gevormd:

1978 in Londen, Engeland

Oorspronkelijke leden:

• Chrissie Hynde (geboren Christine Ellen Hynde op 7 september 1951 in Akron, Ohio) - Hoofdstem, gitaar, primaire songwriter
• James Honeyman-Scott (geboren 4 november 1956 in Hereford, Engeland; overleden 16 juni 1982 in Londen, Engeland) - Hoofdgitaar
• Pete Farndon (geboren 2 juni 1952 in Hereford, Engeland; overleden 14 april 1983 in Londen, Engeland) - Basgitaar
• Martin Chambers (geboren Martin Dale Chambers op 4 september 1951 in Hereford, Engeland) - Drums

Andere Key '80s Bandleden:

• Robbie McIntosh (geboren op 25 oktober 1957 in Sutton, Surrey, Engeland) - Gitaar, achtergrondzang

Origins:

De Pretenders zouden nooit zijn gebeurd als Chrissie Hynde in 1973 de Atlantische Oceaan niet was overgestoken in een verhuizing naar Londen. Aanvankelijk schreef ze muziekkritiek en in 1976 was ze een actieve waarnemer van de Britse punkrotexplosie. In 1978 sloot ze zich aan bij Farndon, die hielp bij het voltooien van de originele line-up van de band door twee Hereford-kennissen te werven, Honeyman-Scott en Chambers. Hoewel de rest van de band Hynde's punkneigingen niet deelde, smeedde de groep een verstrengeld, fris geluid.

A Brief Reign for the Pretenders, 1978-1982:

In minder dan vier jaar samen werd het oorspronkelijke kwartet geprezen als een van de redders van gitaargebaseerde rockmuziek tijdens de chaotische post-punkperiode. Honeyman-Scott wordt nog steeds algemeen beschouwd als een van rock's grootste gitaar aller tijden, in staat tot ongelooflijk creatieve en ingenieuze ritmes en texturen in zijn spel. Farndon en Chambers vormden ondertussen een zeer capabele, organische ritmesectie die een geef-en-neem-samenhang mogelijk maakte tussen bandleden die je zelden tegenkomt in elke stijl van rockmuziek.

De eerste twee albums:

Met de fantasieloze titel en, respectievelijk uitgebracht in 1980 en 1981, creëerde de band zowel vol zelfvertrouwen als een niche in rockmuziek die lang heel hard had moeten worden gevuld. Hynde's trillende, soulvolle zang vormde een speels samenspel met de grillige maar kunstig weergegeven muzikale lijnen die door de rest van de band werden geleverd. 'Kid', 'Message of Love', 'Precious', 'Tattooed Love Boys' en 'Mystery Achievement' zijn slechts enkele hoogtepunten van de eerste twee albums.

Tragedie, brutaal en abrupt:

Het duurde niet lang voordat het heroïnegebruik van Honeyman-Scott snel een obstakel werd voor het voortdurende succes van de band, en in juni 1982 schopte Hynde hem uit de band vanwege zijn steeds destructievere gewoonte. Tragisch genoeg stierf Honeyman-Scott enkele dagen later aan een overdosis drugs. Om onvermijdelijkheid als bijna natuurlijke wet in rock and roll te bewijzen, stierf Farndon aan soortgelijke oorzaken slechts 10 maanden later. Op dat moment leek het terugkomen van zo'n dubbele verwoesting vergezocht zelfs voor dit winterharde stel.

Agressief, vastberaden doorzettingsvermogen van Hynde en de pretenders:

Toch is dit Chrissie Hynde waar we het over hebben. Twee maanden voor de dood van Farndon had ze al een nieuwe versie van de band samengesteld. In 1984 stond 'Back on the Chain Gang', een spookachtig eerbetoon aan de gevallen bandleden van Hynde die de Top 10 bereikte in de hitlijsten. Hynde ging door met een ietwat ronddraaiende line-up voor de volgende release van de Pretenders, 1986, waarbij ze Chambers afwijzen, maar nog steeds kaartsucces vinden met het prachtige "Don't Get Me Wrong".

Feministisch icoon of gewoon een serieuze rockchick ?:

Halverwege de jaren 80 was het voor iedereen vrij duidelijk geworden dat The Pretenders in wezen een voertuig voor de getalenteerde Hynde was geworden. Dit ging met tussenpozen door tot en met de jaren '90. Maar boven alles is Hynde relevant gebleven voor de grond die ze gebroken heeft voor vrouwen in rock and roll. Toch is ze op zijn best ambivalent geweest over zo'n rol of imago, in plaats daarvan focust ze op het blijven vieren van de prestaties van de oorspronkelijke pretenders.