Je hurkt in de open deur van een vliegtuig, 13.000 voet boven de grond. De wind schreeuwt over je gezicht. Door de hardheid van de hooggelegen zon kijk je scheel onder de lichte kneep van je plastic bril. De donder van de turbine weerklinkt in het metalen handvat, je bent wit-knokkelend terwijl je wacht, kloppend hart, voor een beetje groen licht om je groen licht te geven. Het lampje knippert. Je haalt je hand van het handvat. Je stapt in de leegte.

Als dit je goede tijd is, haal dan je skydiving-licentie. Je zult in goed gezelschap zijn.

Kies een trainingsfaciliteit

De kans is groot dat je geen toegang hebt tot je eigen vliegtuig en gelicentieerde skydiving-instructeurs. Daarom moet u een dropzone ("DZ") vinden die overeenkomt met uw behoeften en persoonlijkheid.

Uw zoektocht naar een DZ moet beginnen met een bezoek aan de DZ-lijst die wordt beheerd door de United States Parachute Association (USPA). Hoewel de meeste DZ's in Noord-Amerika (evenals veel overzeese operaties) USPA-leden zijn, zijn velen dat niet. Alle DZ's die lid zijn van de USPA Group hebben afgesproken de USPA's lijst met basisveiligheidseisen (BSR's) te volgen, goed geteste trainingsmethoden aan te bieden, alleen die instructeurs in dienst te nemen die over de huidige ratings beschikken en bepaalde belangrijke veiligheidsuitrusting aan hun studenten te bieden.

Je zult de komende maanden veel tijd doorbrengen op de door jou gekozen DZ. U zult natuurlijk ook op die faciliteit vertrouwen om als uw partner op te treden in uw persoonlijke veiligheid. Als je het geluk hebt om meer dan één dropzone binnen een redelijke afstand te hebben, is het een goed idee om ze allemaal binnen te vallen en ze te bekijken. Let op hoe je je voelt als je er bent. Notities maken.

• Voel je je welkom door het personeel en de gemeenschap van lokale skydivers?
• Ziet de apparatuur eruit alsof deze zorgvuldig is opgeslagen en onderhouden?
• Is er een restaurant of moet je eten en drinken meenemen als je aankomt voor je lessen?
• Als u na een lange dag springen wilt blijven overnachten, beschikt de DZ dan over accommodatie?
• Welke trainingsmethode voor parachutespringen - of methodeselectie - biedt de dropzone? (Ik zal de opties in detail bespreken.)

Bepaal of je eerst een tandem wilt doen

Veel DZ's, maar niet alle, hebben nieuwe skydivers nodig om één sprong te maken als tandempassagier voordat ze een solo-trainingsprogramma volgen.

Je bent vrijwel zeker bekend met de basisprocedure van een tandem-skydive, maar hier is de deal toch. Voor een tandemsprong zijn zowel de student- als de instructeurharnassen aan hetzelfde parachutesysteem bevestigd. De instructeur draagt ​​de parachute zelf. Tijdens de vliegreis naar hoogte, bevestigt de instructeur zijn passagier veilig aan het systeem op vier afzonderlijke bevestigingspunten. Bij het verlaten van het vliegtuig, valt het paar samen ongeveer 30 tot 50 seconden vrij, afhankelijk van de hoogte waarop ze het vliegtuig verlaten. Op dat moment zet de instructeur een enkele, grote parachute in. De instructeur kan de student naar eigen goeddunken toestaan ​​om de parachute voor een deel van de vlucht in te zetten en / of te besturen. (Hier is een artikel dat je vertelt wat je kunt verwachten van een tandem-skydive bij een specifieke DZ, zodat je je hoofd er wat holistischer omheen kunt wikkelen.

Als je niet met iemand in contact wilt komen, ben je zeker niet alleen. Wist je dat je in veel dropzones je allereerste sprong als niet-tandemstudent kunt doen?