Een van de meest verwarrende dingen voor honkbalfans is gratis bureau. Het is een ingewikkelde reeks regels waarover is onderhandeld in arbeidsovereenkomsten tussen eigenaren en spelers. Om het nog ingewikkelder te maken, wordt de formule steeds gewijzigd als er een nieuwe overeenkomst is.

Geschiedenis van Baseball Free AgencyVan de 19e eeuw tot 1976 waren honkbalspelers voor het leven gebonden aan één team vanwege de reserveclausule. Teams konden contracten voor een jaar verlengen zolang ze de speler wilden behouden.

Een vrij bureau begon in 1969 toen de oude outfielder van Cardinals Curt Flood werd verhandeld naar Philadelphia en weigerde te rapporteren. Hij ging in hoger beroep bij het Amerikaanse Hooggerechtshof, maar verloor, maar zijn zaak voerde een arbitragesysteem in voor spelersbond en eigenaargeschillen.

In 1975 speelden werpers Andy Messersmith en Dave McNally zonder contract en voerden aan dat hun contract niet kon worden verlengd als het nooit werd ondertekend. Een arbiter stemde toe en zij werden als vrije agenten verklaard. Met de reserveclausule effectief afgeschaft, ontwikkelden de spelersvakbond en de eigenaren een overeenkomst met betrekking tot het vrije bureau dat de teams en spelers zouden volgen.

Nadat een speler is opgesteld

Een speler is gebonden aan het team dat hem drie seizoenen opstelt. Contracten worden jaarlijks verlengd.

Na drie jaar moet een speler ofwel deel uitmaken van het 40-man roster van een team, wat betekent dat hij een major league-contract heeft, of hij komt in aanmerking voor wat het concept van regel 5 wordt genoemd (zie hieronder). Nadat hij drie seizoenen heeft gespeeld en op het 40-man roster staat, heeft het team dan "opties" op de speler. Ze kunnen hem naar de minderjarigen sturen en hem nog drie seizoenen behouden met automatische contractverlengingen. Elke speler heeft drie optiejaren en kan zo vaak op en neer worden gestuurd door de minderjarigen als teams dat nodig achten.

Een speler met drie jaar of meer dienst kan niet zonder zijn toestemming uit het 40-man roster worden verwijderd. De speler kan er ook voor kiezen om onmiddellijk of aan het einde van het seizoen te worden vrijgegeven.

Een speler kan er ook voor kiezen om een ​​vrije agent te worden wanneer hij uit het roster van 40 man wordt verwijderd, te beginnen met de tweede verwijdering van zijn carrière.

Regel 5 Ontwerp

Na drie volledige minor league-seizoenen moet een team beslissen of ze een speler willen behouden en moet hij de speler ondertekenen voor een Major League-contract (hem toevoegen aan het roster van 40 man).

Spelers die niet op het roster staan, komen in aanmerking voor het Rule 5-ontwerp. Een speler kan door een andere organisatie worden opgesteld voor $ 50.000. Er is een risico voor het opstellingsteam omdat ze die speler het hele seizoen in de 25-man Major League-selectie moeten houden, anders kan het oorspronkelijke team hem terugbrengen voor $ 25.000.

Een speler die niet op het 40-man roster staat en niet is opgenomen in het Rule 5-ontwerp blijft onder contract bij zijn huidige organisatie. Hij kan ervoor kiezen om een ​​minor league-vrije agent te worden in plaats van te worden opgenomen in de Rule 5-trekking, maar spelers willen in de trekking worden geselecteerd omdat het vertegenwoordigt wat een fast track voor de majors zou kunnen zijn en wegkomen van een team dat gelooft niet dat hij op het 40-man roster thuishoort.

Arbitrage

Zodra een speler drie seizoenen in het rooster staat en geen langlopend contract heeft, komt hij in aanmerking voor salarisarbitrage. Een speler met ten minste twee jaar ervaring komt ook in aanmerking, op voorwaarde dat hij tot de top 17 procent in cumulatieve speeltijd behoort in de majors van spelers die tussen twee en drie jaar ervaring hebben.

Tijdens arbitrage presenteren het team en de speler elk een dollarcijfer aan een arbiter, die vervolgens beslist voor de speler of het team op basis van vergelijkbare lonen binnen honkbal. Vaak leidt het arbitrageproces tot een compromis voor de uitspraak.

Major League Free Agency

Een speler met zes of meer jaren Major League-service (op het 40-man roster van het team) die geen contract heeft voor het volgende seizoen, is automatisch een free-agent.

Teams kunnen een vergoeding ontvangen voor de speler met een trekkingskeuze in de trekking van het volgende jaar in juni. Om een ​​vergoeding te ontvangen, moet het team de speler salarisarbitrage aanbieden.

Het is dan aan de speler om arbitrage te accepteren of bij een ander team te tekenen. Het team moet de speler begin december salarisarbitrage aanbieden, anders mag het team niet met de speler onderhandelen of ondertekenen tot de volgende 1 mei. Nadat arbitrage wordt aangeboden, heeft de speler twee weken om salarisarbitrage te accepteren of te weigeren. Als het wordt geweigerd, kan de speler alleen onderhandelen met de club tot 7 januari, waarna er tot 1 mei geen onderhandeling meer kan plaatsvinden.

Top vrije agenten worden geclassificeerd als Type A (de top 20 procent op hun positie zoals bepaald door het Elias Sports Bureau), en Type B (tussen 21 en 40 procent op zijn positie). Als een Type A-vrije agent die arbitrage met een ander team was aangeboden, ontvangt het team in juni twee eerste ronde picks. De picks zijn ofwel een eerste of tweede ronde pick van het nieuwe team (afhankelijk van het teamrecord van het vorige seizoen) en een "sandwich" pick tussen de eerste en tweede ronde. Type B gratis agenten verdienen gewoon een "sandwich" keuze.

Als er 14 of minder Type A- of Type B-vrije agents beschikbaar zijn, kan geen enkel team meer dan één type A- of B-speler ondertekenen. Als er tussen 15-38 zijn, kan geen enkel team meer dan twee ondertekenen. Als er tussen 39 en 62 zijn, is er een limiet van drie. Teams kunnen echter zoveel Type A- of B-vrije agents ondertekenen als ze hebben verloren, ongeacht de limieten hierboven.

Overige regels

Een speler met vijf jaar of meer Major League-service die wordt verhandeld in het midden van een meerjarig contract, kan tijdens het laagseizoen eisen dat zijn nieuwe team hem ruilt of een gratis agent wordt. Als de speler uiteindelijk wordt verhandeld, komt hij niet in aanmerking om opnieuw handel te eisen onder het huidige contract en verliest hij gedurende drie jaar de rechten van gratis bureaus.