Veel mensen zwemmen voor fitness. Ze springen in het zwembad en doen een rechte, ontspannende langdurige workout. Deze aerobe beweging met weinig impact verbetert de cardiovasculaire kracht, maar bouwt dit soort zwemmen spieren op?

Spier is een zacht weefsel in het menselijk lichaam dat meer energie verbruikt dan andere weefsels, waardoor het essentieel is voor gewichtsverlies. Spier speelt ook een cruciale rol naarmate we ouder worden, helpt het bot via de pees aan te trekken, botomzetting te creëren en osteoporose te voorkomen. Bovendien helpt spier functioneren en speelt het een rol bij valpreventie. Deze rollen maken het opbouwen van spieren van vitaal belang en begrip als zwemmen spieren opbouwt, vooral als het je enige vorm van oefening is zwemmen.

Drie mechanismen leiden tot spieropbouw:

1. Mechanische spanning: Mechanische spanning wordt meestal beschreven als spiergevoel zoals de spier die het van het bot gaat aftrekken. Er bestaan ​​verschillende soorten spanning:

   “Als je spanning op een spier legt door deze passief uit te rekken (zonder hem te laten samentrekken), wordt de bron van spanning passieve elastische spanning genoemd. Als je spanning op een spier legt door deze zo hard mogelijk te buigen via een isometrische contractie, staat de bron van spanning bekend als actieve spanning (Contreras 2013) ”. Zwemmen veroorzaakt, net als alle dynamische activiteiten, passieve en actieve elastische spanning. Tijdens het zwemmen is de mechanische spanning relatief laag tijdens een ontspannen duik. Zwemsprints verhogen echter de passieve en actieve spanning.

2. Metabole stress: stel je voor dat je 10 x 100 yard sprints uitvoert voor tijd op 2:00. Denk aan het gevoel van je armen, zoals stenen en je maag draaien … dit is metabolische stress. Zwemmers die vastzitten kennen dit gevoel en type set maar al te goed. Het is echter mogelijk dat de causale zwemmer (zelfs Masters-zwemmer) deze set of dit gevoel niet kent. Zwemsets over lange afstand veroorzaken geen metabole stress. Metabole stress wordt ook geholpen door hypoxie, het gebrek aan zuurstof dat aan de spier wordt geleverd. Zwemmen is zeldzaam omdat het perioden van hypoxie en hypercapnie gebruikt. Metabole stress is waarschijnlijk hoog in zwemmen, vanwege de hypoxische aard in combinatie met interval- of lactaattolerantiesets (zoals 10 x 100 seconden).

1. Spierbeschadiging. Uitgestelde aanvang spierpijn (DOMS) piekt meestal 48 uur na het sporten. Excentrische spieractivatie, snelle rek van de spier, is de belangrijkste boosdoener van DOMS. Spierbeschadiging wordt ook gekenmerkt door nieuwe oefening. Oefening nieuwheid is een volledig nieuwe oefening of terug te keren naar een trainingsprogramma, vandaar pijn aan het begin van het seizoen. Nieuwheid is belangrijk voor het opbouwen van spiermassa, een ongewoon proces bij het zwemmen. Oefening nieuwigheid is mogelijk door verschillende oefeningen, slagen en apparatuur in het zwembad. Een voorbeeld van het gebruik van apparatuur voor het opbouwen van spieren is het gebruik van vinnen, peddels of zwemrekken met weerstand. Al deze hulpmiddelen bieden subtiele nieuwigheden bij het zwemmen en stimuleren spiergroei.

Zwemmen veroorzaakt stress in deze drie categorieën, maar bepaalde vormen van training wekken meer stress op voor het opbouwen van spieren. Als u op zoek bent naar maximale spiergroei bij het zwemmen, belasten herhaalde sprints van ten minste 20 het metabolisme maximaal, waardoor een hoge mechanische spanning (om te zwemmen) ontstaat en spierbeschadiging wordt veroorzaakt. Verschillende oefeningen of beroertes kunnen ook spierzwemmen opbouwen.

De meeste zwemmers hoeven niet noodzakelijk meer spieren op te bouwen, maar moeten hun zwembiomechanica verbeteren voor een hogere snelheid. Als u echter meer spiermassa zoekt, houd dan rekening met deze mechanismen om spieren op te bouwen terwijl u uw zwemsets kiest, vooral als u geen weerstandstraining uitvoert, de ultieme spieropbouwer.