wordt uitgevoerd.

Beste gebruik: speel Liszts pianoconcert nr. 1 als je je creatief voelt.

Sonate in B Minor

De Sonate in B-mineur van Liszt was absoluut geen publiekstrekker na zijn eerste uitvoeringen. Liszt droeg het stuk op aan Robert Schumann, maar de vrouw van Schumann, Clara (zelf pianist en componist), voerde het niet uit. Ze noemde het 'blind geluid'. Toen Liszt het stuk voor Johannes Brahms in 1853 uitvoerde, werd gezegd dat Brahms in slaap viel.

Naarmate de tijd vorderde, begonnen pianisten en musicologen het werk positief te beoordelen. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze het een van de grootste toetsenbordwerken van de 19e eeuw noemen. Er zijn veel diepgaande onderzoeken en analyses gedaan naar de samenstellingsstructuur van het werk. In het licht van deze sterke contrasten van ervan houden of er een hekel aan hebben, moet Liszts Sonate in B-mineur in deze lijst worden opgenomen.

Beste gebruik: Houd tijd over om echt naar Sonata in B mineur te luisteren of speel het terwijl je studeert of aan een project werkt.

Troost nr. 3

Consolation nr. 3 (Lento Placido) is opgenomen in een set van zes Consolations en is het meest populair. Het werd gepubliceerd in 1850 (de versies die vandaag het meest werden uitgevoerd) als een herziening van de originelen die tussen 1844 en 1849 waren gecomponeerd. De originele versies werden pas in 1992 gepubliceerd.

Beste gebruik: speel Consolation nr. 3 wanneer u moet ontspannen; het is een perfecte onderbreking voor een stressvolle dag. Met zijn inherente sereniteit zou het ook een goede keuze zijn om op een begrafenis te spelen.

Mephisto Waltz No. 1 (voor orkest)

Liszt componeerde oorspronkelijk de Mephisto Waltz No. 1 voor orkest, maar hij arrangeerde het later voor solo piano en piano duet. De programmamuziek, getiteld Der Tanz in der Dorfschenke (The Dance in the Village Inn), speelt zich af op een scène uit Faust van Nikolaus Lenau.

Hoewel Liszt wilde dat deze wals zou worden gepubliceerd en uitgevoerd met een stuk dat hij tegelijkertijd schreef, Midnight Procession (Der nächtliche Zug ”) - ook van Nikolaus Lenau's Faust - heeft de uitgever het verzoek van Liszt niet ingewilligd en werden de twee werken gepubliceerd afzonderlijk.

Beste gebruik: dit is een aandachtstrekkend stuk, dus het is het beste om hiernaar te luisteren als je een muzikale pauze van 10 tot 15 minuten nodig hebt.

Hexameron

Op voorstel van prinses Cristina Trivulzio Belgiojoso, die ook het werk in opdracht gaf, werkten Liszt en vijf andere componisten (Sigismond Thalberg, Johann Peter Pixis, Carl Czerny, Henri Herz en Frédéric Chopin) samen aan Hexameron (dat verwijst naar de bijbelse zes dagen van creatie).

Het stuk is verdeeld in negen delen en bevat zes variaties op het thema Mars van de puriteinen uit de opera I puritani van Vincenzo Bellini. Elk van de zes componisten droeg één variatie bij en Belgiojoso haalde Liszt over om ze op een manier te rangschikken die artistiek en stilistisch aangenaam was.

Variatie 1 is geschreven door Thalberg, Variatie 2 is geschreven door Liszt, Variatie 3 is geschreven door Pixis, Variatie 4 is geschreven door Czerny, Variatie 5 is geschreven door Herz en Variatie 6 is geschreven door Chopin. Liszt schreef ook de introductie, het thema en de finale. Belgiojoso gaf het stuk de opdracht als een benefietconcert om geld in te zamelen voor de armen.

Beste gebruik: speel Hexameron tijdens een etentje of sociale bijeenkomst. Het is ook een geweldige manier om je creatieve sappen te laten stromen.

Un Sospiro

Nummer drie van een set van Three Concert Etudes, Un Sospiro ("een zucht") is een studie van verschillende technieken, maar de meest opvallende zijn de kruisende handbewegingen. De drie etudes werden gecomponeerd tussen 1845 en 1849.

Beste gebruik: speel Un Sospiro in een romantische setting, diner, tijdens het studeren, knutselen, schilderen of wanneer je gewoon moet ontspannen.

Les Jeux d'eau à la Villa d'Este

Zonder de Villa d'Este, die nu op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat, zou Liszt dit prachtige muziekstuk niet hebben gecomponeerd. Hij schreef het na inspiratie van de fonteinen van de villa. Het stuk komt uit een grotere reeks van drie suites getiteld Années de Pèlerinage (Years of Pilgrimage).

De eerste suite, Première année: Suisse (eerste jaar: Zwitserland) en tweede suite, Deuxième année: Italie (tweede jaar: Italië) werden gepubliceerd in 1855 en 1858, terwijl zijn derde, Troisième année (derde jaar), waaronder Les Jeux d'eau a la Villa d'Este, werd gepubliceerd in 1883.

Beste gebruik: Dit is een ander stuk om achterover te leunen en te genieten zonder enige afleiding.