In de loop van de meer dan vijftig jaar geschiedenis van de WWE zijn deze mannen langer kampioen dan wie dan ook. Vanwege de opsplitsing van het merk in 2002 waren er de komende 11 jaar twee titels van gelijke waarde, het WWE-kampioenschap en het Wereldkampioenschap zwaargewicht. Ik neem beide titels in deze lijst op. De datums die worden gebruikt om de lengte van de regeerperiode te bepalen, zijn gebaseerd op de titelgeschiedenis op WWE.com.
Bruno Sammartino was de dominante figuur in de begindagen van de WWE. Zijn eerste regeerperiode begon in 1963 en duurde tot 1971. Hij herwon de titel in 1973 en behield het tot 1977. Zelfs na het verliezen van de riem, was hij nog steeds de toptrekking in het bedrijf. Hij kopte de 1980 Shea Stadium-show door deel te nemen aan een Steel Cage Match tegen Larry Zbyszko. Hij was een commentator voor de WWE in de jaren '80. Omdat hij vele jaren een uitgesproken criticus tegen de WWE was, werd hij pas in 2013 opgenomen in de WWE Hall of Fame.
Hulks zes titel regeert hem nauwelijks op de tweede plaats. Hulk's eerste titel was zijn langste. Hij versloeg de Iron Sheik in 1984 en behaalde de titel tot 1988. Tijdens zijn tijd in WCW was hij hun kampioen gedurende ongeveer 3 kalenderjaren.
Bob Backlund versloeg Billy Graham in 1978 en hield de riem vast tot 1983 toen hij deze verloor aan The Iron Sheik. Meer dan tien jaar later won hij de titel van Bret Hart bij Survivor Series '94 en verloor deze een paar dagen later in een kwestie van seconden aan Diesel.
John Cena won zijn eerste WWE-kampioenschap op WrestleMania 21 van JBL. Hij was kort zonder de WWE-titel toen Edge zijn geld verzilverde in het schot van de bank, maar hij kreeg het een paar weken later terug. Hij verloor de titel van Rob Van Dam op ECW One Night Stand 2006, maar zou deze opnieuw winnen van Edge bij Unforgiven. Zijn derde regeerperiode duurde meer dan een jaar en eindigde toen hij de titel moest verbeuren vanwege een blessure. Hij won het Wereldkampioenschap zwaargewicht door Chris Jericho te verslaan tijdens de Survivor Series 2008 en verloor het enkele maanden later in een Eliminatiekamer-wedstrijd bij No Way Out. In de loop van de komende jaren heeft John verschillende runs gehad met zowel de WWE als het Wereldkampioenschap zwaargewicht. In totaal heeft John die twee titels 15 keer gecombineerd gewonnen. Zijn meest recente regeerperiode eindigde op SummerSlam 2014.
Triple H is een 13-keer kampioen. Hoewel hij niet het record bezit zolang zijn titel regeert, heeft hij wel het record voor de meeste gecombineerde kampioenschapstitels in de WWE. Hij is een 9-voudige WWE-kampioen en een 5-voudige wereldkampioen zwaargewicht. Triple H won voor het eerst het WWE-kampioenschap in 1999. Zijn 14e titel, die momenteel aan de gang is, begon op Royal Rumble 2016.
Pedro Morales was de kampioen van 1971 tot 1973. Zijn meest opvallende titelverdediging was een tijdslimiet met Bruno Sammartino tijdens een Shea Stadium-show in 1972. Hij werd de eerste worstelaar die een WWE drievoudig kroonkampioen werd. In 1980 won hij de tag-teamtitels met Bob Backlund en was hij begin jaren 80 intercontinentaal kampioen. In 1995 werd hij ingewijd in de WWE Hall of Fame.
In 2004 won Randy Orton zijn eerste World Heavyweight Championship en werd daarmee de jongste man die ooit een wereldkampioenschap voor het bedrijf won. Sindsdien is hij een vaste waarde in de main event-scene. Hij is 11 keer wereldkampioen. Hij heeft acht keer het WWE-kampioenschap gehouden en het Wereldkampioenschap zwaargewicht drie keer. Zijn meest regerende titel begon in Hell in a Cell 2013 toen hij Daniel Bryan versloeg in een Hell in a Cell-wedstrijd om aanspraak te maken op het WWE-kampioenschap. Twee maanden later verenigde hij de WWE en Wereldkampioenschappen zwaargewicht toen hij John Cena versloeg in een TLC Match op TLC 2013.
Bret's eerste overwinning was een schok voor fans die overal worstelden. Hij versloeg Ric Flair in een niet-bekeken wedstrijd en verscheen op televisie als kampioen, hoewel hij niet dacht dat hij een kandidaat was voor de titel. Zijn laatste titel regeerde daarentegen in de meest besproken match aller tijden.
Punk's twee eerste regeert als wereldkampioen zwaargewicht begon als gevolg van het verzilveren van het geld in het bankkampioenschap. Hij won uiteindelijk de titel zonder de hulp van de koffer in 2009 door Jeff Hardy te verslaan in een TLC-wedstrijd op SummerSlam '09. In totaal waren zijn drie regeringen als Wereldkampioen zwaargewicht slechts 160 dagen. In 2011 won hij voor het eerst het WWE-kampioenschap en stuurde tijdens het proces gedurende een periode van vier weken schokgolven door de hele industrie omdat zijn overwinning op John Cena bij Money in the Bank 2011 op de laatste avond van zijn contract met het bedrijf was. Dat leidde tot een toernooi om een nieuwe kampioen te bekronen en resulteerde uiteindelijk in een combinatie van de twee riemen door Punk door John Cena opnieuw te verslaan in SummerSlam. De reden dat Punk op deze lijst is gekomen, is vanwege zijn tweede WWE-kampioenschap. Hij won de titel van Alberto Del Rio op Survivor Series 2011 en hield deze 434 dagen vast voordat hij deze verloor van The Rock bij Royal Rumble 2013.
Toen Brock Lesnar het WWE-kampioenschap van The Rock won op SummerSlam 2002, werd hij de jongste man die ooit de titel won (dat record werd twee jaar later door Randy Orton verbroken). Brock's eerste verblijf bij het bedrijf was slechts twee jaar, maar gedurende die tijd zou hij de titel drie keer winnen. Nadat hij de wereld van UFC had veroverd, keerde Brock terug naar WWE en op SummerSlam 2014 versloeg hij John Cena om aan zijn vierde regeerperiode te beginnen. Hij hield de riem vast tot WrestleMania 31, toen Seth Rollins zijn geld verzilverde in de titel van de bank en Roman Reigns spelde om de titel te winnen.
