Hoogte: 4.391 voet (4.392 meter)
Prominentie: 4.027 voet (4.027 meter); 21e meest prominente piek ter wereld.
Locatie: Cascade Range, Pierce County, Mount Rainier National Park, Washington.
Coördinaten: 46 ° 51′10 ″ N 121 ° 45′37 ″ W
Kaart: USGS topografische kaart Mount Rainier West
First Ascent: Voor het eerst opgenomen beklimming in 1870 door Hazard Stevens en PB Van Trump.
Mount Rainier is de hoogste berg van Washington. Het is de 21e meest prominente berg ter wereld met een hoogteverschil van 13.211 voet vanaf het dichtstbijzijnde dieptepunt. Het is de meest prominente berg in de onderste 48 staten (de aangrenzende Verenigde Staten).
Mount Rainier is de hoogste piek in de Cascade Range, een lange reeks vulkanische bergen die zich uitstrekt van Washington via Oregon tot Noord-Californië. Andere Cascade-pieken gezien vanaf de top van Mount Rainier zijn Mount St. Helens, Mount Adams, Mount Baker, Glacier Peak en Mount Hood op een heldere dag.
Mount Rainier, een gigantische stratovulkaan in de Cascade Volcanic Arc, wordt beschouwd als een actieve vulkaan met zijn laatste uitbarsting in 1894. Rainier barstte meer dan twaalf keer uit in de afgelopen 2.600 jaar, met de grootste uitbarsting 2.200 jaar geleden.
Als een actieve vulkaan heeft Mount Rainier veel kleine hoogfrequente aardbevingen, die vaak dagelijks optreden. Elke maand worden maar liefst vijf aardbevingen geregistreerd nabij de top van de berg. Kleine zwermen van vijf tot tien aardbevingen, die zich over een paar dagen voordoen, komen ook vaak voor. Geologen zeggen dat de meeste van deze aardbevingen het gevolg zijn van hete vloeistoffen die in de bergen circuleren.
De top van Rainier heeft twee overlappende vulkanische kraters, elk meer dan 1000 voet in diameter. Het heeft ook een klein kratermeer dat 16 voet diep en 130 voet lang en 30 voet breed is. Dit is het hoogste kratermeer in Noord-Amerika. Het meer ligt echter onder 100 voet ijs in de westelijke krater. Het kan alleen worden bezocht door een netwerk van ijsgrotten in de kraters te volgen.
Mount Rainier is de meest gletsjerberg in de aangrenzende Verenigde Staten met 26 grote gletsjers en 35 vierkante mijl gletsjers en permanente sneeuwvelden.
Mount Rainier heeft drie afzonderlijke toppen - 14.411 voet Columbia Crest, 14.158 voet Point Success en 14.112 voet Liberty Cap. De standaard klimroutes bereiken de krater op 14.150 voet en veel klimmers stoppen hier en vinden dat ze de top hebben bereikt. De eigenlijke top van Columbia Crest ligt op een kwart mijl afstand en is bereikbaar via een wandeling van 45 minuten over de krater.
Liberty Cap op 14, 112 voet (4, 301 meter), is de laagste van de drie toppen van Mount Rainier, maar heeft een prominentie van 150 meter (492 voet), waardoor het een aparte piek is van Columbia Crest, het hoogtepunt. De meeste klimmers beschouwen het echter niet als een aparte berg vanwege de enorme omvang van Rainier, dus het wordt zelden beklommen in vergelijking met de hogere top.
De vulkanische kegel van Mount Rainier is ongeveer 500.000 jaar oud, hoewel een vroege voorouderlijke kegel bestaande uit lavastromen meer dan 840.000 jaar oud is. Geologen zeggen dat de berg ooit op ongeveer 16.000 voet stond, maar puinlawines, modderstromen of lahars en gletsjers brachten hem terug naar zijn huidige hoogte. De enorme Osceola-modderstroom, die 5000 jaar geleden plaatsvond, was een gigantische puinlawine die een rots, ijs en modder meer dan 50 mijl naar het Tacoma-gebied veegde en meer dan 1600 voet van de bergtop verwijderde. De laatste grote modderstroom gebeurde meer dan 500 jaar geleden. Geologen zeggen dat toekomstige modderstromen zo ver kunnen reiken als Seattle en het Puget Sound onder water kunnen zetten.
Mount Rainier is het middelpunt van het Mount Rainier National Park van 235, 625 hectare, dat 50 mijl ten zuidwesten van Seattle ligt. Het park is 97% procent wildernis en de andere 3% een National Historic Landmark District. Meer dan 2 miljoen bezoekers komen elk jaar naar het park. President William McKinley creëerde het nationale park, de vijfde van de natie, op 2 maart 1899.
Inheemse Amerikanen noemden de berg Tahoma, Tacoma of Talol van een Lushootseed-woord dat 'moeder van water' betekent en een Skagit-woord dat 'grote witte berg' betekent.
De eerste Europeanen die de grote toppen zagen, waren kapitein George Vancouver (1757-1798) en zijn bemanning, die in 1792 naar Puget Sound voeren terwijl ze de noordwestkust van Noord-Amerika verkenden. Vancouver noemde de piek voor de admiraal Peter Rainier (1741-1808) van de Britse koninklijke marine. Rainier vocht tegen de kolonisten in de Amerikaanse revolutie en raakte zwaargewond op 8 juli 1778, terwijl hij een schip veroverde. Hij werd later Commodore en diende in Oost-Indië voordat hij zich terugtrok in 1805. Na zijn verkiezing in het Parlement stierf hij op 7 april 1808.
In 1792 schreef kapitein George Vancouver over de pas ontdekte en genaamd Mount Rainier: "Het weer was sereen en aangenaam, en het land bleef tussen ons en de oostelijke besneeuwde bergketen hetzelfde weelderige uiterlijk vertonen. Aan het noordelijke uiteinde droeg Mount Baker door kompas N. 22E; de ronde besneeuwde berg, die nu zijn zuidelijk uiteinde vormt, en die ik, na mijn vriend, admiraal Rainier, onderscheid met de naam Mount Rainier, droeg N (S) 42 E."
Door de 19e eeuw heette de berg zowel Mount Rainier als Mount Tacoma. In 1890 oordeelde de United States Board of Geographic Names dat het Rainier zou heten. Al in 1924 werd in het Amerikaanse congres echter een resolutie geïntroduceerd om het Tacoma te noemen.
De eerste beklimming van Mount Rainier vond plaats in 1852 door een partij zonder papieren. De eerste bekende beklimming was in 1870 door Hazard Stevens en PB Van Trump. Het paar werd na hun succesvolle beklimming in Olympia uitgeschakeld.
De grote Amerikaanse natuuronderzoeker John Muir beklom de Mount Rainier in 1888. Hij schreef later over zijn klim: "Het uitzicht dat we vanaf de top genoten kon nauwelijks worden overtroffen in sublimiteit en grandeur; maar men voelt zich ver van huis zo hoog in de lucht, zoveel zodat men geneigd is te raden dat, afgezien van het verwerven van kennis en de opwinding van klimmen, er meer plezier te vinden is aan de voet van de bergen dan op hun toppen. Maar gelukkig is de man voor wie de hoge berg toppen zijn binnen handbereik, want de lichten die daar schijnen verlichten alles wat eronder ligt."
