Fellini, de Sica, Rossellini, Visconti, Bertolucci, Antonioni - Italiaanse cinema heeft een groot deel van meesters die het maken van films over de hele wereld hebben beïnvloed. Deze top 10-lijst is niet bedoeld als een complete compilatie van de grootste films van Italië, maar eerder als een startpunt voor verkenning. Doei doei!
'La Strada'
Het is ondenkbaar om over Italiaanse film te praten zonder Federico Fellini, en "La Strada" (1954), een hartverscheurende klassieker over een arm meisje dat door een wrede sterke man wordt meegenomen om circusartiest te worden, is onmogelijk te weerstaan. Het beschikt over prachtige uitvoeringen van Anthony Quinn en Giulietta Masina.
Het won de Academy Award in 1957 (het werd uitgebracht in de VS in 1956) voor de beste buitenlandse film - de eerste keer dat deze prijs werd uitgereikt - en verschillende Italiaanse filmprijzen, waaronder voor de beste regisseur. Het American Film Institute noemt het 'een van de meest invloedrijke films ooit gemaakt'. Voor meer vroege Fellini, bekijk "Nights of Cabiria, " ook met Masina.
'Umberto D.'
De neorealistische film van Vittorio de Sica uit 1952 over een oude man die van zijn waardigheid is ontdaan, is triest maar niet sentimenteel. De legendarische filmcriticus Roger Ebert noemde het "een van de beste Italiaanse neorealistische films - een die het eenvoudigst zichzelf is en niet naar effecten of spanning reikt om zijn boodschap duidelijk te maken." De Sica staat ook bekend om 'The Bicycle Thief' uit 1948.
'1900'
"1900" (1976), de epische geschiedenis van Bernardo Bertolucci over een boer en een landeigenaar in de loop van de eerste helft van de 20e eeuw, met sterren Robert De Niro en Gerard Depardieu. Als je geen tijd hebt - "1900" is meer dan vijf uur lang - probeer "The Conformist" (1970) of de gerenommeerde "Last Tango in Paris" (1972) met Marlon Brando en Maria Schneider.
'De slag om Algiers'
"The Battle of Algiers" (1966) is het legendarische verhaal van Gillo Pontecorvo over de strijd om de Algerijnse onafhankelijkheid van Frankrijk in de jaren vijftig. Deze tijdloze en krachtige film werd genomineerd voor drie Oscars.
'Het beste van de jeugd'
Dit uitgestrekte en allesomvattende drama uit 2003 van Marco Tullio Giordana, de meest recente film op deze lijst, volgt twee broers uit de jaren 1960 tot 2000. De film werd voor het eerst vertoond als tv-miniserie en in de VS uitgebracht als twee films van elk drie uur. De tijd vliegt voorbij.
In zijn recensie voor The New York Times zegt AO Scott: "Het verhaal (Giordana) moet vertellen … is vol nuance en complexiteit, maar het is ook zo toegankelijk en boeiend als een grote 19e-eeuwse roman."
'La Dolce Vita'
Nog een ander meesterwerk van Fellini, "La Dolce Vita" (1960) toont Marcello Mastroianni als de originele paparazzo die Anita Ekberg achtervolgt door de straten van Rome en recht de Trevifontein in. "La Dolce Vita" won een Oscar voor het beste kostuumontwerp in een zwart-witfilm en werd genomineerd voor drie anderen, waaronder de beste regisseur.
'Rome, open stad'
Roberto Rossellini's kenmerkende film uit 1945 portretteert de strijd van Rome's verzetsburgers tijdens de laatste dagen van de nazi-bezetting in de Tweede Wereldoorlog. De film werd opgenomen kort nadat Rome werd bevrijd door de geallieerden en de sterren Anna Magnani. Kristen M. Jones, geschreven in The Wall Street Journal in 2014. zegt dat de laatste momenten van de film "een nog steeds opwindende oproep tot geweten en hoop zijn." Cath Clark, die in 2010 in The Guardian schreef, zei: "Er is misschien geen film die het humanisme en de helderheid van het doel van het neorealistische meesterwerk van Rossellini evenaart."
'L'Avventura'
Monica Vitti speelt een vrouw die op zoek is naar een vermiste vriendin in de Middellandse Zee in de doorbraakfilm van Michelangelo Antonioni uit 1960, die de Cannes Jury Prize won.
'De luipaard'
Burt Lancaster, Claudia Cardinale en Alain Delon spelen de hoofdrol in het epische verhaal van elegie in 1963 in het Siciliaanse verhaal van Luchino Visconti over revolutie en verval in de jaren 1860.
'Cinema Paradiso'
Giuseppe Tornatore's sentimentele liefdesbrief aan de films uit 1988 won de Oscar en Golden Globe voor de beste buitenlandse film in 1990 en de Cannes Jury Prize in 1989. Deze magische film volgt het leven van een Italiaanse regisseur en wordt verteld in flashback.
