Iedereen heeft een schuldig plezier, en de mijne is hair metal. Ik ben opgegroeid met het luisteren naar pop metal uit de jaren '80 en de vroege jaren '90 voordat ik in de meer intense genres ging spelen. Er zijn altijd ruzie geweest over wie een haarband was en niet. Naar mijn mening waren Guns 'N Roses, Van Halen en Def Leppard GEEN haarbanden, dus je zult ze niet op mijn lijst vinden. En aangezien deze bands meer single- dan album-georiënteerd waren, noem ik mijn favoriete nummers van de groepen in plaats van albums.

Vergiftigen

In een close call over de Crue is Poison mijn keuze als de beste hair metalband aller tijden. Van "Talk Dirty To Me" tot "Every Rose Has Its Thorn" tot "Unskinny Bop", ze hebben enorme radio- en MTV-hits gehad en miljoenen albums verkocht. Ik vind Bret Michaels als zanger een beetje beter dan Vince Neil en de twee bands zijn verbonden met het aantal leden dat bij Pamela Anderson is geweest.

Motley Crue

Voor pure losbandigheid verslaat niemand Motley Crue. Ze hebben het verhaal verteld en zijn nog steeds op tournee en maken muziek. Tommy Lee is een geweldige drummer en Nikki Sixx een uitstekende bassist. Ze hebben ook veel commercieel succes gehad en geweldige nummers zoals "Girls Girls Girls", "Shout At The Devil" en "Kickstart My Heart".

Ratt

Hoewel "Round and Round" hun enige grote radiohit was, had Ratt een heleboel geweldige nummers. Stephen Pearcy's kenmerkende rasp en het funky gitaarwerk van de band deden ze opvallen. "I Want A Woman", "You're In Love" en "Lay It Down" zijn allemaal echt goede nummers. Ratt herenigde en bracht een goed ontvangen CD uit in 2010.

bevelschrift

Warrant was een groep die het talent had om memorabele ballades te schrijven. "Heaven" en "Soms She Cries" klommen in de pop-hitlijsten, maar ik hield altijd van "Down Boys". Ik haatte het nummer 'Cherry Pie', maar de video hielp een beetje. Nadat hij in de loop der jaren verschillende keren was vertrokken en teruggekomen naar de band, stierf leadzanger Jani Lane in 2011.

Dokken

Dit was een band die implodeerde net toen ze op ontploffen stonden. George Lynch en Don Dokken konden niet met elkaar overweg en de band splitste zich toen ze op het punt stonden naar het volgende niveau te schieten. Lynch is een van de beste gitaristen in metal, en Dokken kan echt croon. "In My Dreams" is een klassieker en "It's Not Love" en "Alone Again" zijn ook goed.

Assepoester

De hoge toon van Tom Kiefer is heel onderscheidend, en het merk van Cinderella's pop metal had een beetje bluesinvloed. "Gypsy Road", "Coming Home" en "Shake Me" waren mijn favoriete nummers van de groep. Assepoester tourt nog steeds, hoewel het al enkele jaren geleden is dat ze nieuw materiaal hebben uitgebracht. Maar als je erover nadenkt, willen mensen niet echt nieuwe nummers horen van groepen waarmee ze zijn opgegroeid. Ze willen alleen de grote hits horen.

Winger

Kip Winger had de witste tanden in de muziek en kon echt de bas spelen. Reb Beach was ook een echt goede gitarist. Wat betreft muzikaliteit waren ze een van de meest getalenteerde haarbanden. "Seventeen", "Madelaine" en "Miles Away" zijn mijn top 3 Winger-nummers. En hoewel Stuart in Beavis en Butthead hun T-shirt droeg, haalden ze toch mijn top 10.

Slachten

Mark Slaughter heeft een krachtige stem die soms neigde naar klinkende krijsen. Maar zijn pijpen waren echt en als hij hem vrij recentelijk op de Sturgis Motorcycle Rally heeft zien zingen, kan dat bevestigen dat hij sinds de jaren '80 niets is kwijtgeraakt, in tegenstelling tot sommige van zijn tijdgenoten. "Burning Bridges" is een geweldig nummer, en ik zou ook "Spend My Life" en "Fly To The Angels" toevoegen als kwaliteitstracks.

LA Guns

Ik denk dat ze door de jaren heen ongeveer 15 verschillende leadzangers hebben gehad, hoewel het Phil Lewis-tijdperk het meest succesvol was. Tracii Guns is een zeer goede gitarist, en hoewel hij nu niet bij de band is, was hij destijds. Mijn favoriete nummer van LA Guns is altijd "Ballad Of Jayne" geweest, gevolgd door "Never Enough" en "It's Over Now".

witte Leeuw

White Lion, geleid door de Deense zanger Mike Tramp, was een van de weinige haarbanden die over andere dingen zongen dan kuikens en feesten. Ze hebben in hun liedjes enkele sociale en politieke kwesties behandeld. Ik ben altijd dol geweest op 'Little Fighter', dat ging over een Greenpeace-schip dat door Franse commando's tot zinken was gebracht. "Tell Me" en "Wait" waren ook erg goede nummers.